عصر تابستان و گرمایی که حالا با وجود داشتن روزه چندین برابر احساس می شود، خنکای مترو با وجود ازدحام بسیار بالا سرحالت می آورد هرچند خیلی زود میکروفون های داخل واگن اعلام می کنند ایستگاه مصلی و باید به سرعت برق و باد پیاده شویم.
وارد محوطه که می شویم همه جور آدم دیده می شود ، آدم هایی که واقعا به قول قدیمی ها روزه از حال نبردتشان و مشتقانه به سمت شبستان مصلی می روند تا از نمایشگاه امسال قرآن بازدید کنند نمایشگاهی که هر سال در بهار قرآن به پا می شود.
اما قصد ما علاوه بر دیدن قرآن و نمایشگاه، دیدن بخش جانبی آن یعنی نمایشگاه حجاب است؛ جایی که بیش از هرچیز تنوع و تکثر در پوشش زنان موج می زند، البته تنوع و تکثر همیشه خوب و مساعد نیست هرچند ماهم مثل بقیه از تنوع بدمان نمی آید اما گاهی اوقات این تنوع بوی آن سوی آبها را می دهد تنوعی که در شال ها، روسری ها و البته چادرها بیش از بیش به چشم می خورد.
کمی مکث و نگاه به این تنوع فقط یک فکر را به سر آدم ابوالبشر می اندازد و آن اینکه آیا طراح داخلی هنوز مدلی را که مناسب زن ایرانی باشد و البته با معیارهای فرهنگ بومی و اسلامی‌مان منطبق گردد به ذهن گرامیش نرسیده است و آیا ما در این بین با چالشی به نام نبود یک فرهنگ بومی غنی مواجه هستیم؟!
البته اینطور نیست شاید در ظاهر این تنوع ها گیرایی خاص خودشان را داشته باشند، گیرایی که به تعبیر ما به نوعی جنگ خوش حجابی است اما در نهایت با وجود تأثیر مقطعی و کوتاه مدت خود بعضاً ضد حرکتی علیه حجاب اصلی و ناب  به حساب می آیند چرا که در مرحله ابتدایی گرایش افراد چادری به نوع خاص و متنوع حجاب باعث کشش آنها به این تنوع خواهد شد و در این بین حجاب اصلی که در سطح جامعه معمول بوده است در این جنگ مغلوب می شود اما عرضه این نوع تنوع طلبی خاص در حجاب در نمایشگاه قرآن و یا سایر نمایشگاه ها به دلیل داشتن مخاطب مذهبی بالا بر این امر دامن می زند.
اما در این گشت و گذار عصرانه در نمایشگاه نکات مثبتی هم دیده می شود؛ نکاتی مانند عرضه چادر به قیمت ارزان، دوخت چادر و معرفی مراکزی برای این کار هم بخش های مثبت این پدیده فرهنگی است، بخش هایی که با نظارت هرچه بیشتر متولیان فرهنگی بیش از بیش می تواند مؤثر و مفید واقع شود و به جای اینکه جایی را برای جنگ تازه ای به نام خوش‌حجابی راه‌بیندازیم، به فکر تدبیری برای ارائه حجاب برتر باشیم بدون اینکه بهانه‌جویی کنیم و یا برای تسلای دل خودمان با دیدن حجاب هایی که دچار تکثر و تحول شده اند بگوییم. به هر حال این هم برای خودش مدلی است و سال دوباره و روز از نو و روزی از نو، بدون هیچ ابتکاری و بدون هیچ فکر و اندیشه عمیقی نسبت به اینکه ممکن است سال بعد دختر چادری من قربانی کدام نوع از این جنگ خوش حجابی  شود.