زهرابابایی- وقتی فرزند امیرالمونین(ع) از مکه به عزم کوفه حرکت کرد، اهل بیت را با خود راهی کرد و به همین دلیل عده ای به ایشان گفتند: یا ابن رسول الله اگر می روید حداقل زن و فرزند را با خود نبرید، اما به دلیل جامع شناسی دقیقی که امام از شرایط مکه و سرزمین های پیرامون داشتند، مصلحت را بر آن دیدند تا با عائله خویش عازم کوفه شوند تا آنها را از خطرات احتمالی در امان نگاه داشته و البته بعد از شهادت نیز ایشان سفیران واقعه ای باشند که هرگز تاریخ حتی بعد از وقوعش چیزی از جنس آن را تجربه نکرد، اما علاوه بر این نگاه موشکافانه امام نسبت به همراهی اهل بیت با خویشتن در سفری پر بلا توجه به سیره تربیتی این خاندان است که بر گرفته از نص قرآن و نبوت است همراهی خانواده در کربلا بدون آنکه طی این سفر که در مقطعی شکل کاملا نظامی و مردانه به خود می گیرد، مصداق واقعی این سخن است که می گوید: «جهاد الامرأه حسن التبعل»، جهاد زن، نیکو شوهرداری است، زیرا زنان خاندان پیامبر در این مقطع علاوه بر اینکه به دعوت امام زمان خود لبیک گفتند، در بعد خانوادگی با تنها نگذاشتند امام در سخت ترین برهه بهترین نمونه حسن تبعل در تاریخ را برای تمام زنان در بعد شخصی و سپس در بعد خانوادگی به نمایش گذاشته اند.نکته جالب توجه آنجا است که امام(ع) هنگام وقوف در کربلا به خانواده خود می فرمایند: این حرکت را می‌کنم و نتیجه این حرکت را می‌دانم، و در حقیقت خانواده امام حسین(ع) کاملاً نسبت به عواقب بعدی این حرکت سیاسی و نظامی آگاه و آماده بودند اما امام حسین(ع) خانواده خود را دعوت به صبر و حوصله کردند و خواستند حوادث را با صبر و حوصله به گونه‌ای حفظ کنند که رضایت خدا به همراه داشته باشند این حضور در زمان حادثه تا حدی ادامه یافت که زنان حاضر بودند فرزندان خود را برای حفاظت از جان امام زمانشان فدا کنند و مشاهده این حمایت سبب شد حتی اطفال و کودکان خردسال نیز در این قیام نقش چشمگیری داشته باشند. اما از سوی دیگر این همراهی برای کاروان عاشورائیان نیز فوایدی را داشت، بودن زن و فرزند در کنار کاروان این تهمت را که امام(ع) به قصد و یا طمع قدرت به پا خاسته است برطرف می کرد و از سوی دیگر شدت حقانیت راه امام(ع) در احیاء سنت جد بزرگوارشان را با تمام توان به گوش تمام ملت های حق طلب دنیا می رساند و قطعا با تأسی از این حادثه عظیم است که هزار و اندی سال بعد انقلابی با تکیه بر نهضت عاشورا شکل می گیرد و زنان به عنوان جزئی از یک کل با الگوگیری از این واقعه نقشی اساسی را ایفا می کنند، همان طور که امام خامنه ای در این رابطه می فرمایند: «وقتی نهضت اسلامی به مرحله انقلاب اسلامی رسید، زنان با همان برداشت طبیعی که از اسلام در جامعه زنانه بود، جلو افتادند؛ امام فرمودند - و درست هم فرمودند- که: اگر زنان در این نهضت همکاری نمی کردند، انقلاب هم پیروز نمی شد. یقینا اگر زن ها در داخل خیابان ها و در راهپیمایی های عظیم حضور عاشورایی پیدا نمی کردند -آن حضور عظیم و با شکوه زنان در دوران انقلاب- انقلاب پیروز نمی شد.