1- شنیده‌ها حکایت از آن دارد که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تهران روی هم رفته بالغ بر 150 میلیارد تومان بدهی انباشته دارند و نمی‌دانیم حقیقت به این عیانی را چرا باید مخفی کرد؟ معلوم هم نیست آیا این بدهی قابل توجه را خریدار باید پرداخت کند یا برعهده فروشنده است؟!
2- تجربه نشان می‌دهد که معمولاً سازمان خصوصی شرکت‌های زیان‌ده را به مزایده نمی‌گذارد. حال این پرسش به وجود می‌آید که باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس سودآورند؟! از آن گذشته وقتی این وزارتخانه شرکتی سودآور را از طریق آگاهی به مزایده می‌گذارد، برای خریدار شرط تعیین می‌کند که 10 تا 20 درصد نقد پرداخت شود و الباقی به‌صورت اقساطی و ظرف مدت 5 سال به حساب فروشنده واریز شود. چگونه می‌شود آقایان برای خریدار پرسپولیس و استقلال شرط می‌گذارند که 40 درصد را نقداً پرداخت کرده و باقی مانده را طی فقط 2 سال واریز کند؟! آیا این شرط و شروط مشتری را فراری نمی‌دهد!؟
3- اگر خریدار به طور مثال خریدار ورزشگاه درفشی‌فر را نخواسته و خودش بخواهد کمپ محل تمرین باشگاه پرسپولیس را بسازد، آیا قیمت 100 میلیارد تومانی که برای این ورزشگاه محاسبه شده از بهای خرید کسر می‌شود؟
4- با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود، چنانچه فردی بیاید و 290 میلیارد تومان را با افتتاح حساب بلند مدت در یک بانک خصوصی بگذارد، مبلغی بالای 5 میلیارد تومان سود ماهیانه دریافت می‌کند. آنگاه چنین شخصی خدای ناکرده عقلش کم است که بیاید 40 درصد نقداً بابت خرید پرسپولیس یا استقلال بپردازد و سپس به مدت
2سال ماهیانه 7 میلیارد تومان هم قسط بدهد؟ آن هم برای باشگاهی که هیچ سودی ندارد!
5- آیا بهای ورزشگاه درفشی‌فر در منطقه 5 تهران که جزء مایملک باشگاه پرسپولیس محاسبه شده، با قیمت ورزشگاه مرغوبکار در منطقه 16 یکی است؟ اساساً قیمت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس بر چه مبنایی یک سان و 290 میلیارد تومان برآورد شده است؟ آیا براساس کارشناسی دقیق بوده است؟ ما که بعید می‌دانیم!
6- راستی چرا باید خریدار 290 میلیارد تومان هزینه کند و 20 درصد از سهام باشگاه را به پیشکسوتانی واگذار کند که هر روز به جان هم می‌افتند؟!
توضیح ضروری؛ موارد دیگری هم وجود داشت که ما از کنار آن گذشتیم، با این وجود معتقدیم خصوصی‌شدن دو باشگاه سرخابی آن هم پس از سال‌ها وعده وعید اتفاق بسیار مثبتی است و دست دوستان درد نکند، فقط امیدواریم با شفاف‌سازی و رفع ابهامات انجام شود.
