در اکثر مواقع اولین مسیر برای یک گردشگر خارجی بعد از پیاده شدن در فرودگاه بین المللی امام خمینی و استراحت یک روزه در تهران و بازدید از موزه های این شهر، بازدید از ابنیه و آثار باستانی اصفهان است و بعد از آن شیراز نیز پذیرای گردشگران خواهد بود و دیگر نقاط کشورمان کمتر مورداقبال گردشگران خارجی است.این در حالی است که در مناطق مختلف کشورمان آثار تاریخی و باستانی بسیار ارزنده ای وجود دارد که می تواند برای گردشگران به مراتب جذاب تر از آثار اصفهان و شیراز باشد.استان خوزستان یکی از مناطقی است که به دلیل فراوانی آب و خاک حاصلخیزش محل شکل‌گیری تمدن های کهن بوده و به همین سبب در جای جای این استان آثار تاریخی و باستانی فروانی از دوره های عیلامی، هخامنشی، ساسانی، اسلامی تا تاریخ معاصر وجود دارد.معبد چغازنبیل، آرامگاه دانیال نبی، آپادانا، شهر شاهی، هفت تپه، پل قدیم دزفول، آسیاب های شوشتر، بند میزان، قلعه سلاسل، قلعه ارجان، شهر باستانی آسک، جندی شاپور، اشکفت سلمان، کول فره، بردنشانده مسجد سلیمان و موزه آبادان تنها بخشی از جاذبه های توریست تاریخی استان خوزستان هستند.
اما سؤال اصلی اینجاست که چرا علی رغم این همه جاذبه تاریخی، استان خوزستان نتوانسته میزبان بخش عمده ای از گردشگران خارجی باشد؟ چرا حتی گردشگران داخلی که به این استان سفر می کنند کمتر سراغ اماکن باستانی و تاریخی استان می روند؟در خصوص گردشگران خارجی واضح است که آنها قبل از مسافرت به ایران به سراغ رفرنس‌های بین المللی می روند و درباره جاذبه های تاریخی کشورمان تحقیق می کنند و اینجاست که کمتر نشانی از آثار باستانی و تاریخی استان خوزستان در این منابع به چشم می خورد. یک گردشگر وقتی از کشور خود خارج می شود دوست دارد از تمام مدت اقامتش در کشور مقصد استفاده کند و وقت و پول خود را برای دیدن بهترین ها صرف کند و معمولاً ثبت یک اثر در یونسکو برای گردشگران خارجی به معنی این است که اثر ذکر شده ارزش دیدن را داراست. در این زمینه متأسفانه استان خوزستان بسیار ضعیف عمل کرده و تنها آثار ثبت شده در یونسکو چغازنبیل و آبشارهای شوشتراست که به تازگی وارد لیست یونسکو شده است.علاوه بر اینکه مسئولین خوزستانی در معرفی آثار تاریخی خود در سطح بین اللملی چندان موفق نبوده اند، نتوانسته اند در سطح ملی نیز قابلیت های گردشگری این استان را معرفی کنند و همین امر سبب شده شرکتهایی که معمولا در این زمینه فعال هستند توجه چندانی به خوزستان نداشته باشند. یکی دیگر از دلایل عدم اقبال گردشگران به استان خوزستان کمبود هتل و محل های مناسب جهت اقامت و همچنین عدم آشنایی هتل داران با زبان انگلیسی استکه این عوامل و مشکلاتی از این دست موجب شده تا استان خوزستان از درآمد بالایی که می تواند به وسیله توسعه گردشگری داشته باشد محروم بماند.
