«این دل‌ها (از فکر و اندیشه در یک موضوع) به ستوه آمده و خسته می‌شوند (به‌جهت یکنواخت‌بودن اجزاء آن با یکدیگر) چنان که بدن‌ها و تن‌ها (از خوردن یک خورش و کار یک‌رنگ انجام‌دادن) به ستوه آمده و خسته می‌شوند. پس برای (رفع خستگی) آن دل‌ها حکمت‌ها و دانش‌های تازه و شگفت‌آور (که با آن‌ها لذت و خوشی می‌برند مانند سخنان گوناگون پیشوایان دین و دانشمندان) را بطلبید (تا در کسب حکمت و به‌دست آوردن دانش کوشش داشته خسته نشوید.

از خطبه 89 نهج البلاغه