به طاعت اندک خشنود نمى شوند، و طاعت زیاد را زیاد ندانند. بنابراین خود را به کوتاهى در بندگى متّهم کنند و از عبادت خود در وحشتند. هرگاه یکى از آنان را تمجید کنند از آن تمجید بیم نموده و گوید: من از دیگران به خود آگاه ترم، و پروردگارم از خودم به من داناتر است؛ خداوندا، مرا به آنچه درباره ام گویند مگیر، و از آنچه مى پندارند بهتر گردان، و زشتى هایى را که از من خبر ندارند بر من ببخش. (بخشی از خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه)
امیرمؤمنان علیه السلام در پاسخ سؤال همام که درخواست کرد «سیمای پارسایان و متقین را برایش ترسیم نماید چنان که گویی آنان را می‌بیند» فرمودند:
لایَرْضَوْنَ مِنْ اَعْمالِهِمُ الْقَلیلَ، وَلایَسْتَکْثِرُونَ الْکَثیرَ. فَهُمْ لأنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ...
به طاعت اندک خشنود نمى شوند، و طاعت زیاد را زیاد ندانند. بنابراین خود را به کوتاهى در بندگى متّهم کنند و از عبادت خود در وحشتند. هرگاه یکى از آنان را تمجید کنند از آن تمجید بیم نموده و گوید: من از دیگران به خود آگاه ترم، و پروردگارم از خودم به من داناتر است؛ خداوندا، مرا به آنچه درباره ام گویند مگیر، و از آنچه مى پندارند بهتر گردان، و زشتى هایى را که از من خبر ندارند بر من ببخش. (بخشی از خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه)
