احصا موارد ریز مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید و ایجاد اشتغال مثنوی هفتاد من کاغذ می شود تنها کافی است که یکی از همین سایتهای موجود در کشور سامانه ای برای ثبت داوطلبانه مشکلات و موانع تولید پیش روی هر صنف ایجاد کند تا نتیجه آن یعنی جمع آوری انبوهی از داده ها در کمترین زمان ممکن مشاهده شده و عمق مشکل را بیشتر نمایان کند.
سید محمد علی آل احمد - در هر جامعه ای خلق حرفه جدید که منجر به ایجاد اشتغال می گردد منوط به وجود شرایطی از ثبات و امنیت و آرامش در فضای اقتصادی است و هیچ کشوری از این قاعده مستثنی نیست. در کشور ما نیز همین طور است معادله ای در بین برخی از کارفرمایان سنتی رایج است که در یک مجموعه تولیدی باید به ازای حقوق و بیمه هر یک نیروی کار جدیدی که جذب می شود سه برابر درآمد ایجاد گردد تا با توجه به مجموع هزینه های آن بنگاه اعم از ماشین آلات و غیره همچنان تولید به صرفه بوده و بهره وری بالا بماند.
حال در چنین شرایط حساسی ببینیم کارفرمایان ایرانی در چه شرایطی به سر می برند متاسفانه در سالهای اخیر علاوه بر شاخصهای اقتصادی اعم از نرخ ارز و نرخ سود و نرخ تورم و ... که به هیچ وجه دارای ثبات نبوده اند حتی مقررات اقتصادی نیز به صورت دائم در حال تغییر بوده اند در چنین شرایط متلونی از لحاظ ثبات اقتصادی چگونه می توان انتظار ایجاد یا گسترش تولید در کشور را داشت که منجر به خلق اشتغال جدید گردد.
در کشوری با امکانات گسترده اقتصادی مثل ایران اعم از منابع زیر زمینی فسیلی و معدنی تا زمین های حاصلخیز و ... باید گفت که آمار 100 هزار بیکار هم زیادی است چه رسد به آمار بالای سه میلیون که هم اکنون توسط مراجع رسمی اعلام می شود.
اما پس از مساله بی ثباتی که شاید سبب ایجاد حادترین شرایط برای تولیدکنندگان و کارآفرینان کشور باشد دومین مانع قوانین دست و پاگیر موجود و بروکراسی خسته کننده است.
به طوری که گاهی این قوانین تا جایی کندی در کار کارآفرین ایجاد می کند که سرمایه وی را دچار خواب بیش از شش ماهه می سازد در چنین شرایطی بازهم تولید به صرفه است؟ آن هم در حالی که بیشتر از درآمد حاصل از یک تولید پرزحمت و دردسردار را می توان با گذاشتن سرمایه خود در بانک دریافت نمود.
زمینه های تولیدی در ایران به حقیقت فراوان است شما به عنوان مثال تولید ابریشم را که روزگاری از حرفهای اصلی ایرانیان بوده ببینید. تنها کرم لازم است و درخت توت اما چرا کسی سراغ این کار نمی رود ؟ مسلما قوانین دست و پاگیر اداره کار و مالیات و حتی شهرداری های مناطق مختلف کشور پاسخ شما را خواهند داد!
در چنین شرایطی احصا موارد ریز مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید و ایجاد اشتغال مثنوی هفتاد من کاغذ می شود تنها کافی است که یکی از همین سایتهای موجود در کشور سامانه ای برای ثبت داوطلبانه مشکلات و موانع تولید پیش روی هر صنف ایجاد کند تا نتیجه آن یعنی جمع آوری انبوهی از داده ها در کمترین زمان ممکن مشاهده شده و عمق مشکل را بیشتر نمایان کند.
حال در چنین شرایط حساسی ببینیم کارفرمایان ایرانی در چه شرایطی به سر می برند متاسفانه در سالهای اخیر علاوه بر شاخصهای اقتصادی اعم از نرخ ارز و نرخ سود و نرخ تورم و ... که به هیچ وجه دارای ثبات نبوده اند حتی مقررات اقتصادی نیز به صورت دائم در حال تغییر بوده اند در چنین شرایط متلونی از لحاظ ثبات اقتصادی چگونه می توان انتظار ایجاد یا گسترش تولید در کشور را داشت که منجر به خلق اشتغال جدید گردد.
در کشوری با امکانات گسترده اقتصادی مثل ایران اعم از منابع زیر زمینی فسیلی و معدنی تا زمین های حاصلخیز و ... باید گفت که آمار 100 هزار بیکار هم زیادی است چه رسد به آمار بالای سه میلیون که هم اکنون توسط مراجع رسمی اعلام می شود.
اما پس از مساله بی ثباتی که شاید سبب ایجاد حادترین شرایط برای تولیدکنندگان و کارآفرینان کشور باشد دومین مانع قوانین دست و پاگیر موجود و بروکراسی خسته کننده است.
به طوری که گاهی این قوانین تا جایی کندی در کار کارآفرین ایجاد می کند که سرمایه وی را دچار خواب بیش از شش ماهه می سازد در چنین شرایطی بازهم تولید به صرفه است؟ آن هم در حالی که بیشتر از درآمد حاصل از یک تولید پرزحمت و دردسردار را می توان با گذاشتن سرمایه خود در بانک دریافت نمود.
زمینه های تولیدی در ایران به حقیقت فراوان است شما به عنوان مثال تولید ابریشم را که روزگاری از حرفهای اصلی ایرانیان بوده ببینید. تنها کرم لازم است و درخت توت اما چرا کسی سراغ این کار نمی رود ؟ مسلما قوانین دست و پاگیر اداره کار و مالیات و حتی شهرداری های مناطق مختلف کشور پاسخ شما را خواهند داد!
در چنین شرایطی احصا موارد ریز مشکلات و موانع موجود بر سر راه تولید و ایجاد اشتغال مثنوی هفتاد من کاغذ می شود تنها کافی است که یکی از همین سایتهای موجود در کشور سامانه ای برای ثبت داوطلبانه مشکلات و موانع تولید پیش روی هر صنف ایجاد کند تا نتیجه آن یعنی جمع آوری انبوهی از داده ها در کمترین زمان ممکن مشاهده شده و عمق مشکل را بیشتر نمایان کند.
