در اولین حضور خود در اردوی تیم ملی ووشو توانستید عنوان قهرمانی جهان را برای ووشوی ایران به ارمغان بیاورید، شاید این افتخار نصیب کمتر مربی شود؟
در وهله اول بسیار خوشحالم که توانستیم قدرت ووشوی ایران را در حضور غولهای این رشته به رخ جهان بکشیم و از این بابت از همه شاگردانم تشکر می کنم، اما بنده سالها به عنوان مدیر فنی و مربی در مسابقات مختلف کنار تیم ملی بوده ام و به نوعی همیشه در سایه بودم، پس آن گونه که همه فکر می کنند آن چنان بی تجربه و دور از مسابقات جهانی نبوده ام اما تا قبل از این حکمی برای سرمربیگری نداشتم و با توجه به عملکردی که در گذشته داشتم مورد توجه مسئولان فدراسیون ووشو قرار گرفتم و حکم سرمربیگری برای من زدند.
پس به نظر شما نمی شود کسی از راه برسد و بتواند یک شبه یک تیم را قهرمان جهان کند؟
بدون شک همین است، همانطور که گفتم با شناخت قبلی از فضای تیم ملی ووشو و بچه های تیم ملی سرمربیگری این تیم را پذیرفتم و توانستیم قهرمان جهان شویم.
سطح مسابقات جهانی چطور بود؟
به جرات می توانم بگویم که سطح این مسابقات از بالاترین سطح ممکن برخوردار بود، چرا که تمام ورزشکاران حاضر در این رقابت ها مسابقات سهمیه ورودی گرفته بودند و به نوعی گلچین بهترین ووشوکاران جهان در این رقابت ها حضور داشتند.
روزی که سرمربیگری تیم ملی را قبول کردید، انتظار قهرمانی جهان را داشتید؟
صد درصد همین طور است. ووشوکاران ما تجربه حضور در رقابت‌های مختلف بین المللی و جهانی را داشتند و با توجه به سطح آمادگی که بچه ها داشتند و اردوهایی که برگزار کردیم توانستیم بار فنی خود را بالا ببریم و بر بام جهان بایستیم.
با قهرمانی که در جهان کسب کردیم و اقتداری که در این رشته داریم، در حال حاضر افسوس این را می خوریم که چرا این رشته در المپیک حضور ندارد؟
متاسفانه اگر ووشو المپیکی بود بدون شک می توانست مدالهای خوبی برای ورزش کشورمان به ارمغان بیاورد،این رشته در کمیته بین المللی المپیک تا جمع 8 رشته نهایی برای گرفتن مجوز ورود به المپیک پیش رفت اما در مرحله نهایی متاسفانه نتوانست جزو رشته های المپیکی شود.
مسابقات بعدی که پیش رو دارید چه رقابتهایی است؟
بعد از حضور در یک تورنمت مجدد مسابقات جهانی را پیش رو داریم و باید در این رقابتها از عنوان نایب قهرمانی خود دفاع کنیم و حریفان اصلی مان در این دوره چین و روسیه خواهند بود.
آیا روزی میتوانیم چین را شکست دهیم و قدرت اول جهان شویم؟
بله این امکان وجود دارد، اما همیشه برای رسیدن به یک هدف بالا نیاز به برنامه ریزی و تلاش زیاد وجود دارد. با یک برنامه ریزی 5 ساله و اختصاص دادن امکانات ویژه و بودجه ویژه می توانیم به این مهم برسیم. در همین مسابقات که عنوان قهرمانی را به دست آوردیم توانستم از سد حریفان چینی خود بگذریم. اما باید بدانیم که گرفتن مدال های جهانی با گذشتن از حریفی به نام چین تفاوت دارد. طبق اطلاعاتی که دارم در چین نزدیک به 120 میلیون نفر ووشو کار می کنند.
وضعیت سایر کشورها چطوراست ؟
فرانسه و برزیل در ووشو خیلی سرمایه گذاری کرده‌اند و اردوهای خوبی در چین داشتند و با این شرایط این دو کشور در آینده نزدیک پیشرفت چشم گیری در ووشو خواهند داشت.
پس از بازگشت از مسابقات جهانی برخی ملی پوشان اعتقاد داشتند برای حضور در این رقابتها فشار زیادی را تحمل کرده‌اند؟
برای آماده سازی تیم ملی برنامه ریزی کرده بودیم یک برهه احساس میکردیم باید فشار تمرینات بیشتر شود و ورزشکاران هم تحمل می‌کردند و نتیجه‌اش را نیز در مسابقات جهانی با کسب عنوان قهرمانی گرفتند.
در کل می توانیم به روند رو به رشد ووشو در کشور امیدوار باشیم؟
بله روند خوب است. دائماً در حال پیشرفت و افتخار آفرینی جدید هستیم مسئولان فدراسیون افراد با لیاقت و باشعوری هستند و همین موضوع باعث شده است پیشرفت خوبی داشته باشیم.
در پایان اگر حرفی دارید بفرمایید؟
در حال حاضر ما مسابقات کشورهای اسلامی را پیش رو داریم، بعد از آن در یک تورنمنت شرکت خواهیم کرد و بعد دوباره مسابقات جهانی را پیش رو داریم و در سال آینده هم باید در بازیهای آسیایی که برای کشورمان بسیار حائز اهمیت است و به آن المپیک آسیا میگویند شرکت کنیم. به عنوان سرمربی تیم ملی ووشو نمیگویم در حد فوتبالیستها و والیبالیست ها برای ووشو هزینه کنند اما مسئولان بودجه خوبی هم برای ووشو در نظر بگیرند که درشان آنها باشد. باخبر شدم به برخی رشته‌ها اجازه وارد کردن اتومبیل داده‌اند الان 3-4 ووشوکار توانسته‌اند مدال طلای جهانی را به دست بیاورند و چیزی کمتر از فوتبالیستها و والیبالیست‌ها نیست. ووشوکاران پرچم کشورمان را در جهان به اهتزاز درآورده‌اند حالا مسئولان ورزشی چرا تبعیض قائل میشوند؟ این حرف من نیست و ووشوکاران خواستند من این حرفها را بگویم چرا که تبعیض بین رشته های ورزشی باعث از بین رفتن انگیزه ورزشکاران رشته‌هایی مانند ووشو می‌شود.
