الهام آذر - در دنیای مبتنی بر تولید انبوه و مصر ف مدار امروز، اماکن پرتردد  نظیر مترو  نیز میتوانند به منظور محلی برای عرضهی کالاها مورد استفاده قرار گیرند از این رو فزونی تولید و تقاضا به مصرف انبوه میانجامد و مصرف انبوه به گسترش مکانهای عرضهی کالاها منجر میگردد.
 تاکنون به فعالیت فروشندگی زنان در واگنهای زنانه متروی تهران بسیار پرداخته شده است اما آنچه که در تمام این نوشتهها مهم است این است که از خلال حضور در مترو و فعالیت در آن، برای دستهای  از زنان فروشنده ، زندگی روزمره شکل میگیرد و از این مجرا برای شان هویت تازهای رقم میخورد. زندگی روزمره مبتنی بر انجام امور تکرار شونده؛ بدین معنا که زنان فروشنده هر روز از صبح تا شب و ایستگاه به ایستگاه  به فروشندگی و عرضه  کالاهای شان میپردازند و روز دیگر مجددا این کار  را از سر می گیرند و از خلال برخورداری از این زندگی روزمره، هویت جدید زن فروشنده بودن نیز برای شان بوجود میآید .
 آنچه که مسلم است مصرفی شدن جامعه و فراوانی کالاها و محصولات مصرفی، برای مترو کارکردهای جدیدی ایجاد نموده است. از این رو، مترو به مثابه مکانی برای توزیع کالا ،شکلگیری زندگی روزمره و همچنین مکان هویتیابی برای دستهای از زنان، تلقی میشود. از سوی دیگر، جذابیت امر خرید برای بسیاری از زنان مسافر، عامل مهمی در تکوین و تثبیت حضور زنان فروشنده در مترو با وجود محدودیت ها و موانع موجود است و این جذابیت سبب تغییر در الگوی سبک زندگی ایرانی اسلامی شده است زیرا بعضاً برخی از این فروشندگان نه به بهانه دغدغه نان بلکه با بهانه هایی دیگر اقدام به فروشندگی میکنند و علاوه بر این کالاهای مورد فروش در واگن های زنانه عموماً کالاهای غیرضروری هستند که تنها عامل مصرف زدگی میشوند و در حقیقت تغییر در سبک زندگی در واگنهای زنانه مترو به صورت خاموش صورت میگیرد.

*کارشناس جامعه شناسی