شیوع ویروس کرونا اجازه نداد تا تماشاگران سکوهای ورزشگاه آزادی را اشغال کنند و فضایی آکنده از شور و اشتیاق را در دو طرف میدان ایجاد نمایند اما با این وجود میلیونها بیننده تلویزیونی از پیر وجوان و خرد و کلان از طریق گیرنده ها،این مسابقه را به نظاره نشستند .
متاسفانه به همان اندازه که اشتیاق دیدن فوتبال و مسائل جانبی آن را داریم از مباحث مدیریتی و ایجاد فضای سالم فرهنگی و اخلاقی غافل بوده ایم.
حتی در تقابل تیمها قبل از آنکه به تاکتیک دو طرف توجه کنیم و به ارتقاء موضوعات فنی و علمی فکر کنیم ، حاشیه ها و چالش ها-فکر و ذهن- همه را مشغول کرده است.
ورود بی رویه پول و قراردادهای میلیاردی شرایطی را رقم زده که همه برای حفظ موقعیت خود به هر اهرمی متوسل و متمسک می شوند.منازعات و مشاجرات مدیران ،مربیان و بازیکنان تیمها و مسابقه دادن آنها در صدور بیانیه و مصاحبه های آتشین فضایی ناسالم را رقم زده است.
جایگاه افراد هم در باشگاهها مشخص نیست. حضور عناصر سیاسی و غیر ورزشی و نگاه یک‌سویه وزارت ورزش به مدیریت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال هم معادلات فوتبالی را به بیراهه سوق داده است.
در این گیر و دار اخلاق و مبانی فرهنگی مورد تاخت و تاز افرادی قرار گرفته که تنها به بردن می اندیشند.
بارها متذکر شدیم باشگاهها عمدتا مدعی کار فرهنگی و ورزشی هستند.
این ادعا در تابلوهای ورودی ساختمان باشگاهها و سر برگ مکاتبات آنها دیده می شود،اما اصل ماجرا خلاف این ادعا را ثابت می کند.
کار فرهنگی شناخت ،آگاهی و درک موقعیت از فضای کشور را می طلبد.فوتبال به همان اندازه که به مربیان فنی از جمله بدنساز و متخصص علوم تغذیه،گروه آنالیز و پزشکی نیاز دارد به حضور عناصر فرهنگی و روان شناسان مجرب هم نیاز دارد. اظهارات سخیف و زننده رسول پناه رئیس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس و انتشار ویدئوهای تکراری بیانگر این نکته اساسی است که در فوتبال از ارزشهای سالم اخلاقی دور افتاده ایم.
این افراد به قدری بی پروا شده اند که به مقدسات و ارزشها هم اهانت می کنند،بی آنکه از عواقب آن هراسی داشته باشند.
این بی بند و باری اخلاقی و فساد گسترده مالی مولود بی توجهی به فرهنگ ناب در ورزش است.
فوتبالی که مربی اش از هتک حرمت طرف مقابل ابایی ندارد.فوتبالی که بازیکنش در زمین الفاظ زننده به کار می برد و نیمکت ذخیره هایش در صدد تخریب نیمکت طرف مقابل است، چگونه می توان انتظار رفتار درست فرهنگی داشت!
مدیر باشگاهی که به‌جای اصلاح امور و انجام وظیفه علنا به اساس تیم در آستانه مسابقات بین المللی لطمه وارد می کند.به چه دلیل باید در مصدر کار باقی بماند؟
الفاظ به کار گرفته شده از سوی رئیس هیات مدیره باشگاه پرسپولیس به قدری زننده است که دیدن این ویدئو دل هر علاقه مند واقعی ورزش را به درد می آورد .
این افراد ناسالم و بی فرهنگ از فوتبال باشگاهی چه می خواهند؟ این غریبه ها را باید از صحنه دور کرد و اجازه نداد فضای پاک ورزشگاهها این چنین مورد تاخت و تاز قرار گیرد.
گفته شده رسول پناه کمک های مالی زیادی به باشگاه پرسپولیس داشته و این موضوع برکناری او را قدری مشکل کرده است؟
آیا این دلیل محکمه پسندی است برای بقا یک فرد غیر اخلاقی در مدیریت ورزش یک باشگاه مردمی؟
چگونه باید اجازه داد افراد با هر تفکر و سلیقه‌ای وارد عرصه ورزش شده و با تزریق اندکی پول مساله دار ،سکان هدایت یک تیم قدیمی و ریشه دار را بدست گیرند.متاسفانه این تفکر غلط در رسانه ها هم رواج یافته و نبود نظارت بر عملکرد ارباب جراید موجب اشاعه فساد و ناهنجاری شده است.
این مطالبه عمومی و خواست قاطبه علاقه‌مندان ورزش در فدراسیون،باشگاهها ،رسانه ها و نهاد های فرهنگی را باید جدی گرفت و برای تاثیر گذاری مثبت اخلاق و ارزشهای انسانی در گستره فوتبال تلاش کرد.
