یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه زن و خانواده بازیابی هویت حقیقی زن مسلمان است هویتی که به واسطه حاکمیت تفکرات استعمار در دوران پهلوی کاملا وجهی از کالا محوری زن را به نمایش می‌گذاشت. در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب البته این هویت همواره مورد تهدید دشمن قرار گرفت و در مراحل گوناگون با تزریق افکار غرب محور نظیر تساوی حقوق زن و مرد، سعی کرد در قالبی تازه و متناسب با همان دوران به زنان ضربه بزند.
بارز‌ترین نمونه این موضوع در زمان اصلاحات و با شکل گیری و فعالیت گروه‌های فمنیستی در قالب تلاش برای الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و کمپین‌های یک میلیون امضا و مانند آن قابل مشاهده است این در حالی است که امروز با یک نگاه سطحی به برنامه‌ها و اظهارات معاونت زنان ریاست جمهوری دولت اعتدال در می‌یابیم این معاونت بر لبه تیغ اصلاحات و فمنیسم حرکت می‌‌کند.
شاهد این امر در حالی از غیب فرارسید که درب‌های این معاونت بر روی خبرنگاران همچنان بسته است و درگاه‌های صفحه فیس بوک رئیس این معاونت بر روی کاربران این شبکه اجتماعی باز است. مولاوردی در صفحه شخصی خود ضمن اشاره به صحبت‌های رئیس دولت در خصوص حذف نقش زنان از تاریخ انقلاب به مناسبت وحدت حوزه و دانشگاه اظهار کرد که چرا زنان ما نباید در تمام مشاغل هم پای مردان باشند و برای آنکه تند‌تر بر لبه تیغ مذکور حرکت کند، از ممنوعیت فعالیت زنان در دفا‌تر مشاور املاک گفت و از برخی از انتصاب‌های زنانه دولت تقدیر به عمل آورد. این در حالی است که با یک نگاه به تاریخ انقلاب اسلامی در می‌یابیم هرگز نقش زنان در این جریانات مسکوت نبوده است کافی است حافظه تاریخی‌مان را به کار بیاندازیم و حضور زنان در دفاع مقدس، تدافع در برابر جنگ نرم، حضور برای مقابله با فتنه‌های احتمالی علیه نظام اسلامی در راهپیمایی‌ها و همایش‌های ملی و مذهبی نظیر حماسه ۱۳آبان، ۲۲بهمن، ۹ دی و مانند آن، تلاش در جهت تحقق حماسه سیاسی و اقتصادی و مواردی از این قبیل تنها بخشی از یک کل گسترده است را به یاد بیاوریم.
ضمن اینکه باید یادآور شد رهبر انقلاب چندی پیش، ضمن تقدیر از این نقش بی‌بدیل زنان و هشدار نسبت به مردواره شدن زنان فرمودند: «اگر بگوییم این مقدار خانم نویسنده، خانم فعّال فرهنگى یا فعّال سیاسى داریم، اشکالى ندارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم شهادت‌طلب و مجاهده‌کار در میدانهاى گوناگون داریم، این خوب است؛ اگر بگوییم این مقدار خانمى که در عرصه‌هاى سیاسىِ انقلابى فعّالند - گوینده‌اند، نویسنده‌اند- داریم، این خوب است؛ افتخار به این‌ها خوب است؛ امّا افتخار به اینکه ما این تعداد وزیر زن، این تعداد نماینده زن، این تعداد معاونِ بخشهاى مختلفِ زن، این تعداد رئیس مؤسّساتِ تجارى زن داریم، افتخار به این غلط است؛ این انفعال در مقابل آن‌ها (غرب) است. مگر بنا بوده ما کارهاى مردانه را به زن‌ها بدهیم؟ نه، جایگاه زن و هویّت و شخصیّت زن، در جنس خود زن یک هویّت بسیار بالا و با کرامتى است، از بعضى جهات از مرد‌ها بالا‌تر است.»