بالاخره و همان طور که از قبل پیش‌بینی می‌شد یک عده از اعضای هیأت مدیره استقلال رفتند و چند نفر جدید آمدند تا شاید بتوانند مشکلات ریز و درشت این باشگاه را حل کنند. یکی از این تازه واردان بهرام افشارزاده دبیر کمیته ملی المپیک است. او یکی از چکیده‌های ورزش کشورمان به شمار می‌رود که علاوه بر سالها حضور در عرصه مدیریتی کمیته ملی المپیک و ورزش، یکی از ژیمناست‌های قدیمی ایران نیز محسوب می‌شود. اگرچه برخی‌ها عضویت «بهرام افشارزاده» در هیأت مدیره باشگاه استقلال را به منزله برنامه‌ریزی حساب شده برخی دیگر از متولیان ورزش برای رسیدن به کرسی‌های کمیته ملی المپیک تلقی می‌کنند و این اتفاق را نقشه‌ای دقیق می‌دانند، با این حال به نظر می‌رسد باید آن را به فال نیک گرفت. همان طور که علی کفاشیان از دو و میدانی به فوتبال راه پیدا کرد، چه اشکالی دارد بهرام افشارزاده هم فوتبالی شود؟
از شوخی گذشته با توجه به اینکه باشگاه رقیب استقلال – بخوانید سردار رویانیان – با بها دادن به قهرمانان المپیکی و عقد قرارداد رسمی با احسان حدادی و بهداد سلیمی به خوبی از ورزشکاران غیرفوتبالی حمایت کرد و با عنایت به اینکه اسم باشگاه صرفاً به معنای راه‌اندازی تیم فوتبال نیست، از بهرام افشارزاده انتظار می‌رود به این مسأله توجه ویژه داشته باشد. دبیر کمیته ملی المپیک در اولین مصاحبه خود پس از عضویت در هیأت مدیره باشگاه استقلال تهران به نکته جالبی اشاره کرد و گفت:  «قرار نیست بهرام افشارزاده برای استقلال پول بیاورد! کار من مدیریت است و سعی می‌کنم در همین زمینه هر کمکی از دستم بر آید برای رشد و موفقیت این باشگاه انجام بدهم و...»
شاید حرف افشارزاده در رابطه با بحث درآمدزایی باشگاه استقلال درست باشد اما همان طور که پیشتر اشاره کردیم از مدیر با سابقه ای چون بهرام افشارزاده انتظار می‌رود حداقل در زمینه تیم‌داری استقلال در رشته‌های دیگر همچون پرسپولیس تلاش کند. کوچکترین تردیدی نیست بهرام افشارزاده در ورزش این مرز و بوم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و حالا که شرایط برای حضورش در استقلال مهیا شده، بهترین فرصت است تا سایر رشته ها را نیز در این باشگاه احیاء کرده و استقلال را به معنای واقعی تبدیل به یک باشگاه کند. البته تا نظر خود بهرام افشارزاده چه باشد؟