آب اهواز هر روز بدتر و شورتر می گردد و کار به جائی رسیده که اکثریت مردم ناگریزند که از تصفیه آب خانگی استفاده کنند و یا به خرید آب معدنی متوسل شوند.
سید موسی بلادیان- تا چند دهه قبل آب شرب اهواز که از بزرگ ترین رود ایران یعنی کارون تامین می شد از آب های بسیار خوب کشور بود. متاسفانه اکنون یکی از بدترین آب های شرب کشور متعلق به اهواز و سایر شهرستان هایی است که از رودخانه کارون گرفته می شود.آب اهواز هر روز بدتر و شورتر می گردد و کار به جائی رسیده که اکثریت مردم ناگریزند که از تصفیه آب خانگی استفاده کنند و یا به 
خرید آب معدنی متوسل شوند.
خرید آب معدنی متوسل شوند. وضعیت آب کشاورزی هم بسیار نامطلوب می باشد. زیرا شوری رو به تزاید آب عاملی شده که زمین ها به شوره زار تبدیل گردیده و علاوه بر کاهش تولد برخی از انواع درختان هم به مرور خشک می شوند. به نظرمی رسد که مدیران اجرائی و نمایندگان مجلس نخواسته و یا نتوانسته اند که از حقوق حقه مردم حق مدار و نجیب این استان دفاع موثری داشته باشند.
اکنون تمامی پساب ها و فاضلاب های اطراف کارون وارد آن می شود. احداث سدهای متعدد به منظور تأمین برق کشور خود علتی برای کاهش جریان آب کارون است که چون عاملی بی نیازی کشور می شود قابل توجیه می باشد اما برداشت آب از سرشاخه های دز و کارون به غیر از شرب به هیچ وجه به صلاح کشور نیست و این خود بزرگ ترین عامل بالارفتن شوری آب کارون شده است. گفته می شود که اکنون با تلاش های پیگیر مسئولین و نمایندگان استان های خوزستان اصفهان، یزد و ... برنامه انتقال 800 میلیون متر مکعب آب کارون در سال در جریان است ..
تا آب کشاورزی و شرب استان های مذکور را تأمین می نمایند. در خصوص آب شرب و موارد صنعتی قابل اغماض می باشد ولی از آنجا که بیش از 90 درصد آب مذکور برای کشاورزی منظور می شود قطعاً به صلاح کشور نمی باشد زیرا به دلایل مختلف این اقدام که از دید اقتصادی هم به صرفه نمی باشد زیان های غیر قابل جبرانی را متوجه خوزستان خواهد نمود.
وقتی قرار باشد این مقدار فراوان آب را به استان های اصفهان و یزد و کرمان به جهت کشت هدایت کنند نیاز به پمپاژ دارد که از این بابت هزینه فراوان در برخواهد داشت. در مقابل آب کافی برای کشت در خوزستان تأمین نمی شود و این خود ظلم آشکاری به کشور است. استان خوزستان با دارا بودن جلگه های حاصل خیز و نور آفتاب کافی در سال دو و یا حتی سه بار استعداد کشت دارد.
منطقه خوزستان جلگه است و آب به صورت طبیعی به زمین می رسد. گندمی که در خوزستان برداشت می شود کیفیت بسیار بهتری نسبت به به گندم مناطق سرد و معتدل دارد. جریان آب در زمین های کشت خوزستان نیاز به هزینه های زیاد و پمپاژ ندارد.
جریان بیشتر آب در کارون در تلطیف هوا و کاهش ریزگردها نیز تاثیر مثبت دارد و بالاخره در شرایط کنونی که آب کرخه هم در بهترین شرایط بیش از سه سال زمان لازم دارد تا به اهواز برسد بردن آب از سرشاخه های کارون ظلمی مضاعف برای خوزستان و کشور است. بدتر از این ها اگر قرار باشد آب از سرشاخه ها منحرف شود تکلیف این همه سد چه می شود و برق مورد نیاز کشور چگونه تامین می گردد.
نویسنده که ذره ای به مسائل قومی و ناسیونالیستی عقیده ندارد بردن آب را از سرشاخه های رودهای جاری در خوزستان را به منظور کشاورزی گناهی نابخشودنی تلقی می کنم که زیان های فاحشی برای کشور دارد و مشابه اینجانب هم با این طرز تلقی فراوان است و چنانچه دست اندرکاران پاسخ مناسبی دارند ارائه فرمایند تا مساله روشن شود.
*دبیر حزب موتلفه اسلامی استان خوزستان
اکنون تمامی پساب ها و فاضلاب های اطراف کارون وارد آن می شود. احداث سدهای متعدد به منظور تأمین برق کشور خود علتی برای کاهش جریان آب کارون است که چون عاملی بی نیازی کشور می شود قابل توجیه می باشد اما برداشت آب از سرشاخه های دز و کارون به غیر از شرب به هیچ وجه به صلاح کشور نیست و این خود بزرگ ترین عامل بالارفتن شوری آب کارون شده است. گفته می شود که اکنون با تلاش های پیگیر مسئولین و نمایندگان استان های خوزستان اصفهان، یزد و ... برنامه انتقال 800 میلیون متر مکعب آب کارون در سال در جریان است ..
تا آب کشاورزی و شرب استان های مذکور را تأمین می نمایند. در خصوص آب شرب و موارد صنعتی قابل اغماض می باشد ولی از آنجا که بیش از 90 درصد آب مذکور برای کشاورزی منظور می شود قطعاً به صلاح کشور نمی باشد زیرا به دلایل مختلف این اقدام که از دید اقتصادی هم به صرفه نمی باشد زیان های غیر قابل جبرانی را متوجه خوزستان خواهد نمود.
وقتی قرار باشد این مقدار فراوان آب را به استان های اصفهان و یزد و کرمان به جهت کشت هدایت کنند نیاز به پمپاژ دارد که از این بابت هزینه فراوان در برخواهد داشت. در مقابل آب کافی برای کشت در خوزستان تأمین نمی شود و این خود ظلم آشکاری به کشور است. استان خوزستان با دارا بودن جلگه های حاصل خیز و نور آفتاب کافی در سال دو و یا حتی سه بار استعداد کشت دارد.
منطقه خوزستان جلگه است و آب به صورت طبیعی به زمین می رسد. گندمی که در خوزستان برداشت می شود کیفیت بسیار بهتری نسبت به به گندم مناطق سرد و معتدل دارد. جریان آب در زمین های کشت خوزستان نیاز به هزینه های زیاد و پمپاژ ندارد.
جریان بیشتر آب در کارون در تلطیف هوا و کاهش ریزگردها نیز تاثیر مثبت دارد و بالاخره در شرایط کنونی که آب کرخه هم در بهترین شرایط بیش از سه سال زمان لازم دارد تا به اهواز برسد بردن آب از سرشاخه های کارون ظلمی مضاعف برای خوزستان و کشور است. بدتر از این ها اگر قرار باشد آب از سرشاخه ها منحرف شود تکلیف این همه سد چه می شود و برق مورد نیاز کشور چگونه تامین می گردد.
نویسنده که ذره ای به مسائل قومی و ناسیونالیستی عقیده ندارد بردن آب را از سرشاخه های رودهای جاری در خوزستان را به منظور کشاورزی گناهی نابخشودنی تلقی می کنم که زیان های فاحشی برای کشور دارد و مشابه اینجانب هم با این طرز تلقی فراوان است و چنانچه دست اندرکاران پاسخ مناسبی دارند ارائه فرمایند تا مساله روشن شود.
*دبیر حزب موتلفه اسلامی استان خوزستان