عملکرد بازیکنان ایران در این جام جهانی چگونه بود؟

از ابتدا هم گفته بودم نباید انتظارات‌مان از تیم ملی بالا باشد و باید با واقع‌بینی صحبت کنیم. توقع را نباید به گونه‌ای بالا می‌بردیم که همان بلای جام جهانی 2006 تکرار شود. خوشبختانه فضایی که در سال 2006 به وجود آمد در تیم 2014 نبود و این شرایط به وجود نیامد. تیم ملی در جام جهانی 2014 یک تیم نشان داد و یک دلیل آن،‌ هم‌سطح بودن بازیکنان از نظر فنی بود. همچنین کرش موفق شد بازیکن سالاری را از بین ببرد و شرایط خوبی را در تیم ملی حاکم کند. نتیجه این جام جهانی برای ایران با یک تساوی و دو شکست شبیه به جام جهانی 2006 بود اما اینکه مردم این بار از تیم ملی راضی بودند و خوشحال شدند، بازی بهتر و تیم بودن ایران بود.

یعنی تیم ایران در جام جهانی 2014 بهتر بازی کرد؟

در بحث مالکیت توپ، اگر به آمار نگاه کنیم ما شرایط خوبی نداشتیم و بیشتر بازی حریفان را تخریب کردیم. این ظاهر ماجرا بود و در اصل ما در بازیسازی خوب نبودیم.

یعنی شما به عنوان یک کارشناس از تیم ملی راضی بودید؟

البته آبرومندانه بازی کردیم که این خیلی خوب بود و اگر در هر بازی 3، 4 گل می‌خوردیم و نتایج غیرعادی می‌گرفتیم برای فوتبال‌مان خیلی بد می‌شد. در این جام جهانی با برنامه‌تر کار کردیم.

بحث تیم بودن و مبارزه با بازیکن سالاری موضوعی بود که به آن اشاره کردی. در تیم 2006 که حضور داشتی این موضوع وجود نداشت؟

بحث تیم ملی 2006 مدت‌هاست به پایان رسیده و من هم تمام حرف‌هایم را در این خصوص زده‌ام. اکنون صحبتی باقی نمانده که بگویم اما اگر آن زمان بین سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال اختلافی وجود نداشت و اوضاع روحی به هم نمی‌ریخت توانایی صعود از گروه‌مان را داشتیم و می‌توانستیم برای اولین بار ایران را به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی برسانیم.

بحث مهم دیگر فوتبال ما هم ماندن یا رفتن کرش بود که در نهایت فدراسیون فوتبال با این مربی به توافق کلی رسید تا وی کارش را در تیم ملی ادامه دهد. با ماندن کرش در تیم ملی موافقی؟

کرش حدود 3 سال در فوتبال ما حضور داشته و به خوبی از بازیکنان ما شناخت دارد. اگر قرار بود مربی خارجی دیگری به تیم ملی بیاوریم، بهتر است با کرش تمدید قرارداد کنیم، اما باید بتوانیم از او استفاده لازم را ببریم.

چه استفاده هایی؟

اکنون که کرش مانده باید چند سؤال را مطرح کنیم، ببینیم او چه کارهایی برای فوتبال ما انجام داده تا مشکلات را برطرف کنیم و مانند 3 سال گذشته از حضور این مربی بی بهره نباشیم.

چه سؤال‌هایی؟

باید از کرش سؤال کنیم که زمانی که در ایران حضور داشت چقدر به تیم‌های پایه سر زد و با مربیان این تیم‌ها جلسه داشت؟ چقدر در تیم‌های پایه جستجو می‌کرد تا بازیکن جدیدی را به تیم بزرگسالان بیاورد؟ آیا او توانست 2، 3 مربی جوان ایرانی را در کنار خودش بگذارد تا برای آینده تربیت شوند یا نه؟ چند بازی تیم‌های شهرستانی را از نزدیک تماشا کرد؟ از وقتی به ایران آمد کدام بازیکن را به تیم ملی آورد که کشف خودش باشد؟

پیش از مذاکره جدی کرش با فدراسیون در خصوص رقم قراداد این مربی صحبت‌های زیادی شد. با پرداخت دستمزد بالا به کرش موافقی؟

پرداخت دستمزد باید در حد توان کشورمان باشد، نه بیشتر. کرش در جام جهانی 2014 با دستمزدی که گرفته بود، فکر می‌کنم در رتبه سیزدهم گرانترین مربیان قرار داشت و با 800 هزار دلار پاداشی هم که گرفت به رتبه هفتم یا هشتم آمد. این نشان می‌دهد که دستمزد او کم هم نیست اما مسئله مهم این است که او با توجه به دستمزدی که گرفته کارایی لازم را داشته یا نه.

اکنون هم قرار دادن دستیار ایرانی کنار کرش بحث داغ فوتبال ایران است.

به نظرم این درست نیست که بخواهیم چیزی را به سرمربی تیم ملی تحمیل کنیم. شاید او دستیار ایرانی را قبول کند اما در تیم ملی به او اختیاری ندهد. این موضوع باید به عهده خودش باشد تا با سلیقه خودش دستیارانش را انتخاب کند و به آنها قدرت هم بدهد.

با این شرایط اگر خودت برای حضور روی نیمکت تیم ملی و در کنار کرش انتخاب شوی، دستیاری را می‌پذیری؟

در حال حاضر که صحبتی در این خصوص صورت نگرفته و از سوی دیگر من 7 تا 9 ماه دیگر درگیر کلاس‌های مربیگری‌ام در آلمان هستم و باید این کلاس‌ها را به پایان برسانم.

بعد از پایان کلاس‌ها دوست داری تیم ملی فعالیت کنی؟

درباره آینده باید در آینده صحبت کرد و اکنون بحثی در این خصوص ندارم.

درباره کلاس‌های مربیگری‌ات هم که در آن حضور داری توضیحی بده.

کلاس‌های ما شروع شده و هر هفته یکشنبه شب‌ها تا جمعه شب‌ها باید در کلاس‌ها حاضر شویم. آموزش تکنیک، تاکتیک، قوانین فوتبال و قوانین داوری مسائلی است که در کلاس‌ها به ما آموزش می‌دهند. هر 3، 4 روز یک بار فوتبال لیگ‌های پایه را تماشا می‌کنیم و تا چند وقت دیگر هم باید در تیم‌های لیگ یک و دو دوره کارآموزی را بگذرانیم. همچنین بازی‌های قهرمانی جوانان اروپا را به تماشا نشسته‌ایم و باید این بازی‌ها را آنالیز کنیم. در مجموع حضور من بین 24 مربی حاضر در کلاس‌های فدراسیون آلمان یک افتخار است.

هم کلاسی‌های شناخته شده شما در این کلاس چه کسانی هستند؟

تورستن فرینگس، بازیکن سابق بایرن مونیخ و همبازی‌ام در این تیم، فرانس فران هونگس، بازیکن پیشین تیم‌های وردربرمن و بوخوم، مارکو هوز، استفان بانخ و چند بازیکن دیگر که پیش از این سابقه بازی در بوندسلیگا را داشته‌اند در کلاس‌ها حضور دارند.

با توحه به حضور شما در آلمان ساختار فوتبال ایران چه تفاوت هایی از نظر سطح برگزاری ، سطح داوری با ساختار فوتبال آلمان دارد ؟

آلمان تاکنون 4 بار قهرمان جام جهانی فوتبال شده است و ایران تنها 4 دوره توانسته است جواز حضور در این رقابت ها را کسب کند. خب به راحتی می توانیم اختلاف سطح فوتبال دو کشور را می توانید در این مورد مشاهده کنید. آلمان همیشه در بین چهار تیم پایانی قرار می گیرند و به جز قهرمانی در جهان مقام های دیگری نیست به دست آورده است. فوتبال ایران قابل مقایسه با فوتبال آلمان نیست اما به راحتی می توانیم از آنها الگوبرداری کنیم و یاد بگیرم و در مسیر آنها گام برداریم.