گسترش و رواج برخی ناهنجاری های اجتماعی مانند بدحجابی و یا روابط میان دختران و پسران پیش از ازدواج مسئله ای نیست که بتوان آن را کتمان کرد.به هر تقدیر بخشی از قشر جوان جامعه ما الگوهای سنتی را زیر پا گذاشته اند و نوع جدیدی از روابط را تجربه می کنند.شاید بخشی از این ناهنجاری ها نیز ارتباط تنگاتنگی با پروژه جنگ نرم دشمنان داشته باشد.
علی‌الخصوص اینکه رسانه های فارسی زبان وابسته به غرب به شدت درصدد ترویج این نوع از الگو های رفتاری در جامعه ما هستند.
از این مسائل که بگذریم باید بگوییم که تحقیقات و تجربه نشان داده است که این نوع از روابط می‌تواند تاثیرات چشمگیری بر آینده و هویت فردی افراد داشته باشد، به ویژه در جامعه سنتی ایران این نوع از رفتارها موجی از اعتراض و انتقاد را برای جوانان ما به همراه دارد و به عنوان اولین پیامد باید بگوییم که این نوع از روابط می تواند منجر به جدایی میان فرد با خانواده و جامعه شود.
اغلب این نوع از روابط به سرانجام خوشایندی ختم نمی شوند. هرچند که بسیاری از افراد این دست از رابطه ها را با توجه به - قصد ازدواج - آغاز می‌کنند اما می توان گفت که در بسیاری از این موارد نه تنها این نوع از رابطه ها به ازدواج ختم نمی‌شود بلکه به سایه ای سنگین از غم و تلخی در طول تمام زندگی تبدیل می گردد.
حتی اگر افرادی نیز این نوع از روابط را برای ازدواج هم آغاز نکنند بازهم در آینده دچار مشکل خواهند شد، علی الخصوص این مسئله در خصوص دختران جدی تر است. ویژگی های روحی و شخصیتی دختران جوان موجب می شود که در این دست از ارتباطات به فرد مقابل تکیه و اعتماد کنند در حالی که پسران کمتر در این نوع از روابط به دنبال دلبستگی های عاطفی هستند. از همین رو این احتمال بسیار جدی نیز وجود دارد که این روابط در مدت کوتاهی قطع شود و در نهایت به طرفی که به دیگری دلبسته است لطمات روحی شدیدی وارد شود. حتی نگاهی به صفحه حوادث روزنامه ها به خوبی این مسائل را روشن می سازد که برخی از تلخ ترین حوادث در جامعه ما ریشه در همین نوع از روابط نامشروع دارند.
دوستی های خیابانی خالی از محبت واقعی است و بیشتر شبیه به یک پیوندغریزی است.اگر هم به ازدواج منتهی شود پشتوانه عشق ومحبت ندارد و چنین ازدواجی دوام پیدا نمی کند.زیرا پسر ودختر جوان شریک لذت های جنسی یکدیگر بوده اند و زندگی واقعی پس از ازدواج امری فراتر از ارضای غرایز جنسی است .در تجربه این دوستی ها‌، فرصت برای انتخاب وشناخت صحیح یکدیگر به وجود نمی آید، زیرا در اوج هیجانات ناشی از غرایز افراد نمی توانند عاقلانه وآگاهانه یکدیگر را بشناسند و انتخاب کنند.اگر هم اجبارا ازدواجی صورت گیرد،پس از مدت کوتاهی به جدایی وطلاق منتهی می شود واگر به قطع رابطه برسد،بازنده اصلی غالبا دختران جوان هستند.
اما به نظر می رسد که بزرگترین و پیچیده ترین آثار این نوع از روابط را باید پس از ازدواج جستجو کرد. به هر تقدیر اکثریت قریب به اتفاق افراد جامعه در نهایت ازدواج می کنند و آن‌گاه ‌است که پیامدهای این نوع از روابط به تدریج خود را نشان می دهد.
اولین پیامدی که از این دست روابط در زندگی مشترک افراد پدید می آید نارضایتی هاست. به هر تقدیر افرادی که طعم روابط عاطفی با چندین نفر را چشیده اند دیگر ازدواج برای آنها جذابیتی نخواهد داشت .
بلکه ازدواج به قفسی برای روابط آزاد آنها تبدیل می شود و همین امر نیز آغازی بر پایان یک زندگی موفق است.
از دیگر سو این نوع از روابط نوعی بی اعتمادی را در ذهن افراد نسبت به همسرانشان پدید
می‌آورد که می تواند تاثیرات بسیار منفی و خطرناکی را در زندگی مشترک داشته باشد. فردی که خود با چندین نفر پیش از ازدواج رابطه داشته است به هیچ وجه نمی تواند به طرف مقابل خود اعتماد کند. بلکه او در پس زمینه ذهنی خود همواره به طرف مقابل شک دارد و این شکاکیت موجبات تلخی های بسیاری در زندگی را پدید می‌آورد. علی الخصوص در جامعه ایرانی که مسائل سنتی همچنان در زندگی ها مهم به شمار می‌رود و این نوع شکاکیت ها عواقب بسیار خطرناکی را در پی دارد.
از این روست که می توان گفت هم خانواده ها و هم خود جوانان باید نسبت به این نوع از روابط حساسیت بسیار ویژه ای داشته باشند . وظیفه همه پدران و مادران است که در دوران جوانی ونوجوانی به دختر وپسر خود محبت کافی داشته باشند تا اینکه آنها برای ارضای این احساس به افراد غریبه پناه نبرند وسنگ بنای زندگی وآینده خود را سست وخراب نکنند.خلاء عاطفی وحاکم نبودن روابط محبت آمیز بین زن وشوهر واعضای خانواده می تواند از عوامل آسیب زا باشد.تهدید وارعاب علیه زنان ودختران عزت نفس آنان را از میان برده وتشنه کوچکترین نگاه محبت آمیز هستند.توصیه به جوانان اینکه ارزش انسانی خود را درک کنند و به آسانی عظمت خود را فدای لذت های پوچ ولحظه ای نکنند.این معامله ای زیانبار است که ضرر آن در بسیاری از مواقع غیر‌قابل جبران است.