منفعت حجاب و مضرات بی‌حجابی به خود ما بازمی‌گردد
مهم‌ترین نهاد هر اجتماع خانواده است لذا استحکامات نهاد مساوی است با تحکیم بنیان و ریشه اجتماع. حجاب موجب ایجاد ثبات در زندگی خانوادگی شده و در اجتماع نیز اثر ثبوتی دارد.
قرآن کریم به مردان وزنان امر می‌کند تا با رعایت پوشش مناسب لذات جنسی را منحصر به درون خانواده نمایند. این در حالی است که نقطه مقابل این رفتار یعنی خودآرایی در محیط اجتماع هم‌خانواده‌ها را در معرض آسیب جدی قرار می‌دهد و هم با کشاندن جاذبه‌های جنسی به کوچه و بازار، افراد جامعه را همیشه در حالت نوعی مقایسه قرار می‌دهند که این امر اختلافات زیادی را درون خانواده‌ها باعث می‌شود. پس اولین منافع و مضرات در رعایت و عدم رعایت حجاب به خود افراد برمی‌گردد: «من عمل صالحا فلنفسه و من اساء فعلیها؛ کسی که عمل نیکی انجام دهد، نفع آن برای خود اوست و اگر بد کند، ضررش نیز علیه خود اوست.» (مدثر 74 )
اثبات بیان زیبای امام صادق (ع) توسط روانشناسان
یکی از آثار بسیار مهم حجاب ایجاد آرامش روانی و دوری از التهابات درونی است. بشر امروز دچار ناآرامی‌های فراوانی است که بسیاری از آن‌ها مستقیم یا غیرمستقیم به همین مسئله حجاب مرتبط است. نفس انسان از یک نوع خوی سرکش برخوردار است که اگر آن را در معرض التهابات جنسی قرار دهیم هرروز سرکش‌تر و بیمارتر و ناآرام‌تر خواهد شد. چراکه این میل تنها در جنبه‌های جسمانی آن مطرح نیست، بلکه دارای ظرفیت روحی وسیع و نامحدودی است که حتی جسم نمی‌تواند پا‌به‌پای آن به‌پیش رود. از سوی دیگر پاسخگویی به این نیاز هم همیشه به‌صورت دلخواه میسر نیست، درنتیجه احساس محرومیت و عقده‌های روانی، تعادل روحی فرد را بر هم می‌زند.
در تحقیقات جدید ثابت‌شده زمانی که زمینه کامیابی و ارضای غرایز بعد از تحریک آن فراهم نباشد، اشخاص ازنظر روانی، در فشار قرار می‌گیرند و رفته‌رفته ظرفیت عصبی آنان به انتها می‌رسد. در این هنگام به‌سرعت هورمون‌های آزاردهنده سمی در خون ترشح می‌شود و در اندک زمانی مغز که با شبکه‌های ارتباطی به سراسر بدن وصل است، به کمک غده هیپوفیز و فرمان‌های مرکز هیپوتالاموس این سم را به همه اعضاء روانه می‌کند. این معنا دقیقاً در بیان زیبای امام صادق (ع) آمده است: «نگاه به نامحرمان تیری از تیرهای زهرآگین ابلیس است.» (المستدرک الوسائل، ج 14، ص. 269 (
عظمت زن در چیست؟
اگر نگوییم همه زنان، بیشتر زنان علاقه‌مندند جدای از زیبایی‌های جسمانی و خصوصیات ظاهری، موردتوجه قرار گیرند و قبل از اینکه نگاه جنسی به آن‌ها شود، به‌عنوان یک انسان دارای فضیلت و دارای استعداد شناخته شوند و به اعتبار شخصیت انسانی‌شان در جامعه ارزشمند باشند، نه اینکه به خاطر زیبایی‌های جسمانی مورد ارزیابی قرار گیرند و بسیاری از کمالاتشان تحت‌الشعاع ظواهرشان ناشناخته و پنهان باقی بماند.
دنیای امروز علی‌رغم ادعاهای زیبایش کماکان به زن به‌عنوان یک کالای مصرفی یا کالایی برای تبلیغ متاعش نگاه می‌کند؛ اما اسلام قاطعانه بر حفظ ارزش و هویت زن پافشاری می‌کند و این حفظ هویت واقعی زن را ابتدائا درگرو پوشش و حجاب اسلامی می‌داند.
امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرماید: «کسی که کرامت و شخصیت انسانی، او را استوار نساخت، اهانت و پوچی زندگی او را ادب خواهد کرد.» (غررالحکم، ص 486 (
آیت‌الله جوادی آملی در این زمینه می‌نویسد: «در هر بخشی و هر بعدی از ابعاد، برای سیر به مدارج کمال بین زن و مرد تفاوتی نیست، منتها باید اندیشه‌ها قرآن گونه باشد؛ یعنی همان‌گونه که قرآن بین کمال و حجاب و اندیشه و عفاف جمع نمود، ما نیز در نظام اسلامی بین کتاب و حجاب جمع می‌کنیم؛ یعنی عظمت زن در این است که مردان بیگانه را نبیند و مردان بیگانه هم او را نبینند قرآن کریم وقتی از حجاب سخن میگوید، می‌فرماید: حجاب عبارت است از یک نحوه احترام گذاردن و حرمت قائل شدن برای زنی که نامحرمان او را از دید حیوانی ننگرند؛ لذا نظر کردن به زنان غیرمسلمان را بدون قصد تباهی جایز می‌دانند و علت آن این است که زنان غیرمسلمان از این حرمت بی‌بهره‌اند.» (زن در آینه جمال و جلال، ص 426
حجاب مانع تفکرات سیاسی و اقتصادی استعمارگران
بی‌بندوباری یکی از آثارش سست شدن بنیان‌های فرهنگی است. این مسئله که خود به‌نوعی بیماری خطرناکی به شمار می‌رود یکی از مهم‌ترین عوامل و ابزارهای استعمارگران برای سلطه بر کشورهاست. استعمارگران برای استثمار ذخایر عظیم انسانی و اقتصادی کشورهای اسلامی، نخست باید آن‌ها را از درون تهی می‌کردند، برای همین باید هویت دینی از آن‌ها گرفته می‌شد و حجاب از نشانه‌های ارزشمند و قدرتمند آن به شمار می‌رفت. برای این تسلط، زنان بهترین انتخاب بودند زیرا زنان بیشتر از مردان درگیر جنبه‌های ظاهری دنیا هستند و احساس و عاطفه نیز در آن‌ها قوی‌تر است. در همین راستا مستر همفر جاسوس کهنه‌کار انگلیسی میگوید: «در مسئله بی‌حجابی زنان باید کوشش فوق‌العاده‌ای به عمل‌آوریم تا زنان مسلمان به بی‌حجابی و رها کردن چادر مشتاق شوند. باید با استناد به شواهد تاریخی ثابت کنیم که پوشیدگی زن از دوران بنی عباس متداول شده است و مطلقاً سنت اسلام نیست و چادر لباس قدیمی ایرانیان قبل از اسلام بوده و عبا لباسی است که خلفای عباسی برای زنان مسلمان رسم کردند. پس‌ازآنکه زنان را از چادر و عبا بیرون آوردیم، باید جوانان را تحریک کنیم که دنبال آن‌ها راه بیفتند تا در میان مسلمانان فساد رواج یابد و برای پیشبرد این نقشه لازم است اول زنان غیرمسلمان را از حجاب بیرون آوریم تا زنان مسلمان از آنان یاد بگیرند.» (خاطرات مستر همفر، ص 108 (
البته اقدامات استعمارگران تنها جنبه سیاسی نداشته و نظام سرمایه‌داری غرب برای بازاریابی کالاهای تولیدشده و داشتن مصرف‌کننده بیشتر همواره سعی در بهره‌کشی از زنان داشته است با از میان برداشتن حجاب و عفاف زنان و مسخ فرهنگی آنان، بازار مصرف آن‌ها گرم و سود بیشتری به جیب کمپانی‌های بزرگ سرازیر می‌شود. پس مهم‌ترین مخاطب آن‌ها جامعه زنان هستند؛ چون روح تجمل‌گرایی و زیبایی پرستی در آنان بیشتر از مردان است و بسیاری از آن‌ها به‌راحتی تحت تأثیر تشعشعات خیره‌کننده زیبایی‌های ظاهری قرار می‌گیرند. بااین‌حال بازهم حجاب سد راه آن‌هاست.
حجاب چگونه موجب افزایش نیروی کار و فعالیت می‌شود؟
باوجودی که یکی از آثار مفید حجاب اسلامی افزایش نیروی کار جامعه است؛ ولی عدهای مدعیاند که پوشش بانوان یکی از عوامل اصلی عقبماندگی و انحطاط کشورهای اسلامی میباشد و باعث فلج شدن نیمی از نیروی کار جامعه است؛ چنانکه وزیر معارف رضاشاه به وی میگوید: امر مبارک را اطاعت میکنم. این رسم (پوشش و حجاب)، نهتنها برخلاف تمدن است، بلکه برخلاف قانون طبیعت است؛ زیرا که در دنیا هیچ دو جنس ذکور و اناث در نباتات و حیوانات خلق نشده که جنس ماده از جنس نر روی خود پنهان کند! بهعلاوه یکی از علل بزرگ عقب افتادن مملکت ما از قافله تمدن دنیا، همین است که نیمی از بدن ملت ما بهکلی فلج مانده است.
این در حالی است که زنان در پرتو پوشش و حجاب اسلامی، نقش سازنده خود را ایفا کرده و ثابت کرده‌اند که زنان مسلمان ایرانی، زنان تبلیغات سینمایی و زن غرب‌زده نیستند و نهتنها حجاب باعث فلج شدن نیمی از نیروی کار نمی‌شود، بلکه باعث افزایش نیروی کار و تولید است و بدون شک کشانیدن امور جنسی از محیط خانه به اجتماع، نیروی کار و فعالیت اجتماع را ضعیف، بلکه فلج می‌سازد و در آن صورت آموزش، پژوهش و کار و تلاش جای خود را به آرایش و خودنمایی و چشم‌چرانی و لذت‌جویی خواهد داد که سقوط جامعه را به دنبال خواهد داشت.