«سوگند به حق، کسى که زمینه سلطه دشمن را بر خود فراهم کند تا دشمن گوشتش را بخورد، و استخوانش را بشکند، و پوستش را بکَند، عجز و بى غیرتیش بزرگ، و دلش که در قفسه سینه‌اش جاى دارد ناتوان و ضعیف است. تو اگر مى خواهى این گونه باش، اما من به خدا قسم قبل از آنکه فرصت سلطه به دشمن بدهم با شمشیر مشرفى چنان بزنم که استخوان ریزه هاى سرش بپرد، و بازو و قدمش قطع شـود، و بعد از آن خداونـد هر چـه را خواهـد انجام دهـد.» (خطبه ۳۴ نهج البلاغه)
امیرمومنان علی (ع) می‌فرماید:
«سوگند به حق، کسى که زمینه سلطه دشمن را بر خود فراهم کند تا دشمن گوشتش را بخورد، و استخوانش را بشکند، و پوستش را بکَند، عجز و بى غیرتیش بزرگ، و دلش که در قفسه سینه‌اش جاى دارد ناتوان و ضعیف است. تو اگر مى خواهى این گونه باش، اما من به خدا قسم قبل از آنکه فرصت سلطه به دشمن بدهم با شمشیر مشرفى چنان بزنم که استخوان ریزه هاى سرش بپرد، و بازو و قدمش قطع شـود، و بعد از آن خداونـد هر چـه را خواهـد انجام دهـد.» (خطبه ۳۴ نهج البلاغه)
