تیم ملی نوجوانان کشورمان با هدایت «علی دوستی مهر» سرمربی ارزشی این تیم که در گروه اول این مسابقات با تیم‌های لائوس، یمن و کویت همگروه بودند، در پایان موفق شدند با کسب سه پیروزی پیاپی مقتدرانه راهی مرحله بعدی این مسابقات شوند و در این مرحله با عبور از سد استرالیا جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی را کسب کنند.
محمدرضا تهرانی - شانزدهمین دوره مسابقات فوتبال قهرمانی نوجوانان و انتخابی نمایندگان قاره آسیا به مسابقات جام جهانی نوجوانان که با حضور «16» تیم به میزبانی جمهوری اسلامی ایران در ورزشگاه شهید دستگردی و اکباتان جریان داشت، نوجوانان کشورمان توانستند با موفقیت در این رقابت‌ها ناکامی‌های تیم ملی بزرگسالان ایران را جبران کنند و به عنوان یکی از نمایندگان برتر قاره آسیا به جام جهانی راه یابند.
تیم ملی نوجوانان کشورمان با هدایت «علی دوستی مهر» سرمربی ارزشی این تیم که در گروه اول این مسابقات با تیم‌های لائوس، یمن و کویت همگروه بودند، در پایان موفق شدند با کسب سه پیروزی پیاپی مقتدرانه راهی مرحله بعدی این مسابقات شوند و در این مرحله با عبور از سد استرالیا جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی را کسب کنند.
بی شک برگزاری مسابقات فوتبال به ویژه در رده سنی نوجوانان و جوانان یکی از انگیزه‌های مهم شکوفا شدن استعدادهای ورزشی آنان است. زیرا بازیهای فوتبال مورد توجه و علاقه اکثر نوجوانان و جوانان کشورمان است و این علاقه‌مندی اگر در یک مسیر سازنده و صحیح قرار گیرد و پرورش یابد ورزش فوتبال رشته‌ای می‌شود غنی و پشتوانه‌دار برای آینده و عرصه‌ای می‌گردد برای ترقی و تعالی جوانان جهت اعتلای ورزش کشورمان در آینده‌ای بسیار نزدیک.
این واقعیت که مسابقات لیگ برتر فوتبال و دیدارهای تیم ملی به مثابه «نوک هرم» فوتبال است و به همین منظور باید بسیار مورد توجه قرار گیرد و بهای فراوانی به آن داد، کمتر کسی شک دارد، اما این نیز یک واقعیت تردیدناپذیر است که پایین‌تر از نوک هرم و در نهایت «قاعده» این هرم را هم باید مواظبت و مراقبت کرد. مسابقات فوتبال نوجوانان همان سازندگان بدنه، کف و قاعده «هرم فوتبال» است و به همین علت شایسته مراقبت و توجه بیشتری می‌باشد.
مسئولین هیأت‌های فوتبال استانهای سراسر کشور که در تلاش، تعهد، علاقه‌مندی و دلسوزی آنان کمترین تردیدی وجود ندارد، مجری برنامه‌ریزی اصولی و صحیحی برای این نوجوانان و جوانان هستند. یعنی در چه ماه‌هایی از سال مسابقه برگزار کنند و چه فصل‌هایی را تعطیل نمایند تا به این طریق هماهنگی و هارمونی لازم به دست آید که آینده‌سازان کشور نه از درس عقب بمانند و نه از ورزش.
از اوایل تابستان که تعطیلات مدارس آغاز می‌شود، نهایتاً تا آخر مهر ماه زمانی است که می‌توان برنامه‌ریزی درست کرد. از ماه مهر لغایت خرداد ماه سال بعد که مدارس فعالیت دارند به غیر از ماه‌های امتحانات می‌توان برای هر تیم دو هفته یک بار مسابقه گذاشت، آن هم در روز تعطیل و ساعات مناسب و با در نظر گرفتن بعد مسافت و زمین‌های ورزشی نزدیک به محل تیم‌های شرکت کننده.
متأسفانه یک عادت ریشه دار غلط و مذموم در ورزش کشورمان باعث شده که هر چه از «نوک هرم» دورتر می‌شویم ساده‌گیری، آسان اندیشی و باری به هر جهت کار کردن بر درست‌اندیشی غلبه می‌کند و نتیجه این طرز تفکر از سالهای پیش این بوده است که مسابقات نوجوانان و جوانان گاه بسان چیزهای تشریفاتی و گاهی بسان «رفع مسئولیت» ، از آن اولویت و اهمیت اساسی و اصولی که باید داشته باشد، برخوردار نبوده است. زیرا همیشه بدترین زمین‌ها، بدترین ساعات، بدترین امکانات، بی تجربه‌ترین داورها و بدترین شرایط را به نوجوانان و جوانان اختصاص داده‌ایم! در سالیان گذشته در فصل تابستان برنامه چندان فعالی برای نوجوانان و جوانان نداشته‌ایم! یعنی بین دو مسابقه یک تیم گاهی یک ماه فاصله می افتاد! اما بر عکس در فصل درس و مدرسه و امتحانات برخی از تیم‌ها در هفته دو بار مسابقه می‌دادند!
این برنامه‌ریزی نشان دهنده عدم اطلاع کافی از شناخت فلسفه مسابقات می‌باشد. چون مسابقه انگیزه‌ای برای نشان دادن قابلیت فنی و یادگیری مستمر تمرینی است که باید در میدان مسابقه به نمایش گذاشته شود و فاصله دو مسابقه هم فرصتی می‌باشد، برای رفع نواقص و بالا بردن کیفیت فنی یک تیم با تمرینات اختصاصی لازم در زمینه‌های تاکتیکی و حتی روحی و روانی!
به هر حال بی توجهی به هر یک از موارد فوق موجب کندی کار و عدم نتیجه‌گیری منطقی و لازم از به کارگیری این نیروی فعال جامعه می‌شود. لذا باید برنامه‌ای منطبق بر اساس نیاز این نوجوانان و جوانان ریخته شود، زیرا برگزاری مسابقات نوجوانان و جوانان باید در اولویتی خاص قرار گیرد. چون اینان سرمایه‌ها و آینده‌سازان فردای نزدیک ورزش کشورمان هستند.
*دبیر گروه ورزشی
تیم ملی نوجوانان کشورمان با هدایت «علی دوستی مهر» سرمربی ارزشی این تیم که در گروه اول این مسابقات با تیم‌های لائوس، یمن و کویت همگروه بودند، در پایان موفق شدند با کسب سه پیروزی پیاپی مقتدرانه راهی مرحله بعدی این مسابقات شوند و در این مرحله با عبور از سد استرالیا جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی را کسب کنند.
بی شک برگزاری مسابقات فوتبال به ویژه در رده سنی نوجوانان و جوانان یکی از انگیزه‌های مهم شکوفا شدن استعدادهای ورزشی آنان است. زیرا بازیهای فوتبال مورد توجه و علاقه اکثر نوجوانان و جوانان کشورمان است و این علاقه‌مندی اگر در یک مسیر سازنده و صحیح قرار گیرد و پرورش یابد ورزش فوتبال رشته‌ای می‌شود غنی و پشتوانه‌دار برای آینده و عرصه‌ای می‌گردد برای ترقی و تعالی جوانان جهت اعتلای ورزش کشورمان در آینده‌ای بسیار نزدیک.
این واقعیت که مسابقات لیگ برتر فوتبال و دیدارهای تیم ملی به مثابه «نوک هرم» فوتبال است و به همین منظور باید بسیار مورد توجه قرار گیرد و بهای فراوانی به آن داد، کمتر کسی شک دارد، اما این نیز یک واقعیت تردیدناپذیر است که پایین‌تر از نوک هرم و در نهایت «قاعده» این هرم را هم باید مواظبت و مراقبت کرد. مسابقات فوتبال نوجوانان همان سازندگان بدنه، کف و قاعده «هرم فوتبال» است و به همین علت شایسته مراقبت و توجه بیشتری می‌باشد.
مسئولین هیأت‌های فوتبال استانهای سراسر کشور که در تلاش، تعهد، علاقه‌مندی و دلسوزی آنان کمترین تردیدی وجود ندارد، مجری برنامه‌ریزی اصولی و صحیحی برای این نوجوانان و جوانان هستند. یعنی در چه ماه‌هایی از سال مسابقه برگزار کنند و چه فصل‌هایی را تعطیل نمایند تا به این طریق هماهنگی و هارمونی لازم به دست آید که آینده‌سازان کشور نه از درس عقب بمانند و نه از ورزش.
از اوایل تابستان که تعطیلات مدارس آغاز می‌شود، نهایتاً تا آخر مهر ماه زمانی است که می‌توان برنامه‌ریزی درست کرد. از ماه مهر لغایت خرداد ماه سال بعد که مدارس فعالیت دارند به غیر از ماه‌های امتحانات می‌توان برای هر تیم دو هفته یک بار مسابقه گذاشت، آن هم در روز تعطیل و ساعات مناسب و با در نظر گرفتن بعد مسافت و زمین‌های ورزشی نزدیک به محل تیم‌های شرکت کننده.
متأسفانه یک عادت ریشه دار غلط و مذموم در ورزش کشورمان باعث شده که هر چه از «نوک هرم» دورتر می‌شویم ساده‌گیری، آسان اندیشی و باری به هر جهت کار کردن بر درست‌اندیشی غلبه می‌کند و نتیجه این طرز تفکر از سالهای پیش این بوده است که مسابقات نوجوانان و جوانان گاه بسان چیزهای تشریفاتی و گاهی بسان «رفع مسئولیت» ، از آن اولویت و اهمیت اساسی و اصولی که باید داشته باشد، برخوردار نبوده است. زیرا همیشه بدترین زمین‌ها، بدترین ساعات، بدترین امکانات، بی تجربه‌ترین داورها و بدترین شرایط را به نوجوانان و جوانان اختصاص داده‌ایم! در سالیان گذشته در فصل تابستان برنامه چندان فعالی برای نوجوانان و جوانان نداشته‌ایم! یعنی بین دو مسابقه یک تیم گاهی یک ماه فاصله می افتاد! اما بر عکس در فصل درس و مدرسه و امتحانات برخی از تیم‌ها در هفته دو بار مسابقه می‌دادند!
این برنامه‌ریزی نشان دهنده عدم اطلاع کافی از شناخت فلسفه مسابقات می‌باشد. چون مسابقه انگیزه‌ای برای نشان دادن قابلیت فنی و یادگیری مستمر تمرینی است که باید در میدان مسابقه به نمایش گذاشته شود و فاصله دو مسابقه هم فرصتی می‌باشد، برای رفع نواقص و بالا بردن کیفیت فنی یک تیم با تمرینات اختصاصی لازم در زمینه‌های تاکتیکی و حتی روحی و روانی!
به هر حال بی توجهی به هر یک از موارد فوق موجب کندی کار و عدم نتیجه‌گیری منطقی و لازم از به کارگیری این نیروی فعال جامعه می‌شود. لذا باید برنامه‌ای منطبق بر اساس نیاز این نوجوانان و جوانان ریخته شود، زیرا برگزاری مسابقات نوجوانان و جوانان باید در اولویتی خاص قرار گیرد. چون اینان سرمایه‌ها و آینده‌سازان فردای نزدیک ورزش کشورمان هستند.
*دبیر گروه ورزشی
