می‌کنند، نسبت به این اظهارات عجیب اشراقی هیچ واکنشی نشان نمی دهند.
البته این نمایش ساختگی هرچند از منظر بسیاری از این افراد قابلیت انتقاد را ندارد، اما به جهت آنکه اشراقی درصدد تخریب چهره حقیقی زن مسلمان ایرانی برآمده است، و هویتی را که امام خمینی(ره) به واسطه اندیشه والایشان به زن داده است، در قالب الفاظی بسیار سخیف نظیر «من همیشه مخالف طرز لباس پوشیدن خانم‌های فعال در حکومت بوده‌ام و به هیچ وجه موافق آن نیستم» زیر سوال می برد این در حالی است که امام خمینی(ره) در همان روزهای ابتدای انقلاب اسلامی، الزام به حجاب بانوان در اداره ها و سطح کشور را از اولویت های برنامه‌های فرهنگی نظام قرار دادند و ذره ای در این امر نرمش از خود نشان ندادند و در این خصوص می فرمایند: «الآن وزارتخانه ها- این را می گویم که به دولت برسد، آن طورى که براى من نقل می کنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانه هاى اسلامى نباید زن‌هاى (بى حجاب) بیایند، زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (صحیفه نور ج6 329) البته این تنها پاسخی کوبنده به بخشی از اظهارات اشراقی است و قطعا با یک جستجوی کوتاه در سخنان حضرت امام(ره) به وضوح مشخص می گردد، مشی آن حضرت چه بوده و منتسبین به ایشان که فریاد راه امام را سر می دهند باید حداقل علقه خود به ایشان را در عمل نیز نشان دهند.