بحث بر سر این است که فوتبال بداخلاق‌تر است یا رشته‌های غیرفوتبالی؟
اولی می‌گوید: حاشیه‌های فوتبال با هیچ رشته دیگری قابل مقایسه نیست. پولی که این فوتبالیست‌ها می‌گیرند هیچ ورزشکاری نمی‌گیرد و به همین‌خاطر خودشان را گم‌می‌کنند. دومی با طعنه می‌گوید: نه اینکه بسکتبالیست‌ها خودشان را گم نمی‌کنند؟ ندیدی کاپیتان تیم ملی بسکتبال چطور تیمش را از زمین مسابقه بیرون کشید؟ یا آن گارد رأس معروف و ملی‌پوش که آن قدر با داور جر و بحث کرد که دیکالیف و از زمین اخراج شد و آخر سر هم تهدید کرد که پای به تمرینات تیم ملی نمی‌گذارد!
اولی پاسخ می‌دهد: نه! تو فوتبالیست‌ها را نمی‌شناسی. مگر کاپیتان تیم ملی فوتبال با یک تماس تلفنی بازی تیمش را عقب نینداخت؟!
دومی جواب می‌دهد: فوتبالیست‌ها حداقل مثل واترپلو‌بازان گروکشی نمی‌کنند. نمی‌گویند تا فلان بازیکن خاطی ملی پوش که آبروی ورزش ایران را در مسابقات جهانی استرالیا برد و به مربیان تیم ملی هم توهین کرد بخشیده نشود، بازی نمی‌کنیم. انصافاً کدام فوتبالیست را سراغ داری که تهدید به تعطیلی بازی کند؟!
اولی می‌گوید: شما این همه بازیکن و مربی منشوری را در فوتبال نمی‌بینی؟ انصافاً در رشته‌های دیگر هم این همه محرومیت و بداخلاقی دیده می‌شود؟
دومی با خونسردی می‌گوید: تا دلت بخواهد! یادت نیست فلان والیبالیست معروف را با دستبند از یک ویلا در شمال بردند و... یا اینکه پایین کشیدن داور از روی سکو را فراموش کرده‌ای؟ شاید هم تصاویر داد و بیداد سرمربی ملی پوش تیم کشتی پرسپولیس جویبار در فینال لیگ برتر کشتی را از یاد برده‌ای و...؟!
اولی که انگار راضی نشده جواب می‌دهد: کم کم با آنچه که می‌گویی دارم موافق می‌شوم. شاید اگر مسابقات این غیر فوتبالی‌ها به اندازه فوتبالی‌ها پخش مستقیم و زنده تلویزیونی می‌شد، آنگاه مجبور بودیم بارها و بارها از فوتبالیست‌ها به دلیل مطالبی که علیه بی اخلاقی‌های فوتبال نوشتیم عذرخواهی کنیم و...
***
تکمله:
آنچه در بالا خواندید بخشی از مکالمه دو نفره دو تن از همکاران خبرنگار ما بود که به یک بحث داغ درباره بی‌اخلاقی‌های اخیر ورزش کشورمان تبدیل شد. اینکه چرا رشته‌های غیرفوتبالی به یکباره این همه شورشی شده و حاشیه‌ساز شده‌اند، موضوعی است که نیاز به تفکربیشتر دارد. شاید هم این تندمزاجی و پرخاشگری برآیند جامعه‌ای است که این روزها بدجوری عصبانی و پرخاشگر شده است!
