وی سپس با اشاره به وضعیت کشور و نقش زنان در خروج از رکود گریزی به موضوع رعایت توازن جنسیتی در بازار کار زد، بازاری که بیش از آنکه نیازمند توجه به توازن جنسیتی و نقل‌هایی از این جنس باشد نیاز فوری به ساماندهی بر اساس شان و منزلت حقیقی زن مسلمان ایرانی دارد، بدون شک همه ما به خوبی می‌دانیم که در کشور ما مشاغلی وجود دارند که به دلیل ویژگی‌های ذاتی آن شغل می‌توان با نگاه جنسیتی به آنها نگریست؛ به طور مثال کمتر دیده شده که زنی به‌عنوان کارگر ساختمانی مشغول به کار شود، زیرا اصولا مشاغل اینچنینی نه‌تنها از عهده زنان با نگاه به مختصات فیزیکی آنها بر نمی‌آید، بلکه از اصل با هویت زن مسلمان در تضاد فاحش قرار دارد، البته باید گفت در کمتر کشوری از کشورهای اروپایی و غربی این نوع نگاه به زن و مسئله اشتغال وجود دارد و به همین علت است که زنان غربی تقریبا در مشاغلی که حتی کوچک‌ترین ارتباط ماهوی با آنها ندارد کار می‌کنند.
بنابراین تطابق درصد مشارکت زنان در اشتغال‌های گوناگون در جمهوری اسلامی ایران با کشورهای جهان و آمارهای مربوط به نهادهایی مانند بانک جهانی متفاوت است و گاهی در حکم قیاس مع الفارق به حساب می‌آید؛ زیرا تعاریف غرب از اشتغال زن نیز گاهی در تضاد جدی با موضوع اشتغال زنان در ایران قرار دارد، به عبارت صحیح‌تر مولفه‌های حضور یک زن در محیط‌های اجتماعی و اقتصادی در کشور ما براساس فرهنگ و شرع مقدس مانع از نگاه ابزاری به زن و حضور او در مشاغلی که باعث سوء استفاده از وی می‌شود، می‌گردد و طبیعتا بر این اساس یک سری از مشاغلی که زنان در آنها حضور دارند به‌عنوان اشتغال کاذب تلقی می‌شوند، اشتغالاتی که نه‌تنها حقوق مکفی برای آنها متصور نیست، بلکه ادعایی مانند توازن و برابری جنسیتی بیشتر شبیه یک شعار خودش را نشان می‌دهد.
این درحالی است که با نگاه به یک سلسله از مشاغل خانگی که می‌توانند به اقتصاد خانواده کمک کنند، می‌شود علاوه بر حفظ اصل کرامت زن در اشتغال چرخه تولید و بهره‌وری را حداقل در مقیاس کوچک خانه و بدون ادعای برابری جنسیتی و حقوقی بین زنان شاغل و کارگر با مردان به نقطه مدنظر حقیقی رساند و درکنار ساماندهی این امور به فکر موضوعاتی مانند دورکاری زنان و بیمه زنان خانه‌دار نیز توجه جدی نمود.
بدون شک یکی از اصلی‌ترین حوزه‌هایی که زنان ما می‌توانند در افزایش تولید و چرخش چرخ‌های اقتصاد آن هم در روزها بدون تحریم نقش‌آفرین باشند در حوزه کارآفرینی است؛ حمایت از زنان کارآفرین که عموما در شرایط سخت و دشوار اقدام به حضور در عرصه تولید ملی کرده‌اند نیز می‌تواند سهم مشارکت زنان ایرانی را در رشد و بالندگی اقتصادی کشور افزایش دهد. همچنین حمایت از مشاغل بومی و اصیل مانند قالی بافی که عموما می‌توان آنها را در زمره مشاغل زنانه نامید و پیداکردن بازار فروش برای این نوع محصولات هم جزء آن دسته از اقداماتی است که بدون نگاه ابزاری به زن او را وارد چرخه سازندگی کشور می‌کند.
به هرحال توجه به بعد حمایتی دولت از اشتغال زنان با توجه به اصول و موازین اسلامی و بدون طعنه‌های سیاسی می‌تواند علاوه بر ایجاد محیطی امن در محیط‌های کاری، به تحکیم خانواده نیز کمک کند، زیرا توجه به مشاغلی که با شأن زن و مسئولیت‌ها و وظایف او در تضاد نیستند برای زن و کسانی که در محیط خانه با وی پیوند خانوادگی دارند امنیت روانی و آرامش روحی و جسمی را به همراه خواهد داشت، به عبارت بهتر در موضوع اشتغال زنان می‌بایست به مولفه‌های بومی و ملی و مذهبی توجه شود تا از این راه و با اتکا به مدیریت زنان در درون خانواده و سپس اجتماع به نوعی از نگاه‌های مخرب غربی با آبشخور فمنیستی جلوگیری شود.
* کارشناس ارشد مطالعات زنان و خانواده