علیرضا حاجی میرزابابا- در روزهایی که ایران عزیزمان درگیر فضاهای سیاسی انتخابات بود و از ماه‌ها پیش فضای شهر رنگ و بوی انتخاباتی به خود گرفته دوبردی که تیم ملی فوتبال ایران در دور برگشت رقابت‌های انتخابی جام جهانی مقابل قطر و لبنان کسب کرد، در سایه این فضا گم شد.
معمولا رخدادهای ورزشی گاهی با رخدادهای سیاسی و اجتماعی هم‌ساز می‌شوند و وفاق ملی و همدلی گروهی ایجاد می‌کنند. آن چه در این روزها می‌گذرد، چنین قالبی دارد. تیم ملی فوتبال، قطر را در خانه‌اش می‌برد؛ قطری که با کشور ما تنش دارد. اصلا قطر و بحرین و کویت‌ و تیم‌هایی از این دست در چنین مقاطعی برای ما دردسرساز شده‌اند. پس از آن لبنان را در تهران می بریم؛ تیمی که در خانه‌اش شکست خورده بودیم. مردم پیش از این دو برد از تیم ملی دور شده بودند و دلشان با آن همراه نبود. مردم با تیم ملی احساس همدلی نمی‌کردند و فاصله عمیقی با آن پیدا کرده بودند.
24 خرداد ماه، حماسه‌ای در ایران خلق شد و مردم ایران با حضور در پای صندوق‌های رأی بار دیگر نشان دادند که چقدر برای سرنوشت میهن خود ارزش قائلند. آنچه پس از این رویداد به زیبایی به چشم آمد، جشنی بود که مردم به پاس حماسه‌ آفرینی‌شان برگزار کردند و به کوچه و خیابان‌های کشور با حضور خود شور و هیجانی وصف‌ناشدنی بخشیدند. مشابه این اتفاق خوشایند، زمانی رخ داد که تیم ملی فوتبال ایران موفق شد با انجام یک بازی جانانه و حماسی، تیم ملی فوتبال استرالیا را در ملبورن متوقف کند و جواز حضور در جام جهانی 1998 فرانسه را بگیرد. آن روز هم مردم ایران یکپارچه به خیابان ریختند و تا پاسی از شب به جشن و پایکوبی پرداختند.
اما اکنون با پایان یافتن کارزار انتخابات و مشخص شدن رییس جمهور منتخب مردم در آستانه بازی فوق العاده حساس مقابل کره‌ای‌ها حساسیت بسیار زیاد این بازی رخ می نماید. یاد 4 سال پیش می افتیم که سرنوشت صعود به جام جهانی ایران به دست چشم بادامی ها افتاد و تیم ملی وقت به سرمربی‌گری افشین قطبی نتوانست بر کره ای ها پیروز شود و به جام جهانی صعود کنیم ، اما امروز شرایط بهتری در انتظار تیم تحت هدایت کی روش است. با نشانه ها و کدهایی که در کادر فنی و بازیکنان این تیم ملی می‌بینیم بعید است که به سرنوشت 4 سال قبل در کره جنوبی دچار شویم. کی روش با به دست آوردن دو پیروزی که در دور برگشت مقابل قطر و لبنان به دست آورد و با تفاضل گل مثبت 4 اکنون با توجه به بازی ازبکستان و قطر تنها به یک تساوی برای کسب بلیط برزیل و شاد کردن دل 70 میلیون ایرانی نیاز دارد.
28 خرداد ماه، بار دیگر تیم ملی فوتبال ایران در مسیر صعود به جام جهانی – که این بار در برزیل برگزار می‌شود – باید با کره‌جنوبی دیدار کند. تساوی یا برد ایران در این بازی بلیت برزیل را برای تیم ملی صادر می‌کند و این اتفاق، همانی است که مدت‌ها است مردم ایران انتظارش را می‌کشند. صعود به جام جهانی بار دیگر شور و شوق زیادی را به جامعه ایران تزریق می‌کند؛ شور و شوقی که بدون شک در روند کار و تلاش مردم، روابط میان‌فردی و ارتباطات اجتماعی تاثیر مثبت خواهد گذاشت.
بخاطر داشته باشیم که کره جنوبی در این دیدار میزبان است و از همه‌ی حربه ها برای شکست دادن تیم کشورمان استفاده خواهد کرد،اولین توجیه برای این گفته انتخاب شهر اولسان برای برگزاری بازی است،انتخاب شهر اولسان نمی‌تواند توجیه خاصی جز سخت کردن کار ایران داشته باشد. شهری که از هر جهت مناسب برگزاری این مسابقه نیست. با توجه به نداشتن فرودگاه بین المللی هم کار سفر به این شهر سخت و فرسایشی است و جدا از این شرایط آب‌وهوایی این شهر نیز بسیار نامناسب است. از دیگر کارشکنی کره ای‌ها مصاحبه جنجالی سرمربی این تیم است که هفته گذشته و بعد از برد تاریخی ایران مقابل لبنان اذعان داشت که از ایرانی ها متنفر است و دوست دارد ازبکستان به جام جهانی برود و تمام هفته گذشته این اظهارات او خوراک خبری رسانه های داخلی ایران و کره شده بود، البته سرمربی ایران هم این اظهارات را بی جواب نگذاشت و در مقام پاسخگویی بر‌آمد.
اما واقعیت این است که فوتبال کره دیگر آن صلابت‌ سال‌های گذشته را ندارد. بنابراین ملی‌پوشان ایرانی اگر خودشان را باور داشته باشند و با تمرکز و جنگندگی در میدان حاضر شوند پیروزی در خاک کره دور از دسترس نخواهد بود.
تیم‌های ملی فوتبال ایران و کره‌جنوبی درحالی روز 28 خرداد برای بیست و هفتمین بار در تاریخ برابر هم صف آرایی می‌کنند که ایرانی‌ها در اندیشه رسیدن به یازدهمین پیروزی و صعودی فراموش نشدنی به جام جهانی 2014 هستند. بهترین نتیجه ایران در 55 سال رقابت پیروزی با 6 گل برابر کره بوده و در بدترین نتیجه هم 5 گل از حریف دریافت کرده است.
بازیکنان ما تنها نباید اسیر حاشیه هایی که کره ای ها برای آنها ایجاد می کنند شوند و تمرکز خود را بر مسایل فنی و تاکتیکی داخل زمین بگذارند تا حماسه سیاسی روز جمعه با همت نمایندگان ایران در عرصه ورزش با حماسه فوتبالی تکمیل شود.