و باز هم متأسفانه این نوع فعل و انفعالات در شرایط فعلی نیز به چشم می‌خورد. وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک پیش از انتخابات شورای شهر تهران به صورتی شتابزده با یکدیگر ائتلاف کرده و در نشستی جنجالی از کمیته اجرایی تأییدیه گرفتند که انتخابات ریاست و دبیری کمیته ملی المپیک را روز پنج‌شنبه 20 تیر ماه – بخوانید قبل از آغاز به کار دولت جدید – برگزار کنند. ناگفته نماند مهندس علی آبادی و بهرام افشارزاده به عنوان رئیس دبیر کمیته ملی المپیک سفری عجولانه به لوزان سوئیس داشتند تا با دریافت مجوز و تأییدیه کمیته بین‌المللی المپیک (Ioc) انتخابات روز 20 تیر ماه را برگزار کنند، اما ظاهراً تیر این دوستان به سنگ خورد!
مسئولان Ioc اجازه برگزاری انتخابات مجمع در 20 تیر ماه را ندادند، زیرا برای صدور این مجوز دو شرط اساسی دارند:
اولاً : بازگرداندن رؤسای برکنار شده فدراسیون‌ها بر سر کار و ثانیاً: تأیید شدن اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی توسط مجامع جهانی همان فدراسیون‌ها.
در این میان محمود خسروی وفا رئیس کمیته پارالمپیک کشورمان پیشنهاد بسیار جالبی به آقایان ارائه داد، مبنی بر اینکه: «اگر اصرار به برگزاری مجمع در روز 20 تیر ماه دارید، برای رفع هرگونه شائبه‌ای همگی از خود من گرفته تا وزیر ورزش، رئیس و دبیر کمیته ملی المپیک از نامزدی این انتخابات صرفنظر کرده و اجازه بدهیم افراد متخصص و تحصیلکرده ورزشی برای تصدی پست ریاست کمیته ملی المپیک کاندیدا شوند که بی‌تردید تأثیر آن کمتر از حضور سیاسیون نخواهد بود».
ظاهراً این پیشنهاد معقول و منطقی و این درس بزرگ از سوی حاج محمود خسروی وفا چندان از سوی علی‌آبادی رئیس کمیته ملی المپیک جدی گرفته نشده و دوستان کماکان اصرار بر برگزاری انتخابات با کاندیداتوری خود(!) دارند!حال پرسش ما این است: این شتاب و عجله برای چیست؟ آیا صندلی ریاست آن قدر ارزش دارد که خلاف قانون و عرف عمل کنید؟ اصلاً چرا این انتخابات مجمع را از سال 2008 برگزار نکردید؟به یاد داشته باشید نوشتن از مسائل پشت پرده ورزش از آنجایی اهمیت دارد که سالها همین عدم هماهنگی سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش با کمیته ملی المپیک لطمات جبران‌ناپذیری به پیکره وزرش زد و حالا نباید آن تجربیات تلخ تکرار شود، زیرا نزدیکان «دکتر روحانی» نیز تلویحاً مخالفت خود با برگزاری انتخابات 20 تیر را اعلام کرده‌اند.
