«خداوندا، آنچه را درباره من از من داناترى بر من ببخش. پس اگر دوباره به گناه بازگشتم تو هم دوباره به مغفرتت به من بازگرد. خداوندا، بر من ببخش آنچه را که با خود وعده کردم و تو وفایى از من نسبت به آن ندیدى. الهى آنچه را که به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش.الهى اشارات چشم و سخنان بیهوده و مشتهیات دل و لغزشـهاى زبانم را بر من ببخش.»
مولای متقیان علی (ع) می فرماید:
«خداوندا، آنچه را درباره من از من داناترى بر من ببخش. پس اگر دوباره به گناه بازگشتم تو هم دوباره به مغفرتت به من بازگرد. خداوندا، بر من ببخش آنچه را که با خود وعده کردم و تو وفایى از من نسبت به آن ندیدى. الهى آنچه را که به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش.الهى اشارات چشم و سخنان بیهوده و مشتهیات دل و لغزشـهاى زبانم را بر من ببخش.»
(بخشی از خطبه 77 نهج البلاغه)
