۲۶ فوریه ۱۸۸۵ مقارن با ۷ اسفند ماه ۱۲۷ سال پیش کنگره برلین که سرگرم تقسیم آفریقا میان اروپائیان بود، نیجریه را به انگلستان و کنگو را به بلژیک بخشید.
در این کنفرانس اتو فن بیسمارک، صدراعظم آلمان با نمایندگان ۱۵ کشور اروپایی به توافق رسید تا آخرین سرزمین‌های قاره سیاه که از استعمار در امان مانده بودند را میان خود تقسیم کنند.
در این کنگره که به ریاست بیسمارک صدراعظم وقت آلمان تشکیل شده بود و جلسات آن مدت‌ها طول کشید نمایندگان ۱۵ کشور اروپایی شرکت داشتند. هدف اصلی از تشکیل این کنفرانس این بود به آلمان هم سهمی از آفریقا داده شود و تقسیم آفریقا میان اروپاییان به طریق مسالمت آمیز صورت گیرد.
در حاشیه این کنگره ساخت و پاخت متعدد در قبال مناطق دیگر جهان مخصوصا چگونگی سلطه بر کشور چین صورت گرفت.
کنفرانس برلین قواعدی را مشخص کرد که پیش درآمد اشغال و استعمار کامل قاره آفریقا بود. این کنفرانس خواهان آزادی کشتیرانی در رودخانه‌های بزرگ آفریقا، رودخانه نیجر و رودخانه کنگو شد.
فرانسه سرزمین‌های وسیعی را در آفریقای غربی به دست آورد. بیسمارک به اشتباه تصور می‌کرد با این بذل و بخشش فرانسه از دست دادن سرزمین‌های آلزاس و لورن که توسط آلمان اشغال شده بودند را فراموش خواهد کرد.
بریتانیا حق ایجاد یک محور ارتباطی از قاهره تا کیپ در منتهی الیه جنوب آفریقا را برای خود محفوظ دانست.
بزرگ‌ترین برنده کنفرانس برلین، لئوپولد دوم، پادشاه کشور کوچک بلژیک بود که سهم بزرگی را به دست آورد و مالک سرزمین وسیعی در مرکز آفریقا شد که آن را «کشور مستقل کنگو» نامگذاری کرد.
آلمان نیز صاحب سرزمین‌های وسیعی در نامیبیا، بوتسووانا و در جنوب قاره آفریقا شد. بعد‌ها آلمان در این سرزمین‌ها یکی از بزرگ‌ترین نسل کشی‌های تاریخ را به راه انداخت به گونه‌ای که‌ نژاد توتسی پرجمعیت ترین‌نژاد ساکن منطقه مالی و نامبیا به کوچک‌ترین اقلیت این منطقه تبدیل شد.