اقتصاد

به عمل کار برآید

تجربه سالهای گذشته نشان می‌دهد که، در عمل، اعتنای مختصری به رهنمود‌های رهبری صورت می‌گیرد و گویی هر کس پس از تمجید بیانات مقام معظم رهبری، نوعی سبک‌بالی احساس می‌کند و پس از آن کما‌فی‌السابق در فضای باور‌ها و تفکرات خود به پرواز خویش ادامه می‌دهد؛ در نتیجه، در انتهای هر سال، به ارزیابی نه چندان درخشانی می‌رسیم، از لحاظ عملکرد نسبت به رهنمود‌ها...

سید مصطفی میرسلیم- هر سال به ویژه پس از آنکه مقام معظم رهبری، بر مبنای تجزیه و تحلیل شرایط داخلی کشور و اوضاع جهانی، عنوانی برای سال نو و تلاشها و کوششهای دولت و مردم انتخاب میکنند، موضع گیریهای مختلفی را مسئولان قوای سه گانه و نهادهای مختلف دولتی و مردمی ابراز مینمایند و در تأیید آن نامگذاری و ضرورت اقدام برای تحقق منویات معظم له قلمفرسایی میکنند یا سخنمیرانند؛ انعکاس همه اینها، چه در مطبوعات و چه در صدا و سیما و چه در خطبههای ائمه جمعه، از لحاظ احترامگذاری به رهبری نظام و اعلام آمادگی برای اقدام و تشویق مردم به همکاری و انشاءالله نیل به نتیجه، بسیار پسندیده و لازم است ولی ابداً کافی نیست. تجربه سالهای گذشته نشان میدهد که، در عمل، اعتنای مختصری بدان رهنمودها صورت میگیرد و گویی هر کس پس از تمجید بیانات مقام معظم رهبری، نوعی سبکبالی احساس میکند و پس از آن کمافیالسابق در فضای باورها و تفکرات خود به پرواز خویش ادامه میدهد؛ در نتیجه، در انتهای هر سال، به ارزیابی نه چندان درخشانی میرسیم، از لحاظ عملکرد نسبت به رهنمودها...

درست است که به سر منزل مقصود رساندن برخی از آن رهنمودها به بیش از یک سال وقت نیاز دارد و باز درست است که برخی دیگر از آن رهنمودها اساساً دائمی است و گستره آن به یک سال محدود نمیگردد، ولی اگر انصاف داشته باشیم باید اذعان کنیم که اینها نمیتواند دستاوردهای ضعیف ما را موجه جلوه دهد.

این توقع که مقام معظم رهبری خود، تشکیلاتی را به راه اندازد و بر نحوه برداشت و برنامهریزی و طراحی اقدام مسئولان و نهادها نظارت کند و عملکرد آنها را بازرسی و ارزیابی نماید، به مفهوم راه اندازی دولتی دیگر در ساحت سیاسی نظام جمهوری اسلامی است و اشکال اساسی دارد. به شکل کنونی نیز بسنده کردن، به مفهوم مدح شبه ذم رهنمودها و تسری ناباوری نسبت به امکان تحقق سیاستهای ابلاغی معظم له است و بتدریج بیانات رهبری، به صورت جملاتی آرمانی و زیبا ولی تشریفاتی قلمداد میشود.

چاره در این است که مسئولان دولت و نهادها، پس از ابراز ارادتهای اولیه، واقعا برای تحقق آن رهنمودها، علیرغم نیات خودشان، برنامهریزی کنند و به طور نوبهای، مثلا هر سه ماه یک بار گزارش انتقادی عملکرد خود را همراه با بیان ضعفها و قوتها، بدون تزئین و ظاهر فریبی، ارائه دهند و چاره اصلاح و تکمیل فرآیندهای اتنخابی خود را برای عموم مردم تبیین کنند و با جلب اعتماد عمومی، بر مبنای صداقت، توقع همدلی و همکاری داشته باشند.

https://shoma-weekly.ir/7L3jTw