حریم های نفتی؛ آخرین تیر ترکش غرب در مقابله با پافشاری ملت ایران بر حق مسلم خودشان در صیانت از فناوری هسته ای و مسئله غنی سازی 20 درصد است
عباس خسروانی- تحریم های نفتی؛ آخرین تیر ترکش غرب در مقابله با پافشاری ملت ایران بر حق مسلم خودشان در صیانت از فناوری هسته ای و مسئله غنی سازی 20 درصد است اما آیا این تحریم ها و فشار ها میتواند مسئولان و ملت ایران را به زانو در آورد؟ پروژه استکباری تحریم ها و فشارهای نفتی حداقل در سه مرحله علیه ملت ایران اجرا شده است. اولین مرحله در دوره ملی شدن صنعت نفت و با فشار انگلیسی ها بود. دومین دوره فشارهای نفتی به ایران بازی قیمت هایی بود که همپیمانان منطقه ای صدام همسو با استکبار جهانی در مقطع 8 سال جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی به راه انداختند و سومین مرحله نیز تحریم های اخیری است که از اول جولای آغاز شده تا بتوانند ملت ایران را به ستوه بیاورند بلکه در قبال آن مسئولین کشور امتیازاتی که آنها می خواهند از جمله تعطیلی فردو ، انتقال مواد غنی شده به خارج و متوقف کردن غنی سازی 20 درصد را به غربی ها بدهند.
اما نیم نگاهی به دو مرحله گذشته تحریم ها و فشارهای نفتی نشان می دهد که این پروژه نه تنها تاثیری در اراده آهنین ملت ایران در دفاع از حقوق مسلم خود ندارد بلکه حتی فرصتی برای قطع وابستگی های درآمدهای عمومی کشور به نفت محسوب می شود. در جریان ملی شدن صنعت نفت آیت الله کاشانی در توصیه ای مذهبی به مردم از آنها خواسته بود تا با خرید اوراق قرضه از دولتی که در برابر فشارهای استعمار ایستادگی کرده حمایت کنند.
در هشت سال جنگ تحمیلی نیز اگر چه کشورمان به طور مستقیم درمعرض تحریم های نفتی نبود اما فشار همپیمانان منطقه ای و فرا منطقه ای صدام در اوپک به حدی بود که بسیاری از کشورها از ایران نفت نمی خریدند. به نوشتۀ نشریۀ «میدلایست اکونومیست»، پس از تسخیر بندر عراقی فاو به دست نیروهای ایرانی، عربستان که تا قبل از آن بر اساس سهمیۀ تعیینشده روزانه 35/4 میلیون بشکه نفت تولید میکرد، ناگهان تولید نفت خود را به شش میلیون بشکه در روز رساند. این امر همچون آبی سرد بود بر پیکر نیمهجان بازار نفت که به دلیل سیاستهای آژانس بینالمللی انرژی و مصرفکنندگان غربی به شدت تحت فشار قرار داشت. سقوط قیمتهای نفت، که با تصرف «فاو» به دست نیروهای ایرانی، شتاب بیشتری گرفته بود، با آغاز فصل گرما ابعادی جدید یافت.در تیرماه 1365 به دلیل عرضۀ انبوه نفت مازاد بر نیاز بازار، قیمت نفت خام «برنت» دریای شمال در بازار لندن به بشکهای 65/8 و 50/8 دلار برای تحویل در ماههای اوت و سپتامبر (1986م) رسید. بر اساس این گزارش، قیمت نفت خام «دبی» نیز در بازار لندن به بشکهای 75/6 دلار برای تحویل در ماه اوت کاهش یافت. در بازار غیر رسمی و تکمحموله، که ایران مقدار بسیاری از نفت خود را به این شکل میفروخت، قیمت نفت به بشکهای پنج دلار هم رسید تاآنجاکه با توجه به تخفیفهای بسیاری که ایران ناگزیر بود به مشتریان خود بدهد و این واقعیت که هزینۀ بیمۀ هر محمولۀ نفتی به حدود یکچهارم کل ارزش محموله میرسید، این باعث شده بود برخی از مسئولان وقت ایران، اعلام کنند: «تولید نفت دیگر صرفۀ اقتصادی ندارد». با همه این فشارها اما در هشت سال جنگ تحمیلی علی رغم تمام اقدامات و تهدیدهایی که به منظور کاهش درآمدهای نفتی ایران صورت گرفت صادرات فراوردههای نفتی در جنوب کشور، حتی یک روز هم قطع نشد.امروز اما غربی ها برای مقابله با هسته ای شدن ایران در حالی در شیپور وارونه تحریم نفتی کشورمان دمیده اند که جمهوری اسلامی نه در شرایط سخت جنگ تحمیلی است و نه در حال و هوای آشفته ملی شدن صنعت نفت. امروز در ایران اسلامی یک نظام مستقر و قدرتمند وجود دارد . امروز فقط 150 میلیارد دلار ذخایر ارزی در مقابل تحریمها در خزانه کشور است که با توجه به وابستگی کشور به فروش نفت جمهوری اسلامی اگر حتی دو یا سه سال نفت نفروشد هیچ اتفاقی نمیافتد. به تعبیر مقام معظم رهبری امروز نه تنها کشور در شرایط شعب ابی طالب قرار ندارد بلکه در شرایط بدر و خیبر است. تحریم های نفتی فرصتی برای قطع همیشگی وابستگی به درآمدهای نفتی است.
*مسئول واحد اخبار و اطلاعات حزب موتلفه اسلامی استان مرکزی
اما نیم نگاهی به دو مرحله گذشته تحریم ها و فشارهای نفتی نشان می دهد که این پروژه نه تنها تاثیری در اراده آهنین ملت ایران در دفاع از حقوق مسلم خود ندارد بلکه حتی فرصتی برای قطع وابستگی های درآمدهای عمومی کشور به نفت محسوب می شود. در جریان ملی شدن صنعت نفت آیت الله کاشانی در توصیه ای مذهبی به مردم از آنها خواسته بود تا با خرید اوراق قرضه از دولتی که در برابر فشارهای استعمار ایستادگی کرده حمایت کنند.
در هشت سال جنگ تحمیلی نیز اگر چه کشورمان به طور مستقیم درمعرض تحریم های نفتی نبود اما فشار همپیمانان منطقه ای و فرا منطقه ای صدام در اوپک به حدی بود که بسیاری از کشورها از ایران نفت نمی خریدند. به نوشتۀ نشریۀ «میدلایست اکونومیست»، پس از تسخیر بندر عراقی فاو به دست نیروهای ایرانی، عربستان که تا قبل از آن بر اساس سهمیۀ تعیینشده روزانه 35/4 میلیون بشکه نفت تولید میکرد، ناگهان تولید نفت خود را به شش میلیون بشکه در روز رساند. این امر همچون آبی سرد بود بر پیکر نیمهجان بازار نفت که به دلیل سیاستهای آژانس بینالمللی انرژی و مصرفکنندگان غربی به شدت تحت فشار قرار داشت. سقوط قیمتهای نفت، که با تصرف «فاو» به دست نیروهای ایرانی، شتاب بیشتری گرفته بود، با آغاز فصل گرما ابعادی جدید یافت.در تیرماه 1365 به دلیل عرضۀ انبوه نفت مازاد بر نیاز بازار، قیمت نفت خام «برنت» دریای شمال در بازار لندن به بشکهای 65/8 و 50/8 دلار برای تحویل در ماههای اوت و سپتامبر (1986م) رسید. بر اساس این گزارش، قیمت نفت خام «دبی» نیز در بازار لندن به بشکهای 75/6 دلار برای تحویل در ماه اوت کاهش یافت. در بازار غیر رسمی و تکمحموله، که ایران مقدار بسیاری از نفت خود را به این شکل میفروخت، قیمت نفت به بشکهای پنج دلار هم رسید تاآنجاکه با توجه به تخفیفهای بسیاری که ایران ناگزیر بود به مشتریان خود بدهد و این واقعیت که هزینۀ بیمۀ هر محمولۀ نفتی به حدود یکچهارم کل ارزش محموله میرسید، این باعث شده بود برخی از مسئولان وقت ایران، اعلام کنند: «تولید نفت دیگر صرفۀ اقتصادی ندارد». با همه این فشارها اما در هشت سال جنگ تحمیلی علی رغم تمام اقدامات و تهدیدهایی که به منظور کاهش درآمدهای نفتی ایران صورت گرفت صادرات فراوردههای نفتی در جنوب کشور، حتی یک روز هم قطع نشد.امروز اما غربی ها برای مقابله با هسته ای شدن ایران در حالی در شیپور وارونه تحریم نفتی کشورمان دمیده اند که جمهوری اسلامی نه در شرایط سخت جنگ تحمیلی است و نه در حال و هوای آشفته ملی شدن صنعت نفت. امروز در ایران اسلامی یک نظام مستقر و قدرتمند وجود دارد . امروز فقط 150 میلیارد دلار ذخایر ارزی در مقابل تحریمها در خزانه کشور است که با توجه به وابستگی کشور به فروش نفت جمهوری اسلامی اگر حتی دو یا سه سال نفت نفروشد هیچ اتفاقی نمیافتد. به تعبیر مقام معظم رهبری امروز نه تنها کشور در شرایط شعب ابی طالب قرار ندارد بلکه در شرایط بدر و خیبر است. تحریم های نفتی فرصتی برای قطع همیشگی وابستگی به درآمدهای نفتی است.
*مسئول واحد اخبار و اطلاعات حزب موتلفه اسلامی استان مرکزی