بازگشتت به تیم ملی به اندازه رفتنت عجیب است؟
این سوال را خیلی‌ها از من می‌پرسند؛ در حالی که نه رفتنم عجیب بود و نه بر گشتم.
ولی هنوز این سوال وجود دارد چرا یوسف کرمی به تیم ملی پشت کرد؟
من پشت نکردم. اگر واقعیتش را بخواهید کاری کردند که مجبور شدم از تیم ملی کناره‌گیری کنم.
چه کسی یا چه کسانی این کارها را انجام دهند؟
مربیان تیم ملی.
در حالی این ادعا را مطرح می‌کنی که کادر قبلی تیم ملی بارها این موضوع را رد کرده است؟
باید هم این کار را انجام دهند؛ نمی‌آیند بگویند که چه کاری‌هایی انجام دادند که مجبور شدم از تیم ملی کناره‌گیری کنم.
خب تو بگو؟
بازگشت به گذشته سودی ندارد.
ولی تو به دلیل اتفاقاتی که در گذشته افتاد از تیم ملی رفتی؟
تیم را قهرمانان آن می‌سازند و به آن هویت می‌دهند. حالا وقتی مربیان تیم ملی به قهرمانانشان اهمیت نمی‌دهند و نوعی برخورد می‌کنند که این احساس به تو دست بدهد که بروی سنگین‌تری، باید چکار کرد؟ به طور حتم هر کس دیگر هم جای من بود نمی‌ماند.
نمی‌شد این موضوع را مدیریت کنی؟
من نباید این کار را می‌کردم؛ آقایان باید مدیریت می‌کردند که البته طوری این کار را انجام دادند که مجبور شدم از تیم ملی کناره‌گیری کنم.
ولی در همان زمان مربیان تیم ملی به صراحت اعلام کردند که مشکل تو مشکل منفی است؟
این حرف هم از آن حرف‌هاست. من امروز هم که از تمرینات دور بودم مشکل فنی ندارم چه برسد به آن زمان. به نظرم مطرح کردن این حرف‌ها فقط بهانه بود.
چرا بهانه؟
اینکه به کادر فنی فشار نیاورند و البته آنها هم حرفی برای گفتن داشته باشند.
در این میان فدراسیون هم از تصمیم کادر فنی تیم ملی دفاع کرد.
این کار طبیعی بود؛ بالاخره آقایان با حکم فدراسیون سمت گرفته بودند.
البته این حکم بعد از مسابقات جهانی باطل شد؟
بالاخره خدا جای حق نشسته است. برای اینکه حق بودن یا نبودن فردی مشخص شود باید کمی زمان سپری شود اما نباید توقع داشت کسی که بد کرده است خوب بیند.
مرتضی کریمی بد کرده بود؟
نکرده بود؟ با رفتارش کاری کرد من که 15 سال از عمرم را پای تیم ملی ایران گذاشته بودم خیلی راحت کنار بروم. او رفتار خوبی با من نداشت. از طرف دیگر تیم ملی در مسابقات جهانی می‌توانست قهرمان شود اما این فرصت طلایی از دست رفت.
ولی این توقع هم توقع درستی نیست که یک بازیکن فکر کند باید تحت هر شرایطی در تیم ملی حضور داشته باشد؟
تیم ملی تکواندو ارث پدری من نیست. من هیچ وقت نگفتم که باید همیشه در تیم ملی باشم. مگر می‌شود این ادعا را داشت. از طرف دیگر، مربیان تیم ملی هم برای انتخاب بازیکنانشان هم اختیار تام دارند اما تمام حرف من این است که در تیم ملی با من خوب برخورد نشد.
شاید تغییر رفتار مربیان تیم ملی به دلیلی رفتارهایت ایجاد شده بود؟
بروید از تمام کسانی که در طول این مدت طولانی که با من در ارتباط بودند سوال کنید؛ اگر یک نفر از آنان گفت که یوسف بزرگ‌تر و کوچک‌تر متوجه نمی‌شود، حرمت استادش را نگه نمی‌دارد حرف شما درست است.
برای حل این مشکل صحبت نکردی؟
با حاج‌آقا پولادگر، رئیس فدراسیون، صحبت کردم و قرار شد که این موضوع حل شود که نشد. البته او تمام تلاشش را انجام داد اما در طرف مقابل این انگیزه نبود که مشکل بر طرف شود و نتیجه‌اش هم این شد که من خیلی راحت از تیم ملی کنار گذاشته شدم.
کنارت نگذاشتند، خودت رفتی؟
کاری کردند که من مجبور شدم بروم. دوست داشتم به تیم ملی کمک کنم اما نشد.
از این موضوع ماه‌ها گذشته، حالا چه اتفاقی افتاده است که یوسف کرمی حاضر به بازگشت شده است؟
وقتی کادر فنی قبلی رفتند فضا را برای بازگشت مهیا دیدم، با مقانلو، سرمربی جدید، صحبت کردم و به تمرینات تیم ملی بازگشتم.
پس آمدن مقانلو همان اتفاق بود؟
بله. سال‌های سال است استاد مقانلو را می‌شناسم. او مربی‌ای است که در کنار توانایی بالای فنی به لحاظ اخلاقی هم زبانزد است و می‌داند با قهرمانان تیمش چگونه بر خورد کند که این یک امتیاز بزرگ است.
با این حال چه تضمینی وجود دارد که داستان‌های تلخ گذشته دوباره تکرار نشود؟
کدام داستان؟
اینکه با مربیان تیم ملی دچار مشکل شوی؟
ماجرای من با کادر فنی قبلی اگر فنی بود حق با کادر قبلی تیم ملی بود اما من همان طور که گفتم مشکلم به نوع برخوردهایی بود که در اردو صورت می‌گرفت که به طور حتم با حضور کادر جدید دیگر این برخورد های سلیقه‌ای در اردو های تیم ملی نخواهد افتاد.
با این حال کناره‌گیری‌ات از تیم ملی به نقطه سیاه کارنامه ورزشی‌ات تبدیل شده است؟
من این‌طور به این موضوع نگاه نمی‌کنم؛ رفتنم دست خودم نبود. نمی‌توانستم بمانم و برخوردهای بد را تحمل کنم. تازه در آن زمانبه صراحت گفتم که من از تیم ملی خداحافظی نمی‌کنم بلکه در مقطع فعلی بهتر است من در کنار تیم نباشم.
حالا که برگشتی برای آینده چه بر نامه داری؟
من 9 ماه از اردوی تیم ملی دور بودم؛ طبیعی است شرایطم با تکواندوکاری که در این مدت در اردو بوده است فرق داشته باشد؛ به همین دلیل با سرمربی تیم ملی صحبت کردم و قرار شد با گذشت زمان و سنجیدن شرایطم در مورد هدفم در آینده تصمیم‌گیری کنیم.
خودت نظرت چیست؟
من ورزشکار حرفه ای هستم و باید تصمیم حرفه‌ای بگیرم؛ فعلا برای تصمیم‌گیری زود است.
اما در جایی خواندم که گفته بودی به المپیک 2016 برزیل فکر می‌کنی؟
تا المپیک 2 سال دیگر مانده است و در این مدت هزار تا اتفاق می‌تواند بیفتد. نمی‌خواهم حرفی بزنم که فردا زیرش بمانم. آن چیزی که امروز می‌توانم بگویم این است که با تمام توان برگشتم. امروز محکم ایستاده‌ام و تمام تلاشم این است که به تیم ملی کشورم کمک کنم.
حالا نگفتی به المپیک فکر می‌کنی یا نه؟
فکر می‌کنم؛ اما باید ببینم شرایطم چطور است. باید خوب بسنجم که می‌توانم تصمیمی بگیرم که زمان تحقق آن دو سال دیگر است.
این موضوع چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
باید عقب‌ماندگی‌ام را جبران کنم. البته این عقب‌ماندگی فنی نیست بلکه بدنی است.
رضا مهماندوست، سرمربی اسبق تیم ملی، معتقد است وقتی تکواندو کاری یک هفته تمرین نمی‌کند یک سال عقب می‌افتد حالا که تو 9 ماه از تیم ملی دور بودی برای جبران عقب‌ماندگی‌ات چه قدر زمان می‌خواهی؟
من اگر هم عقب هستم فقط به لحاظ بدنی است اما به لحاظ فنی فرقی نکرده‌ام. جبران ضعف بدنی‌ام سخت است اما با تمرینات ویژه‌ای که برایم در نظر گرفته‌اند شدنی است. اینکه چه زمانی به آمادگی می‌رسم بستگی به تلاش خودم دارد اما سعی می‌کنم این قدر کوتاه باشد که باعث نگرانی نشود.
