۱-اساساً نشست خبری بدین منظور برگزار می‌شود که رسانه‌های گروهی سئوالات خود را بدون تعارف با یک مسئول در میان بگذارند و پاسخ لازم و منطقی را برای تنویر افکار عمومی دریافت کنند. اینطور نیست که در یک نشست خبری صرفا رسانه‌ها به مدح و ستایش مدیران پرداخته و از طرح هر گونه سئوال چالشی پرهیز کنند، اما متأسفانه به نظر می‌رسد کنفرانس خبری وزیر ورزش و جوانان در جهت تعریف و تمجید دکتر گودرزی ترتیب داده شده باشد. جالب آنکه جناب وزیر برابر برخی سئوالات که به مذاق وی خوش نمی‌آمد با عصبانیت و حالتی تهاجمی از جواب دادن طفره رفته و به کلی گویی می‌پرداخت.
۲- «اسکندر مقدونی» را گفتند: «این همه فتوحات و موفقیت را چگونه به دست آوردی؟» که پاسخ داد: «هر شهر و کشوری را که فتح کردم، علیه حاکمان آن سخن نگفتم و سعی کردم انصاف را رعایت کنم و...»
با این پیش زمینه ذهنی می‌خواهیم توجه شما را به سخنان گودرزی علیه پیشکسوت خود مهندس هاشمی طبا جلب کنیم که سالیان متمادی سکان هدایت ورزش کشور را در دست داشت و منشأ خدمات بسیاری بودو بار‌ها هم نشریه «شما» به قصد اصلاح و خیرخواهی نقد دلسوزانه‌ای نسبت به ایشان داشت، اما وزیر کنونی ورزش و جوانان وی را فردی غیرمتخصص خواند و طرح معروف‌اش را به چالش کشید.
خاطرتان هست «مصطفی هاشمی طباء» رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و معاون رئیس جمهور در سال ۱۳۷۷ و به یمن یوم الله دهه فجر اعلام کرد که ۱۳۷۷ سالن ورزشی و ورزشگاه در سراسر کشور خواهند ساخت و از قضا اقدامات خوبی هم در این راستا انجام داد. حال چگونه می‌شودکه آقای گودرزی در اظهار نظری عجیب که در شأن یک وزیر هم نیست گفته است تعداد این سالن و ورزشگاه‌ها به ۱۰۰ سالن هم نمی‌رسد که برخی از آن به انباری، اصطبل و طویله تبدیل شده است!» آیا متهم کردن گذشتگان به گونه‌ای که دستاویز بهانه و کد جریان‌های ضد انقلاب برای تضعیف نظام اسلامی گردد، درست است!؟ البته این در حالی است که بسیاری از کار‌شناسان حوزه ورزش به نیکی می‌دانند همین مهندس «هاشمی طباء» با احداث آکادمی ملی المپیک، یک آکادمی بی‌نظیر در سطح خاورمیانه به وجود آورد و ورزش ایران را به سوی علمی و حرفه‌ای شدن پیش برد.
علاوه بر این آکادمی در دوران ریاست «هاشمی طباء» ورزشگاههای کوچک و بزرگ بسیاری در کشور احداث شد که هنوز هم در حال بهره‌برداری از آن هستیم. اگر هم به فرض چند سالن ورزش به قول جناب وزیر به انبار، طویله و اصطبل تبدیل شده باشد این اتفاق به بی‌عرضگی برخی مدیران استان‌ها و سازمان توسعه و نگهداری اماکن ورزش برمی‌گردد.
۳-آیا کسب مقام چهارمی کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی «گوانگ ژو» چین یک حادثه بوده است؟ واقعاً آقای وزیر با چه میزان و شاقولی چنین اظهارنظری داشته و عملکرد کاروان ایران را که حاصل تلاش قهرمانان غیرتمند کشور و مدیران قدوم بوده را زیر سئوال می‌برد؟ بی‌تعارف به نظر می‌رسد این گفتار و کمرنگ کردن تلاش مدیران و تمرینات طاقت‌فرسای قهرمانان برای کم کردن توقعات و انتظارات از کاروان ورزشی کشورمان در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ «اینچئون» کره جنوبی باشد و این می‌تواند در افکار عمومی یک «فرافکنی» و کم تحملی و پوشاندن نقاط ضعف خود باشد. این موضوع هم نمی‌تواند دلیل خوبی برای زیر سئوال بردن افتخارات غرورآفرین ورزش کشورمان در گذشته باشد. آقای گودرزی! اگر در پایان دوران وزارت شمابا چنین عباراتی از شما و افتخارآفرینی‌های قهرمانان و ورزشکاران رشته‌های مختلف یاد کنند، چه احساسی خواهید داشت؟
۴-ورزشکاران ایرانی مشکلات زیاد و لاینحل فراوان دارند و چون معمولاً امکان حل این مشکلات وجود ندارد، ذهن این قهرمانان در حین تمرینات بیشتر درگیر گرفتاریهای زندگی است. حال در چنین شرایطی و درآستانه بازیهای آسیایی «اینچئون» چرا وزیر ورزش و جوانان می‌گوید: «ما دیگر در دوره صفویه و قاجاریه زندگی نمی‌کنیم که سکه در جیب بگذاریم و به قهرمانان ببخشیم!» موضوعی است که دکتر گودرزی باید جواب بدهد؟ آنچه پیداست ورشکاران با شنیدن این اظهارات دلسرد شده و تمرکزشان در آستانه و بازیهای آسیایی «اینچئون» برهم خواهد خورد.
۵- وزیر ورزش و جوانان در ابتدای همین نشست خبری رو به خبرنگاران رسانه‌های گروهی اعلام کرد که «وارد مسائل جزیی نشده و در امور فدراسیون‌ها دخالت نمی‌کند زیرا قصد دارد به مسائل کلان بپردازد و...»
اما پرسش اساسی اینجا است؛ چرا وقتی بحث فوتبال به میان آمد همین جناب وزیر مواضع سفت و سختی علیه «کی روش» گرفت و در اظهارنظری صریح و بی‌پرده عنوان داشت که «تیم ملی ایران با مربیگری مرد پرتغالی هیچ پیشرفتی نداشته است و ما تحت تأثیر افکار عمومی به تمدید قرارداد با کارلوس کی روش تن دادیم! زیرا ما می‌خواستیم یک مربی بزرگ بیاوریم اما رسانه‌ها اجازه ندادند!» متأسفانه این صحبت‌ها آن هم در زمان مذاکرات برای تمدید قرارداد «کارلوس کی روش» به هیچ عنوان منطقی نبود و فضا را به شدت ملتهب کرد. از طرفی این جمله که «رسانه‌ها به اما اجازه استخدام مربی سر‌شناس خارجی ندادند» هم نشان دهنده ضعف فاحش وزارت ورزش و جوانان دارد که تحت تأثیر خبرنگاران قرار دارد! یک سئوال هم این وسط مطرح می‌شود که آقای وزیر بگوید کدام سرمربی بزرگ خارجی – بزرگ‌تر از کی روش – برای هدایت تیم ملی ایران اعلام آمادگی کرده است!؟ جناب دکتر خودش هم می‌داند کارلوس کی روش، یک مربی بزرگ و کارنامه‌دار است که برای تیم ملی ایران اهداف مشخص ترسیم کرد که در نهایت به پیشرفت فوتبال ایران منجر شد. از سوی دیگر این سئوال هم به وجود می‌آید که چرا دکتر «محمود گودرزی» بعد از مساوی تیم ملی فوتبال ایران برابر نیجریه و شکست مقابل آرژانتین در پیام جداگانه تبریک داد و در آن پیام تیم ما را قهرمان جام جهانی برزیل خواند؟ و از ملی پوشان فوتبال ایران به خاطر عملکردشان تشکر کرد. هنوز فراموش نکردیم آقای وزیر زمان بازگشت تیم ملی فوتبال به ایران و در حالی که تا پاسی از شب در سالن والیبال حضور داشت، خواب را برخود حرام کرد و به فرودگاه امام (ره) رفت تا از اعضای تیم فوتبال کشورمان استقبال کند و بر گردن همین کی روش و شاگردانش دسته گل و حمایل پرچم ایران انداخت!
و بالاخره چگونه است که در فاصله ۲ ماه از بازیهای جام جهانی آن پیام‌ها و تبریک و استقبال‌ها تبدیل به انتقاد و اعتراض شد!؟
کاش دکتر «محمود گودرزی» در دولت اعتدال و امید کمی هم تدبیر و عدالت را رعایت می‌کرد. کاش!
وزیر محترم ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران، خیرخواهانه و دلسوزانه از جنابعالی می‌خواهیم سخنان خود را در این نشست خبری که با لحنی آکنده از عصبانیت بیان شده را دوباره مرور و آن را به مشاوران و کار‌شناسان خبره خود ارجاع دهید. آن وقت قضاوت خواهید کرد که آیا این عبارات شما به ویژه نسبت به گذشتگان انتقاد بود یا تخریب!؟
