در همین زمینه پایگاه اینترنتی «تلگراف» اخیرا در مقاله خود در رابطه با پوشش مناسب برای سفر به کشورهای اسلامی و البته ایران این طور آورده است: ایران کشوری است که قوانین اسلامی در آن به شدت اجرا می‌شود و مسافران می‌بایست به آداب و رسوم محلی، قوانین و آیین‌های مذهبی احترام بگذارند به‌ویژه در ماه‌های مذهبی مثل رمضان. این مقاله در ادامه علاوه بر توضیح مدت زمان ماه رمضان و قوانین ویژه این ماه در رابطه با پوشش لباس می‌نویسد: «در مکان‌های عمومی خانم‌ها می‌بایست موی خود را با روسری پوشانده، شلوار یا دامن بلند به پا داشته باشند... یا تونیک آستین بلند یا کت بلند تا پایین زانو و مردان شلوار به همراه پیراهن آستین بلند... برای بازدید از مکان‌های مذهبی نیز قبل از ورود می‌بایست از چادر استفاده کرد.»
مقاله «تلگراف» هر چند در جزئیات، کاملا منطبق با واقعیت‌های موجود در ایران نیست؛ اما در ادامه توضیح می‌دهد که قوانین حجاب برای توریست‌ها خیلی سخت‌گیرانه نیست و آنها در صورت فراموش‌کردن یا تخطی از این قوانین تنها با یک تذکر مهربانانه راهنمایی می‌شوند. در ادامه این مقاله به نقل از «ایران ویزا» این‌طور آورده است: «بازوی خانم‌ها باید پوشیده و پاها تا مچ پوشانده شود و استفاده از صندل و کفش‌های رو باز نیز مانعی ندارد... در حالی که خانم‌ها باید اندام خود را با پیراهن، کت یا لباس‌های شنل مانند مانند مانتو بپوشانند، پوشیدن جین‌های تنگ نیز مانعی ندارد... پوشیدن تی‌شرت برای آقایان مانعی ندارد؛ اما شلوار کوتاه در مکان‌های عمومی جایز نیست». البته این نحو راهنمایی کلی و گاهی خیلی محافظه‌کارانه در رابطه با پوشش لباس تنها مختص ایران نیست و در رابطه با کشورهایی چون مصر، عمان، امارات و مراکش نیز راهنمایی‌ها کم و بیش و بیش مشابه است البته در سایر سایت‌ها چاشنی سیاه‌نمایی با استفاده از این ابزار بیشتر از این پایگاه اینترنتی است. در رابطه با ایران و فرهنگ ایرانی تفکرات و اطلاعات نادرست بسیاری در میان خارجی‌ها وجود دارد و این سوء تعبیرها در بسیاری مواقع تحریف‌های تندفرهنگی را به همراه می‌آورد، تحریف‌هایی حتی از موضوع حاکمیت به دلیل مخالفت با ایدئولوژی اسلام سبب می‌شود به زنان و مردان ایرانی به چشمی نامناسب نگریسته شود.
به هرترتیب القای سخت‌گیری‌های مذهبی در زمینه پوشش توریست‌های خارجی در شرایطی روی می‌دهد که فاصله حقیقت و مجاز بسیار کم و محدود است و به سادگی حتی با نگاهی به وضعیت پوشش زنان و میزان آزادی آنها در انتخاب لباس و تنوع رنگ‌ها می‌تواند حقیقت ماجرا را افشا نماید و پروژه ایران هراسی را که پایه‌هایش روی آب بنا شده در اذهان عمومی جهان مخدوش کند؛ اما تلاش متولیان فرهنگی و به‌ویژه آنهایی که در زمینه گردشگری حضوری فعال در میدان عمل دارند می‌تواند راهگشای مقابله با این سبک از ایران هراسی باشند، استفاده از ظرفیت فضای مجازی برای معرفی پوشش قانونی و عرفی در کشور خود نوعی فرصت برای معرفی حجاب اسلامی خواهد بود و متأسفانه این فرصت مورد غفلت جدی قرار گرفته است و همین موضوع سبب دید منفی زنان توریست نسبت به حضور در ایران شده است.
قطعا دادن نگرش صحیح منطقی به گردشگران خارجی نسبت به ایران و ضریب امنیت و آزادی موجود در کشور می‌تواند صنعت گردشگری را که جزء صنایع پرسود و کم‌زیان است رونق دهد و از این طریق در تحقق اقتصاد مقاومتی، ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری اتفاقات مثبتی رقم بخورد و در کنار این مهم با حضور گردشگران خارجی در ایران و رؤیت وضعیت منطقی کشور به نوعی این افراد بدون هیچ روابط پیچیده دیپلماتیکی می‌توانند سفیران فرهنگی برای انتقال فرهنگ اصیل ایرانی- اسلامی به‌ویژه در حوزه پوشش و عفاف و حجاب به سایر جهان باشند؛ البته تحقق این مهم تنها منوط به عزم و همت دولت در کنار اعتماد به بخش خصوصی فعال در این زمینه مقدور خواهد شد.