و ...روبه روست. الان به هر خانواده‌ای که سرک بکشی می‌بینی که یک جوان، تحصیلکرده، خانم یا آقا درگیر بیکاری است. چالش دیگر معیشت مردم است. واقعیت این است که هزینه و درآمد طبقات متوسط به پایین کشور با هم تطبیق ندارد. مردمی که رأی دادند از نمایندگان خود انتظار دارند که برای این مشکل فکری کنند تا بتوانند خانواده خود را با کرامت اداره کنند. مسئله بعد رکود اقتصادی است، خصوصا در بخش تولید. این چیزی نیست که کسی منکر آن شود همه به آن اذعان دارند. صنایع کوچک و متوسط ما با اینکه 50 تا 60 درصد اشتغال مربوط به آنهاست اما گرفتار و بدهکار هستند، محصولاتشان در انبار مانده و فروخته نمی شود، تمام ماحصل کارشان به عنوان سود و بهره و بدهی بانکی می رود. مشکلات مالیاتی و بیمه ای در بخش تولید و ....همه اینها معضلاتی است که اقتصاد کشور با آن درگیر است و باید فکر چاره شود.
امروز فساد اداری و اقتصادی به نحوی شده که صدای همه مردم درآمده است، بدون پارتی و رابطه نمی شود کاری کرد. این مسائل یکی دو تا نیستند، چالش های اساسی کشور هستند. انتظار مردم این است که مجلس بتواند لااقل این مشکلات را حل و فصل کند.
لذا مردم ترکیبی را برای مجلس دهم انتخاب کردند که به نظر خودشان می‌توانند موثر باشند. متأسفانه هنوز مجلس شروع نشده اظهارنظرها و عملکردها به سمت طیف‌بندی و گروه بندی‌های سیاسی رفته است. انگار مسائل مملکت همین اسم‌هاست! عمده مشکلات کشور اقتصادی است، همین سیاسیون هم می گویند که مشکل اصلی کشور اقتصادی است. جای تعجب و سؤال است که همین سیاستمداران وقتی می خواهند شعار بدهند و صحبت کنند از مسائل اقتصادی می‌گویند ولی وقتی می خواهند عمل کنند عملشان اقتصادی نیست و سیاسی است!
اقتصاد مقاومتی یک ساختار و سازمانی تعریف شده در سیستم حکومتی پیدا کرده است که از آن به قرارگاه اقتصاد مقاومتی تعبیر می شود. مجلسی هم روی کار آمده که تازه نفس است، برنامه ششمی را هم داریم که هنوز شروع نشده، اگر اقتصاد مهم است، پس به میدان بیایند و اقتصادی عمل کنند. تهدیداتی که امروز متوجه ایران است اقتصادی است، مشکلات داخلی ما اقتصادی است، اگر این حرف ها را قبول داریم پس باید به میدان بیاییم.
پیشنهاد من این است که یک فراکسیون در مجلس دهم تحت عنوان «فراکسیون حل مشکلات اقتصادی» تشکیل شود. این فراکسیون هم فراگیر باشد تا همه وسط کار بیایند. آن وقت ببینید همه مردم خوشحال می شوند و دعا می‌کنند که خدا را شکر که از این 290 نفر 270 نفر به فکر مردم هستند و جدال ها را کنار گذاشتند، دعوا هایشان را برای وقت دیگری گذاشتند و الان به فکر حل مشکلات مردم هستند.
بیایند برای این اقتصاد مقاومتی 24 پروژه تعریف کنند اگر هم قرار است کمیته و کمیسیون بگذارند سنت شکنی کنند و برای هر بند اقتصاد مقاومتی یک کمیته بگذارند که پیگیر نظارت و اجرای هر بند باشد. مگر یکی از وظایف نمایندگان نظارت نیست؟
مگر یکی ازراهکارهای پیشرفت کار، پیگیری نیست؟ تجربه مدیریت 37 ساله نظام جمهوری اسلامی نشان داده که 80 درصد از موفقیت ها مربوط به پیگیری است. مجلس اگر می خواهد به خاطر خدا و ملت و منابع ملی کار کند 24 کمیته پیگیری 24 بند اقتصاد مقاومتی را مشخص کند و محکم پای اجرای آن بایستد.
واقعیت این است که مشکلات اقتصادی از یک حد معمولی گذاشته است و اگر حل نشوند تبدیل به یک معضل ریشه ای می شوند. الان دنبال سریع اجرا کردن نسخه هستیم. ما در شرایطی هستیم که نسخه را داریم. 37 سال در حوزه اقتصاد بحث کردیم زیر و بم آن را درآوریم، زشت و زیبا و مثبت و منفی آن را درآوردیم، الان گیر این نیستیم که نسخه چه باشد گیر این هستیم که چگونه نسخه را عملیاتی کنیم. اینجا وحدت نظر لازم است انسجام و استفاده از زمان لازم است. به جای جرو بحث باید پیگیری و نظارت شود که کارها درست و سریع انجام شود.
