اینکه در 22 سالگی به بالاترین افتخار یک قهرمان برسد و بالاخره هم به این آرزو رسید. آرزویی که بدون رویارویی با «جردن باروفس» به دست آمد! روس‌ها خوششان نمی‌آمد یک جویباری بیاید و «انورگودیف» را شکست بدهد.
کشتی‌گیری که نسخه «باروفس» آمریکایی را پیچیده بود و خود در تله دلاور ایرانی گرفتار شد... صحبت از «حسن یزدانی» است. جوانی که جلو آمد و به همه رویاهایش رسید. ناگهان طلای المپیک را در وزن 74 کیلوگرم روی سینه خود دید. شده بود هم‌آورد «امامعلی حبیبی» نابغه مازندرانی تاریخ کشتی و دیگر خالی شد!
گفتند برای آن‌که به سرنوشت «مهدی حاجی‌زاده» و دیگران دچار نشوی برو یک وزن بالاتر و او هم گفت: چشم!
«حسن یزدانی» به یک وزن بالاتر رفت و در 86 کیلوگرم کشتی گرفت. اولین کشتی خود در جام جهانی 2017 کرمانشاه را مقابل «سردار بوکه» ترک‌تبار با حداکثر امتیازات و 11 بر یک پشت سر گذاشت. یک فن لنگ 5 امتیازی و ... انفجار سالن مسابقات. مردم هورا کشیدند و مربیان دست روی شانه قهرمان گذاشتند و خلاصه همه‌چیز طبق روال پیش رفت تا کشتی با آمریکا. «حسن یزدانی» برابر «دیوید تایلور» سنگین‌تر از خود کم آورد. زورش به کشتی‌گیر پرزور یانکی نرسید و ... ضربه‌فنی! شمردن لامپ‌های سالن مسابقات و نومیدی و یأس!
مردم سکوت کردند، سالن تبدیل به جهنم شد و مربیان هم رهایش کردند تا قهرمان بماند و خودش. «حسن یزدانی» ماند و افکاری که دست از سرش برنمی‌داشت!
چرا به 86 کیلو صعودکردم؟
کشتی‌گیر اعجوبه جویباری به‌قدری ناراحت شد که ترجیح داد خلوت گزیند درحالی‌که هم‌تیمی‌هایش روی سکوی قهرمانی جام جهانی جشن گرفته بودند!
در مراسم اختتامیه جام جهانی کشتی در کرمانشاه همه بودند، الا قهرمان المپیک! قهرمان دل‌شکسته رفته بود! همه فراموش کردیم همین «حسن یزدانی» با طلای خودش آبروی کشتی ایران را در ریو خرید. یکی گفت تمام شد! و دیگری این باخت را برای شکستن غرور قهرمان لازم دانست. جماعتی که فقط شریک برد هستند و هنگام باخت تنهایت می‌گذارند! چقدر سخت است در میان این جماعت قهرمان بود و چه دشوار است تحمل باخت. امیدواریم دوستان بدانند بادل «حسن یزدانی» چه کردند؟ اما ما هنوز رشادت حسن یزدانی را در ریو فراموش نکرده‌ایم و اطمینان داریم او می‌تواند جزء بهترین کشتی‌گیر وزن 84 کیلوگرم جهان باشد و با توانمندی‌های خودش پشت حریفان را به خاک خواهد رساند. ما پهلوان حسن یزدانی را باور کرده‌ایم!
