شهید آیت‌الله دستغیب می‌گوید: اگر انسان در زندگی همتش شکم بود، گوسفند کامل می‌شود و از اینجا می‌رود؛ نه معرفتی دارد و نه کمالی، باطنش بهیمه و انعام (چهار پا) است. همان‌طوری که می‌تواند خشم و درندگی را تکمیل نماید یا در شهوت‌رانی از خوک نیز بگذرد یا اگر ریاست طلبی و علو بخواهد پلنگی می‌شود که در تکبر نمونه است. خلاصه از هر موجودی نمونه‌ای در بشر قرار داده شده! به قدری نفس آدمی پست است که گاهی برای یک آفرین و بارک الله خودش را در چه مهلکه‌هایی می‌اندازد، برای اینکه بگویند او این کار را کرده است!