بالاخره طلسم ۱۰۳۰ روزه شکسته شد و پس از چند سال بلاتکلیفی فدراسیون کشتی با انتخاب «رسول خادم» به ساحل آرامش رسید. مجمع انتخاباتی ریاست فدراسیون کشتی بر خلاف دیگر مجامع انتخاباتی فدراسیونهای ورزشی، بدون کوچک‌ترین حاشیه‌ای برگزار شد و کشتی ایران رئیس خود را شناخت. رسول خادم قهرمان با اخلاق پیشین جهان و المپیک از ۳۸ رای ممکن «۳۷» رأی یعنی اکثریت آراء ماخوذه را از آن خود کرد تا با قدرت روی صندلی ریاست بنشیند.
اما واقعیت این است که کار «رسول خادم» بسیار سخت است و چالشهای زیادی را در پیش رو دارد. ساماندهی تشکیلات فدراسیون، بازنگری در بخش‌ها و کمیته‌های مختلف و بین‌الملل، درآمدزایی، برگزاری مسابقات داخلی و خارجی به ویژه لیگ بر‌تر کشتی و از همه مهم‌تر پرداخت بدهی هشت میلیارد تومانی فدراسیون که قوز بالای قوز شده است. اما با این حال امید تمامی دوستداران کشتی به هنر مدیریتی و هوشمندی رسول خادم برمی‌گردد. مردی که شنیدیم برنامه‌ای در قالب سند چشم‌انداز ده ساله برای فدراسیون کشتی نوشته و همه مسائل ریز و درشت تا پایان المپیک ۲۰۲۴ را لحاظ کرده است.
اگر روس‌ها و آذربایجانی‌ها در گردش اقتصادی، صنعتی و بازرگانی به نقطه‌ای رسیده‌اند که در کشتی سرمایه‌گذاری کرده و در برج عاج نشسته و ابرقدرت کشتی نام گرفته‌اند، ما هم سیادت و آقایی را می‌توانیم در برنامه‌های «رسول خادم» جستجو کنیم. مردی که استخوان خرد کرده و گوش شکسته کشتی است و هم درد را می‌شناسد و هم درمان را.
همچنین همه این را می‌دانیم که رسول خادم از «علیرضا حیدری» قهرمان سابق کشتی جهان و المپیک به عنوان نایب رئیس فدراسیون نیز دعوت به عمل آورده تا شالوده‌ای با کلمه «وحدت» آمیز ما – و نه من – در کشتی ایران بریزد و تاریخی تازه را آغاز کند.
بی‌شک «آقا رسول» وزنه‌ای در کشتی دنیا است و می‌تواند به کشتی ایران هم وزن بیشتری بدهد، اما مهم‌ترین مدال خادم «برنامه» است که تدوین شده و جای امیدواری بسیار دارد. و مهم‌تر از همه این‌ها حمایت مسئولین ورزش است چون پیش از رسول خادم یک رئیس با برنامه دیگر به نام حاج «محمدرضا یزدانی خرم» ناملایمات بسیاری را در زمان مهندس محمد علی آبادی تجربه کرد و انتظار داریم آن تجارب تلخ حداقل در دوران ریاست رسول خادم تکرار نشود.
