شاید بتوان گفت در حوزه اقتصاد یکی از دهها مورد اختلاف بنیانی جمهوری اسلامی با جبهه استکبار روی انتقال فناوری (تکنولوژی) اعم از نرم‌افزاری و سخت‌افزاری به داخل کشور می‌باشد و البته این گزینه معضل همه کشورهای جهان سوم و عقب نگه داشته شده بوده است. دلایل این موضوع عبارتست از:
1- فناوری حاصل سالها دستاوردهای علمی و تحقیقات و سرمایه‌گذاری یک کشور است و این نیز در انحصار همان کشور می‌باشد انتقال یا فروش این نوع فناوری به کشور دیگر، کشور مرجع را از صادرات انحصاری محصولات تولیدی آن محروم می‌نماید.
2- هزاران نوع تجهیزاتی که عموم یک ملت از آنها در زندگی روزمره استفاده می‌کنند، محصولات کارخانه این فناوری هستند. نگاه عمومی مردم به نوع عرضه‌ای است که در بازار کالاها وجود دارد و غالب آنها وارداتی هستند ولی خریداران محاسبه و تجزیه و تحلیل هزینه و فایده ملی را ندارند. آنها معمولا نیاز خود را تقاضا می‌کنند و عرضه کنندگان نسبت به عرضه و یا تأمین آن نوع نیاز از تولیدات داخلی یا از محل واردات اقدام می‌کنند. لذا فایده و سود اصلی به جیب کشورهای دارای فناوری می‌رود. حال اگر رابطه کشور متقاضی یا کشور صاحب فناوری از نوع رابطه انقلاب اسلامی با جبهه استکباری باشد، همه مصائب برای اقتصاد یک کشور از اینجا شروع می‌شود، یا وابستگی، یا التماس، یا تحریم، یا دست کشیدن از دین و انقلاب و خون شهدا و...
3- شعار استقلال ما شامل استقلال در حوزه فناوری اقتصاد هم می‌شود در طول قریب چهار دهه گذشته علیرغم مشکلات و بحرانهای نظام، اقدامات تابوشکن و انحصارشکن خوبی انجام گرفت که موجب افزایش دشمن‌های جبهه استکبار گردید. موضوع مناقشه فناوری نانو و انرژی هسته‌ای همه و همه بر سر این است که چرا کشوری مثل ایران در حریم انحصاری 1+5 وارد گردید. معنای این حرکت یعنی از حالا تا دهه آینده این کشورها دیگر خاصیت ابرقدرتی ندارند.
بنابر این رئیس جمهور و مسئولان و نمایندگان نباید سکاندار نظام شوند که با درایت و شجاعت و توکل بر خدا و اعتماد به نیروی عظیم مردمی و باور سرمایه‌های انبوه انباشته و فعال و غیر فعال انسانی، این مسیر را انتخاب نمایند.
4- در آمریکا مزارع بزرگ وجود دارد که با سرمایه و خون ملتهای غارت شده، بر اساس مشاهده ساعتها باید با هواپیما بر فراز آنها عبور کرد. تا انتهای آن پیدا شود این مزارع با فناوری جدید کشاورزی در دهه‌های اخیر بوجود آمده‌اند. تمام نهاده‌های دامی و کالاهای راهبردی جهان نظیر گندم و ذرت و خوراک دام و.... در انحصار دوازده شرکت بین‌المللی صهیونیستی هستندکه متأسفانه کشورها علیرغم داشته هایمان حدود 50 تا 90 درصد به بعضی از این اقلام وابسته هستیم و مردم باید بدانند بخشی از سود حاصل از گوشت قرمز و سفید و نان و شیرینی‌جات و دهها نوع دیگر روزانه به جیب صهیونیستها می‌رود.
فناوری کشاورزی در کشور تا حدود زیادی پیشرفت نموده و بومی گردید ولی دریغ از مدیریت جهادی مدیرانی که دغدغه نان شب مردم و اشتغال فرزندان آنها را داشته باشند. اینجاست که نتیجه بین انتخاب خوب و انتخاب بد، هزاران زیان موضوعی برای کسب و کار و معیشت و درآمد و هزینه هر خانوار ایرانی را به دنبال دارد.
5- در توافق 1+5 مقرر گردید اصل فناوری مورد نیاز ایران در صورت درخواست به کشورمان در بعضی موارد تحویل شود ولی برخی غافل بوده‌اند که انتقال امثال آمریکا فناوری مدرن را به ایران مستقل انقلابی تحویل نمی‌دهد. بنابر این از نگاه راهبردی توافق مزبور علیرغم کلاه‌گذاری حیله‌گران و غارتگران عرصه بین‌المللی، تجربه گرانبهایی را پیش روی ملت گذاشت که خودمان باید هواپیمایمان، خودرومان، صنعت‌مان، کارخانه‌مان، ماهواره‌مان، موتور جستجویمان، تحقیقاتمان، مهار آب‌هایمان، کشاورزی‌مان، بهره‌وری‌مان و صدهای دیگر را بسازیم و توانستیم و می‌توانیم.
در دوران دفاع مقدس با توجه به فناوری مدرن امروزی محاصره‌ای سخت‌تر و بدتر از شعب ابیطالب داشتیم، ولی ابتکارات و خلاقیت‌هایی را بوجود آوریم که در تاریخ قرون متمادی ماندگار است، در همان شرایط و با نگاه به درون امکانات دفاعی را فراهم کردیم و پیروز شدیم. دشمنان بشریت هزاران تجربه موفق دنیا دیده‌اند و افق را می‌بینند. البته انتقال این نوع فناوری‌های بدیع سرعت غیر قابل توصیفی به خلق تجربه‌های جدید جوانان ایرانی و ترسیم افق‌های بالاتر منجر می‌شود و نباید انتظار داشته باشیم آنها اصل فناوریها را در اختیار ما بگذارند.
در حال حاضر سیاستمدارانی در بعضی مصادر قرار دارند که فاصله نگاه سیاستهای راهبردی‌شان در نگاه به مقوله اقتصاد مقاومتی و استقلال اقتصادی که پایه و اساس آن فناوری می‌باشد، از نوک دماغ‌شان فراتر نمی‌رود. به همین دلیل نسخه واردات را علیرغم ظرفیت‌های بالا که سهم مهلک اقتصاد است، تجویز می‌کنند، اگر خدای ناخواسته دشمن روی این گروه حساب باز کند، هیچ گاه فناوری را به کشور ما نمی‌دهد و موجب جسارت بیشتر آنها می‌شود، لذا قریب 3 هزار شرکت دانش بنیان معطل شده و چشم به راه دولت، آیا جرقه‌های خلاقیت‌های فناوری و بی نیازی از دشمنان نیست؟ هست و خو.اهد بود. (ادامه دارد)
