برق این سه مدال طلا در حال حاضر چشم‌ها را به خود خیره کرده است کسی به خود اجازه نمی‌دهد درباره اختلافات و مشکلات این رشته مدال‌آور حرف بزند یا لااقل بر لزوم وحدت بیشتر در تکواندو اصرار بورزد.
رسیدن به‌عنوان قهرمانی در بیست و دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان آن هم با توجه به تعداد بالای کشورهای حاضر در این رقابت‌ها کار بسیار سختی بود؛ اما تکواندوی ایران از سال 1999 برای رسیدن به این جایگاه استارت زد.
آن سال ما توانستیم به عنوان نایب قهرمانی جهان برسیم؛ اما به‌تدریج فدراسیون تکواندو در مسیر اختلاف و حاشیه افتاد!البته دو سالی می‌شود که به لطف درایت فدراسیون تکواندو به ثبات رسیده است. اما این کافی نیست. امروز می‌طلبد همه نیروهای موثر تکواندو از «هادی ساعی» گرفته تا «یوسف کرمی» و... جلو بیایند و هر کمکی از دستشان بر می‌آید انجام دهند تا این رشته در المپیک برزیل هم موفق ظاهر شود. همان‌طور که می‌دانید در مسابقات روسیه بیژن مقانلو به‌عنوان بهترین مربی جهان انتخاب شد و رئیس فدراسیون هم اعلام کرد تا پایان المپیک با همین کادر فنی پیش می‌رود. همین اطمینان خاطر به مربیان تیم ملی بسیار امیدوارکننده است.همچنین داشتن ستاره پرفروغی همچون «فرزان عاشورزاده» با لقب سونامی تکواندوی جهان در کنار زاورزاده، خدابخشی و... البته کسب اولین مدال تاریخ بانوان توسط «کیمیا علیزاده» ما را به آینده خوشبین می‌کند؛ اما نباید در باد مسابقات روسیه بخوابیم المپیک با مسابقات جهانی یا هر رقابت دیگر قابل قیاس نیست. المپیک میدان دیگری است و مردان المپیکی هم می‌خواهد. چه خوب است در کنار حفظ «بیژن مقانلو» و «مهدی بی باک» از تجربیات «هادی ساعی»ها و «یوسف کرمی»ها هم استفاده کنیم و با کنارگذاشتن اختلافات خوشرنگ‌ترین مدال‌ها را از المپیک 2016 برزیل به‌دست بیاوریم. به امید آن روز.
