زنان

خطری که جان و مال‌تان را تهدید می‌کند

گذشته از میل و گرایش به استفاده از لوازم آرایشی در زنان ایرانی که به عنوان یک کالای مصرفی غیرضروری شناخته می شود می توان ردی از خط و جریان نفوذ را در آن پیدا کرد
زهرا عامری- در هفته ای که گذشت خبرگزاری انگلیسی «رویترز» در گزارشی به موضوع «صادرات لوازم آرایشی به ایران و موانع حقوقی و فرهنگی موجود در این مسیر با وجود رفع تحریمها» پرداخته بود در این گزارش آمده که ایران چنان مکانی پرسود برای فروش لوازم آرایشی غربی است که حتی نامهای تجاری معتبر خارجی حاضر به ارائه حق امتیاز به شرکایی در داخل این کشور نیز هستند نکته جالب توجه را باید در ادامه این گزارش جستجو کردی جایی نویسنده در آن با اشاره به وجود نامهای تجاری معتبر جهانی در زمینه لوازم آرایشی مانند«دولچه و گابنا» (برند ایتالیایی) و «لویی ویتون» (برند فرانسوی) و مواردی دیگر در مغازهها و فروشگاههای شمال شهر تهران و حضور برخی نامهای تجاری مجلل مد جهان که در حال ورود مستقیم به ایران هستند، به نوعی بازار پرسود لوازم آرایشی در ایران را به سایرین معرفی می کند، این درحالی است که این بازار همواره و در کشاکش روزهای تحریم هم، تحریم ناپذیر بود و همچنان پررونق و به تعبیر این خبرگزاری پرسود بود چرایی علت استفاده زنان ایرانی از این لوازم آرایش به شکل نامتعارف و یا به عبارتی به صورت افراطی موضوعی است که فاطمه سادات صدری به عنوان یک جامعه شناس که دستی بر رشته مردم شناسی نیز دارد آن را برای ما اینطور بازگو می کند:« بدون تردید می توان در پس هر رفتار اجتماعی اعم از هنجار یا نا بهنجار یک عقبه و یا به عبارت بهتر یک یا چند متغیر وابسته را جستجو و پیدا کرد، در خصوص گرایش نامتعارف زنان ایرانی به ویژه در دو تا سه دهه اخیر نیز متغیرهای گوناگونی را می توان برشمرد؛ به طور مثال بخشی از این مشکل زاییده تصمیم گیری های سیاسی است که تأثیرات مستقیمی بر حوزه اجتماعی و فرهنگ می گذارد، که آن را در سه دهه متفاوت به شکل کوتاه ورق می زنیم در دهه هفتاد به واسطه نفوذ تفکر سیاسی لیبرالیسم، سبک زندگی تغییر کرد، فیلم ها، آثار هنری و اموری از این دست باعث شد تا ذائقه مردم و به ویژه زنان تحت تأثیر قرار گیرد، در دهه اخیر این فضا به سمت غرب گرایی مطلق سوق پیدا کرد، اما درست در همین زمان است که این غربگرایی تنها منجر به ظاهرگرایی غربی می شود در دهه های بعد هم این ماجرا به قوت خود باقی می ماند و سایه خود را همچنان بر جامعه زنان انداخته است در این شرایط شما با پدیده ای به نام از خود بیگانگی فرهنگی و یا گم گشتگی فرهنگی مواجه می شوید؛ افراد برای آنکه بخواهند به فرهنگ وارداتی نزدیک شوند ابتدا از فرهنگ خودی دور و حتی آن را فرهنگ اُملیسم تلقی می کنند و به سمت مظاهر فرهنگ مهاجم می روند طبیعی است در این سرگشتگی و تشبه به آنها ظاهر حرف نخست را می زند از همین رواست که شما در جامعه ایرانی شاهد رشد یکباره عمل جراحی زیبایی و همچنین استفاده نامتعارف از لوازم آرایش هستید، ایجاد بی ثباتی در فرد، بحران هویت و بروز مشکلی به نام فقدان دیده شدن همه و همه دست به دست هم می دهد تا در کنار سایر متغیرها بازار لوازم آرایش در کشورهایی نظیر ایران گرم شود.»

گذشته از ایجاد میل و گرایش به استفاده از لوازم آرایشی در زنان ایرانی که به عنوان یک کالای مصرفی غیرضروری شناخته می شود می توان ردی از خط و جریان نفوذ را در آن دنبال کرد؛ زهرا صمدی کارشناس ارتباطات در این زمینه می گوید:« از سال ها قبل و در طی یک عملیات رسانه ای پیچیده که توسط ماهواره ها و سپس ابزارهای نوین تر مثل گوشی های تلفن همراه، رایانه و شبکه های ارتباط جمعی دنبال شد؛ تفکر کشورهایی که ایدئولوژی مخالف، ایدئولوژی غرب داشتند در معرض آسیب قرار گرفت؛ زنان هم به عنوان نیمی از جمعیت فعال جامعه که بر نیمه دیگر تأثیر مستقیم و غیر مستقیم داشتند در پروژه حیازدایی در مرتبه بالایی قرار گرفته بودند از همین رو بود که در فرایند تغییرذائقه پوشش زنان و سبک آرایش آنها هم دستخوش تغییرات عمده ای شد.این تغییرات از یک سو بازار درآمدزای مناسبی برای کشورهای غربی به حساب می آمد و از سوی دیگر آنها را با ایدئولوژی خود که باعث مقاومت و پایداری بود بیگانه می کرد و با گذشت زمان شرایط لازم را برای نفوذ فرهنگی و همچنین اقتصادی آماده می ساخت؛ البته در کنار تمام این مسائل گرایش زنان ایرانی به استفاده از لوازم آرایشی و الگوبرداری از شخصیت های غربی برای آراستن ظاهر جز دامن زدن بر بحث نفوذ به ویژه در روزهایی مثل شرایط فعلی که رهبر انقلاب بعد از ماجرای برجام دائما خطر نفوذی ها را هشدار می دهند، موجب مسائل و مشکلات اجتماعی و فردی نیز به ویژه برای زنان خواهد شد؛ مشکلاتی که تا پیش از این اگر تدبیری مناسب برای مقابله با آن اتخاذ می شد دیگر نیازی به اما و اگرهای بعدی و به صدا درآمدن زنگ های خطر نبود.»

این حرف و نقل ها اما زمانی بیش از بیش رنگ و بوی اتخاذ تصمیم مناسب برای مقابله با یک معضل اجتماعی را می گیرد که متوجه می شویم در گزارشی که از سوی مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی منتشر شده است؛ به وجود بازار بیش از 4 میلیارد دلاری صنایع آرایشی در ایران اشاره کرده است، این بازار پرسود برای شرکت های تولیدکننده لوازم آرایشی و بهداشتی و پر زیان برای مصرف کننده ایرانی، البته مثل هربازار دیگری از وجود اجناس و کالاهای نامرغوب و بعضا تقلبی در امان نیست، کالاهایی که برای ورود به سبد خرید مشتری ها از مبادی ورودی غیر از مرزهای گمرکی وارد کشور می شوند به نوبه خود احتمال بروز آسیب ها را جدی تر می کند، دکتر مجبوبه گلخنی پزشک عمومی است، او از عوارض استفاده نامتعارف از لوازم آرایشی برای اینگونه می گوید:« لوازم آرایشی و استفاده و بیش از حد از آنها بیش از هرچیز آسیب های پوستی را متوجه بانوان می کند؛ این آسیب ها که عموما خود را به شکل بصورات جلدی نشان می دهند گاهی هزینه و زمان بسیاری را باید صرف درمانشان کرد؛ اما با توجه به وجود بیش از 800 ترکیب شیمیایی سمی و عصبی در مواد آرایشی و عطرهای صنعتی ، استفاده مداوم از لوازم آرایشی موجب جذب سالانه دو کیلو و پاند گرم مواد شیمیایی به بدن می شود البته این موضوع به نسبت میزان مصرف در افراد متفاوت است اما اغلب زنان بیش از 20 نوع مارک مختلف لوازم آرایشی و بهداشتی استفاده می کنند که این موضوع خطرهای احتمالی را برای آنها افزایش می دهد علاوه بر آن تحقیقات نشان داده است که مواد آرایشی می توانند به رشد سلول های سرطانی کمک فراوانی کنند، ترکیب شیمیایی استفاده شده در مواد آرایشی مانند مواد محافظ از جمله مواد پارابن ها و فتلاتها ارتباط مستقیمی با رشد تومورهای سرطانی در خانم ها دارند به طبع این امر زنانی که بیشتر از مواد آرایشی استفاده کرده اند، سرطان پیشرفته تر و طول عمر کمتری داشته اند. این موضوع به این دلیل است که سازندگان لوازم آرایشی سعی کردند تا استفاده از این ترکیب شیمیایی را در محصول شامپوها و ژل های خود حذف و تا حدی زیادی پایین آوردند اما در استفاده کمتر از آنها در مواد دیگر آرایشی ناموفق بودند؛ به همین خاطر است که پزشکان متفق القول معتقدند استفاده از مواد آرایشی باید به شکل محدودی صورت بگیرد.»

به هرترتیب آنچه مسلم است علاوه بر مخاطرات فردی که زنان را تهدید می کند، بخشی از ارز کشور صرف خرید کالایی می شود که نه تنها مفید نبوده بلکه بعضا آسیب زا و خطرآفرین است؛ اخذ تصمیم صحیح در این زمینه در کنار آموزش سبک زندگی متناسب با فرهنگ بومی کشورمان در این حوزه می تواند علاوه بر تضمین سلامتی زنان و دختران، به اقتصاد کشور و صرف این میزان پول در امور ضروری کمک نماید.

https://shoma-weekly.ir/zXyDji