اندیشه

بامدادان، شبروان را ستایش کنند

لباس پشمینه خود را به قدری وصله زدم که از دوزنده آن خجالت کشیدم. گوینده ای به من گفت: آن را دور بینداز. به او گفتم: از من دور شو! فَعِند الصَّباح یَحمَدُ القوم السُّری، یعنی بامدادان، شبروان را ستایش کنند.
امیرالمؤمنین (ع) در خطبه 160 نهج البلاغه میفرماید:

«لباس پشمینه خود را به قدری وصله زدم که از دوزنده آن خجالت کشیدم. گوینده ای به من گفت: آن را دور بینداز. به او گفتم: از من دور شو! فَعِند الصَّباح یَحمَدُ القوم السُّری، یعنی بامدادان، شبروان را ستایش کنند.»

آیت الله مکارم شیرازی نوشته اند:

جمله « فَعِند الصَّباح یَحمَدُ القوم السُّری» ضرب المثل معروفی است (1) در میان عرب و مفهوم آن چنین است: آنان که به موقع، شداید و ناملایمات را تحمل می کنند، هنگامی که به مقصد می رسند از کار خود خشنود شده و حمد خدا را می کنند و دیگران هم آنها را می ستایند. (2)

صابر همدانی در همین رابطه چنین سروده است:

نیست از آغاز کار انجام پیدا، لاجرم

جوجه را در آخر پاییز می باید شمرد

پی نوشت:

1- در کتاب مرزبان نامه آمده است:

اللّیلُ  حُبلی، شب آبستن است. و این مثل را درباره رویدادهایی بیان می کنند که هنوز پدید نیامده و مردم چشم به راه آمدن ان باشند.

2- پیام امام، ج 6، ص 258

https://shoma-weekly.ir/TUJTZQ