اگر چه این اتفاق غیر منتظره تیم ملی نوجوانان رادچار یک بحران ناخواسته کرد و حالا پیدا کردن جانشین برای این 6 بازیکن ثابت و اصلی به دغدغه بزرگ «علی دوستی مهر» سرمربی بی ادعا و سازنده این تیم تبدیل شده است، امااعتقاد ما بر این است که باید این مسئله به صورت جدی مورد ارزیابی قرار بگیرد.
این داستان بار دیگر به همه فوتبال دوستان یادآوری کرد که فدراسیون نشینان جهت انجام کارهای گران و بزرگ برنامه‌ای ندارند و کادر پرسنلی موجود نیز جوابگوی نیازهای این فوتبال نیست.
متأسفانه ما از شنیدن ماجرای تست استخوانی و حذف 6 ملی پوش تیم نوجوانان خیلی تعجب نکردیم زیرا سالهاست فدراسیون فوتبال کمیته جوانان منسجم و کارآمدی ندارد و مدتی است با سرپرست اداره می‌شود.
در واقع لازمه موفقیت تیمهای پایه هر کشوری تشکیل کمیته منسجم، آگاه و پویایی است که بر تحولات فوتبال آسیا و جهان اشراف داشته باشد و خلا آن را در این هنگامه به خوبی می‌توان احساس کرد.
در واقع آرزوی دلسوزان فوتبال این است که یک روزی بالاخره یکی از تیمهای پایه‌ای فوتبال کشورمان بدون مشکل و حاشیه خاصی در مسابقات شرکت کند و اتفاقی نیفتد وطی سالهای گذشته انواع و اقسام حواشی را در تیمهای نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید مشاهده کرده‌ایم!
حالا چه کسی تضمین می‌کند تلاش‌های سه ساله «علی دوستی مهر» و سایر اعضای کادر فنی تیم ملی نوجوانان بر باد نرود و همه رشته‌ها پنبه نشود!؟
چه زمانی قرار است ما از اتفاقات گذشته درس بگیریم؟ نکته تأسف‌برانگیز آن که سرپرست فعلی تیم ملی نوجوانان همان دوست عزیزی است که اسامی اخطاری‌های تیم ملی امید رادر اختیار «اصغر حاجیلو» سرپرست وقت آن تیم نگذاشت تا افتضاح بزرگی به بار آمده و تیم شایسته کشورمان حذف شود. آیا این قبیل افراد می‌توانند چیزی را از نو بسازند و تغییر مثبتی ایجاد کنند؟ پاسخ روشن است. کلاً فدراسیون در خواب ناز صعود به جام جهانی برزیل به سر می‌برد و این اتفاقات نیز مثل همیشه با خنده و شوخی پشت سر گذاشته خواهد شد!
به هر حال با تمامی کاستی‌ها و امکانات اندک اردوهای نوجوانان و گروه سختی که دارند، امیدواریم که موفق شوند و بادست پر به ایران برگردند.
