فورد را باید یک نماد دانست؛ نمادی که مصرف‌گرایی را باعث صلح در جهان می‌دانست. حال به ۱۱۰ سال بعد بیاییم. شرکت خودروسازی فورد که هم‌اکنون دومین تولیدکننده خودرو در آمریکا و پنجمین خودروساز بزرگ جهان محسوب می‌شود، به بازار ایران چشم دوخته است. در حالی که روزهای گذشته نام شورلت سرخط اخبار مربوط به منع از واردات خودرو از آمریکا بود، محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت مجوز واردات این خودرو را باطل کرد.
اما شرکت دیگری با ثبت نمایندگی رسمی شرکت فورد آمریکا در ایران، می‌خواهد نزدیک به ۴۰ مدل از این خودرو را از مبدأ کشور رومانی وارد ایران کند. این شرکت اجازه دارد از تاریخ ۲۷ مهر ۱۳۹۴ تا ۲۷ مهر ۱۳۹۹ نسبت به ثبت سفارش و واردات این ۴۰ مدل خودروی فورد آمریکایی اقدام کند و از این مزیت برخوردار است که به علت تنوع نام محصولات، جلب توجه کمتری از شورلت نماید. زیرا شرکت فورد محصولاتش را در قالب ۹ برند عرضه نموده است: فورد، لینکلن، مرکوری، جگوار، استون مارتین، مزدا، ولوو، لندرور، رنجرور و ادسل.
اگرچه مجوز واردات فورد هنوز به مرحله عمل وارد نشده است؛ اما مشاهده ماشین‌های این شرکت در روزهای پس از خوابیدن آب‌ها از آسیاب شورلت، چندان غیر منتظره نخواهد بود. این در حالی است که دشمنی همچنان ادامه دارد و ایران همچنان از سوی آمریکا در تحریم واردات خودرو‌هایش (که مصرف نظامی نخواهد داشت) قرار دارد، اما خودرویی که مدعی آن هستند که پیک آزادی و برابری است در راه ایران است. از همه مهم‌تر آنکه رهنمود رهبری، مختص برند شورلت نیز نبود: «ما با دنیا تعامل داریم اما در عرصه‌هایی که تولید داخلی داریم، وارد کردن، فروش و مصرف کالاهای خارجی باید به‌عنوان یک ضدارزش تبلیغ و شناخته شود. البته در این زمینه طرفدار افراط نیستم بلکه باید با حکمت و تدبیر عمل کرد. به عنوان نمونه وارد کردن خودروهای آمریکایی؛ خود آمریکایی‌ها به علت مصرف زیاد و سنگین بودن این خودرو‌ها، رغبتی به خرید آنها ندارند حالا در این شرایط ما بیاییم و از فلان کارخانه رو به ورشکستگی آمریکا خودرو وارد کنیم؟ اینجای تعجب فراوان دارد.»
اگرچه برخی فوردیسم را پس از سیاست نئولیبرالی «تجارت آزاد» پایان یافته می دانند، اما فورد با سر برآوردن از میان برندهای مختلف خودرو هنوز به عنوان یک پرچم آمریکایی جایگاه خود را حفظ کرده است. کارخانه ای که امروز بسیار نیازمند بازار مصرفی همچون ایران است.
