فاطمه رفیعی- در هفته گذشته پس از چند سال از شروع طرح عظیم هدفمندی یارانه ها در پیشخوان روزنامه ها به این عبارت بر میخوریم: به جای پرداخت یارانه نقدی بن کالا ارائه می دهیم. آیا این بدان معنا است که چند سال زحمت و تحقیق و پژوهش های مدیران و کارشناسان ملی و بین المللی سوخت شده و دوباره سیستم 30 سال پیش باید برگردد و نام کوپن به بن کالا تغییر یابد.
الان به نظر میرسد به پاسخ این پرسش رسیده ایم که چرا اکثر اعضای دولت بانگ خالی بودن خزانه را در این صد روز سر می داده اند. درست است که قانون هدفمندی یارانه ها با اشکالاتی در پیاده سازی روبرو شد، اما با زحمات مدیران دولت قبلی وضعیت اسفبار کالا برگ (کوپن) برچیده شد و ایران اسلامی بعد از 30 سال گام های محکمی جهت جاری شدن عدالت در کشور برداشت. البته گفتنی است که هدفمندی یارانه ها گامی کوچک نبوده و نیست اما در جریان رو به جلو، نیاز به اصلاحات و قانونمندی بیشتری دارد.
دولت تدبیر و امید که به قرار بود کلید دار اعتدال باشد و نه داس به دست، از درو مدیران به درو طرح های ملی رسیده است و با رویکردی ریشه گرایانه قصد تخریب سالها تجربه را دارد؟
نگاهی اجمالی و مقایسه ای بر اعتبارات سالهای کالابرگ و سالهای هدفمندی یارانه ها نشان میدهد که چگونه هدفمندی عدالت بیشتر را برای مردم به ارمغان آورده است. به باور اکثر کارشناسان تعلق گرفتن یارانه به دهک های بالا به دلیل اینکه آنها خود از درآمد متوسط خوبی برخوردارند از ابتدا اشتباه بوده است و حذف آن ها از صف یارانه بگیران میتواند به عدالت نزدیک تر باشد.
اما دولت آقا ی روحانی طبق گفته وزیر کار در این صد روز آن قدر کار تحقیقاتی انجام داده اند تا به این نتیجه رسیده اند که به جای حذف دهک های پر در آمد باید طرح هدفمندی یارانه ها حذف شده و سیستم کالا برگی که اکنون با نام شیک بن کالا می خواهد ارائه شود جایگزین گردد.
عمق دامنه داس زمانی مشهود تر می گردد که به حذف طرح ایران کد و شبنم به جای اصلاح آنها بنگریم. باز باید ناظر عقبگرد ایران به 30 سال قبل باشند و مردم را ببینند که برای خرید اجناس بن کالا در صف های طویل چند صد متری به مدت چند ساعت بایستند تا بتوانند یک کیلو روغنی یا شاید 5 کیلو برنجی دریافت کنند.
ما مردم اثبات کرده ایم که برای آرمانها حاضریم نقش پتروس فداکار را بازی کنیم و حفره های
بیبرنامگی و تغییرات متواتر طرح های کلان با هزینه های با ابعاد گسترده را بپردازیم، اما این تغییرات همراه با تغییردولتها تا کی ادامه خواهد داشت؟