به هر حال سرک کشیدن این ابزار نوظهور در زندگی این روزها فقط به حوزه ازدواج ختم نمی شود و گسترش و فراگیر شدن این ابزار حالا داد بسیاری از اندیشمندان علوم روانشناسی و اجتماعی را درآورده و آسیب های پیش روی خانواده در سراسر جهان به واسطه اینترنت موضوع بسیاری از تحقیقات و پژوهش های محققین شده است و تقریبا همه را به این نتیجه سوق داده که در
زمان‌های قبل از ورود اینترنت به خانه ها روابط گرم تری بیم اعضاء در جریان بود در حقیقت اینترنت هم شبیه تلویزیون نتوانست خانواده ها را به هم نزدیک کند و با در نوردیدن مرزهای روابط خانوادگی در بعضی از خانواده ها دیگر دلمان برای دورهم نشستن سر یک سفره و یا حتی مشورت با یکدیگر در بسیاری از امور تنگ شده است و در یک کلام باعث شده تا یک سلسله از کمبودهای روانی و شخصیتی در هویت فرد شکل بگیرد، زیرا این محیط تقریبا برای همه و کاملا برای نوجوان های ما محیط پرخطری است و این خطر زمانی بیش از پیش احساس می شود که خانواده بستری برای اوقات فراغت فرزندان نداشته باشد و به همین علت بیشترین زمان خود را مقابل رایانه شخصی و در فضای مجازی بگذراند، بدون آنکه هیچ یک از والدین نظارتی بر آنچه او در پشت درب اتاق انجام می دهد داشته باشند.
در این شرایط است که علاوه برآن که روابط خانوادگی دچار آسیب می شوند، فرزندان نیز با تهدیدی نامرئی مواجه هستند و در این بین مادر به عنوان رکنی که می تواند علاوه جنبه نظارتی باعث قوام خانواده شود، رقیبی جدی برای این رسانه نوظهور باشد، البته آموزش استفاده صحیح از این ابزار حتی می تواند باعث تقویت پایه های علمی خانواده ها گردد، مشروط بر اینکه این آموزش های صحیح صورت بگیرد تا در کنار آنکه قواعد فیلترینگی که تا حدودی تلاش می کند، اینترنتی پاک را مقابل خانواده های ایرانی قرار دهد از این راه از
آسیب‌های اینترنت در حوزه خانواده کاسته شود.
*کارشناس علوم اجتماعی