اگر می خواهی (نمونه دیگری از وارستگی) در مورد حضرت عیسی (ع) بگویم: بالش او، سنگ بود، و لباس زبر و خشن می پوشید، و نان خشک می خورد، خورش او گرسنگی و چراغ شب او، ماه و سایبان زمستانش، شرق و غرب زمین بود (صبح ها در جانب مغرب و عصرها در جانب مشرق بر روی آفتاب قرار می گرفت) و میوه و گل های او آن بود که در زمین برای چهار پایان می روئید..
امیر مؤمنان می فرماید: «اگر می خواهی (نمونه دیگری از وارستگی) در مورد حضرت عیسی (ع) بگویم: بالش او، سنگ بود، و لباس زبر و خشن می پوشید، و نان خشک می خورد، خورش او گرسنگی و چراغ شب او، ماه و سایبان زمستانش، شرق و غرب زمین بود (صبح ها در جانب مغرب و عصرها در جانب مشرق بر روی آفتاب قرار می گرفت) و میوه و گل های او آن بود که در زمین برای چهار پایان می روئید...».(بخشی از خطبه 60 نهج البلاغه)
همچنین در کتاب عده الداعی، همین مضمون از حضرت عیسی (ع) نقل شده، به اضافه این مطلب که فرمود: «و لیس لی شییء و لیس علی وجه الارض احد اغنی منّی؛ من چیزی از مال دنیا ندارم، در عین حال هیچ فردی در روی زمین، بی نیاز تر از من نیست!»
