چه‌طور؟
بگذارید جور دیگری بپرسیم؛ پس از نمایش نسبتاً مطلوب تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل توقعات از این رشته بالا و بالا‌تر رفت. برخی تیم کشورمان را شایسته کسب عنوان قهرمانی جام ملتهای ۲۰۱۵ آسیا در استرالیا خواندند و برخی دیگر که کمی منطقی بودند به نایب قهرمانی یا حتی حضور در جمع ۴ تیم پایانی هم رضایت دادند، اما با کدام برنامه و سرمربی؟!
بازیهای تیم ایران در گروه C جام ملتهای آسیا از روز یکشنبه ۲۱ دی ماه سال‌جاری (حدوداً کمتر از ۴ ماه دیگر) آغاز می‌شود وما فرصت بسیار خوبی را برای برنامه‌ریزی، انجام بازی تدارکاتی و آماده‌سازی را از دست دادیم و مشغول چانه‌زنی با «کارلوس کی‌روش» شدیم که تا لحظه نگارش این مطلب هم ادامه دارد!
در حالی که امارات و قطر در اروپا اردو زده و ۲ اردوی فشرده و بازیهای دوستانه خوب را برگزار کرده سایر حریفان آسیایی برنامه‌های قابل قبول را برای موفقیت در جام ملتهای آسیا تدوین کرده‌اند ما هنوز اندرخم یک کوچه‌ایم!
آیا در چنین شرایطی ما روی کاغذ هم شانسی برای قهرمانی جام ملتهای آسیا داریم؟ بی‌تعارف پاسخ منفی است. تا دیروز بحث تمدید قرارداد «کارلوس کی روش» و یا عقد قرارداد با «حسین فرکی» مطرح بود و حالا بازی اسم و فامیل به «زلاتکو کرانچار» کشیده شده است. می‌دانید چرا؟ بدین خاطر که قیمت این مربی کروات ارزان‌تر از «کارلوس کی‌روش» پرتغالی است!
ایضاً می‌دانیم وزارت ورزش و جوانان تمایلی به ولخرجی در فوتبال ندارد و برهمین اساس قصد ندارد کمکی هم به فدراسیون برای تمدید قرارداد «کی روش» با رقم بالا انجام دهد.
از طرفی دیگر فدراسیون هم سردرگم و بلاتکلیف در حال وقت‌کشی است و همه این‌ها به علاوه از دست دادن فیفادی و بی‌برنامگی محض دست به دست هم داده تا تیم خوب ایران در جام جهانی با بد‌ترین شرایط و غیرقابل پیش‌بینی‌ترین وضعیت راهی جام ملتهای آسیا شود و جز تأسف هیچ کاری از دست ما و امثال ما ساخته نیست.
