با نگاهی گذرا به بدنه دولت و امتداد مسئولیت‌ها درمی‌یابیم، رئیس‌جمهور به‌عنوان مسئول قوه مجریه، نفر دوم کشور ازلحاظ قانونی و بین‌المللی است و باید بیش از 5 هزار مسئول گوناگون را در رده‌های مدیریتی نصب کند سؤالی که مطرح است این است، قطعاً شخصیت جامع‌الاطرافی وجود ندارد که بتواند به صورتی فرد و با شناخت کامل مدیران و کارگزاران کارآزموده‌ای را در سمت‌های مختلف قرار دهد و یا این مقدار نیرو و کادر تربیت‌شده در اختیار داشته باشد تا در موقع لزوم از آن استفاده کند.
در نظام حزبی؛ کاندیدایی که برای تصدی ریاست جمهوری معرفی می‌شود پروسه بلندمدتی را طی می‌کند و در فرایندی علمی با مدنظر قرار دادن وظایف رئیس‌جمهور و پردازش آن‌ها با توانمندی مسئولان برجسته و خصلت‌های اعضاء مدنظرش سنجیده و بهترین و کارآمدترین فرد را که دارای تمام صفات و صلاحیت‌های مندرج در قانون باشد انتخاب کرده و در کارزار قرار می‌دهد، سپس فهرستی از معضلات و مشکلات کشور که با تدبیر رئیس‌جمهور حل‌وفصل می‌شود تهیه و در اتاق فکر تخصصی حزب به ارائه راهکار علمی و برنامه‌های حوزه‌های گوناگون شامل بهداشت و درمان، آموزش، بین‌الملل و... پرداخته می‌شود و در نهایت برنامه علمی با پشتوانه و پشتیبانی کارآمد حزب تشکیل می‌شود.
احزاب حقیقی غیر موسمی غیر از انتخابات علاوه بر امور تشکیلاتی و اصلاحات ساختاری، اقدام به آموزش و تربیت نیروها و کادرسازی کرده و افراد را برای پذیرش مسئولیت‌های اجرایی با قید تعهد به آرمان‌ها و اهداف کشور و انقلاب آماده می‌کند.
عدم پاسخگویی از سوی مدیرانی که بر مصادر قدرت و دولتی تصدی داشته‌اند سبب شده تا آن‌ها هر طور کارکرده باشد نه مورد تشویق قرار می‌گیرند و نه بازخواست می‌شوند.
پاسخگویی به مردم
احزاب به‌واسطه معرفی کاندیدا و مداخله مستقیم در تدوین برنامه عملی برای حل مشکلات در قبال عملکرد کاندیدای خود کاملاً پاسخگو بوده و در قبال کارآمدی و مدیریت غلط و عملکرد مدیریتی که کاندیدای حزب بوده مجبور به پاسخگویی به مردم یعنی همان صاحبان نظام و کشور هستند و در غیر این صورت از سپهر سیاسی کشور توسط مردم حذف می‌شوند، از مهم‌ترین ویژگی‌های حزبی استفاده واقعی از خرد جمعی و بهره‌مندی از تیم تخصصی و اتاق فکر است.
ارتباط با مردم
دیگر ویژگی برنامه حزبی، کلان نگری در برنامه‌ریزی‌ها است، حزب با داشتن دفاتر گوناگون از سطح کلان‌شهرها تا روستاها نوعی قاعده هرم تشکیلاتی برای رسیدن مطالبات مردمی را دربردارد و از این طریق حزب مشکلات کشوری را با استفاده از جریان اطلاعات حزبی مدیریت می کند. این سبک برنامه ریزی با دیدی باز اطلاعات واقعی از تمام کشور را جمع آوری می کند بازخورد و پژواک کارها و کنش هایی که دولتمردان انجام داده اند از قاعده حرم که از دور ترین نقاط کشور، مراکز استان ها است به سمت راس حرم برمی‌گردد که در اصلاح و تدوین برنامه های جدید بسیار کارا و مهم است.