در کنار همه عاشقی‌ها و ایثار‌ها و سختی‌ها، مشقات، مهربانی‌ها و مهمان نوازی‌ها، صحنه هایی دلخراش دل‌ها را آتش می‌زد که من نام آن را خارهایی در کنار قلب‌ها نامیدم.
انحرافات جدی در کنار مرقد حسین (ع) برخی را به فکر وادار می‌کند که راستی چه باید کرد؟ علماء، بزرگان، مراجع، اندیشمندان، روسای هیئت‌ها، مداحان و…همه ظاهرا وظایفی سنگین بر دوش دارند.
_متاسفانه به چشم دیدم فیلم هایی را که جمعی جوان به صورت آشکار در حال قمه زنی هستند و جوانانی ولو اندک را که در فاصله بین الحرمین به صورت سینه خیز رفته و صورت و دماغ و گونه را بر زمین می‌سائیدند والبته بالای سرشان توجیه گرانی غافل‌تر.
آن یکی از فلان سید هتاک به امام و رهبری سخن می‌راند، جمعی از فضلا و روحانیون وقتی قصد امر به معروف و نهی از منکر داشتند چه بسا مورد لعن و نفرین بعضی گمراهان قرار می‌گرفتند. گاهی آمران به امر معروف در اقلیت قرار می‌گیرند و مسخره می‌شوند گاهی بعضی زوار اعتنایی به این انحرافات نمی‌کردند و از کنار آن بی‌تفاوت می‌گذشتند. ولی این یک اشتباه است، همه باید حساس باشیم، زیرا بحث انحراف و یا اشتباه در حد یک فضای کوچک نیست بلکه اینگونه اعمال و رفتار خوراک‌ها و لقمه‌های چربی است برای کسانی که می‌خواهند وهابیون و تکفیری‌ها و سلفی‌ها را علیه شیعه بسیج کنند.
هرچه این گونه اقدامات بیشتر می‌شود و بعضی به تبعیت از همان سیدی که علیه فتاوای امام و رهبری همواره مواضع مخالف داشته و دارای چند پایگاه اطلاع رسانی نیز بوده و کشورهایی مثل انگلیس از او حمایت می‌کنند، جسارت‌ها نیز بیشتر می‌شود و گاهی یک لعن و نفرین بی‌جا که همواره مقام معظم رهبری بر کنترل آن تاکید فرمودند متاسفانه تعداد فراوانی از شیعیان را در دنیا به کشتن می‌دهد.
بالاخره ما فکر می‌کردیم در این سفر گرفتاریهای فرهنگی کمتری وجود دارد، معلوم شد که از درون بعضی هیئتهای مذهبی داخل ایران و با تحریک برخی ایادی وابسته به بیگانگان اینگونه اقدامات در حال توسعه است و به همین دلیل اقدامات و آمادگی‌های ویژه‌ای نیازمند است.
آیا مردی بزرگ در ایران وجود دارد که جلد شماره۴ حماسه حسینی را بنویسد و تحریفات عاشورا را در عصر حاضر و در سرزمین حسین (ع) به تصویر بکشد؟ شهید مطهری با شجاعت تمام در عصر خود به جنگ با این انحرافات و بدعت‌ها و تحریفات رفت و می‌طلبد امروزه نیز عالمی دلسوخته به اینگونه موضوعات بپردازد.
خیلی عجیب است آنان که در لبنان و سوریه و عراق و مرزهای ایران و پاکستان، بحرین، افغانستان اقدام به شیعه کشی می‌کنند، دلائل انحراف شیعه را همین لعن‌ها و قمه‌ها و گریه‌ها و برخی جشنهای خانگی که بسیار محدود در ایران برگزار می‌شود می‌دانند. در حالی‌که علماء و مراجع هیچ‌کدام تایید کننده چنین حرکاتی نیستند و خوب است بعضی روسای هیئت‌ها بدانند هر کدام از این به اصطلاح عشق ورزی‌ها، هر روزه صد‌ها شیعه را در انفجارات و کینه‌های سلفی‌ها و تکفیری‌ها می‌سوزاند و معلوم نیست این چه تصویر غلطی است که از عزاداری و گریه برای امام حسین (ع) داریم.