*محمدحسن آلاله - خردادماه هر سال یادآور مناسبت‌های متعددی است، یکی از این مناسبت های بسیار مهم روزهای چهاردهم و پانزدهم خرداد است که با یادآوری آن روزها به یاد و نام امام امت می ا‌فتیم.پانزدهم خرداد سال چهل و دو اگرچه حرکت و قیام پرجوش و خروش مردم انقلابی ایران باسرکوب و کشتار شدید رژیم شاهنشاهی روبرو شد، اما نقطه‌ و آغازی مجدد برای شروع نهضت جدید انقلاب اسلامی گردید و از این رو پیروزی انقلاب اسلامی در سال پنجاه و هفت مدیون همه کسانی است که در آن روز حماسه بزرگ پانزده خرداد را آفریدند. امام خمینی«ره» ضمن اینکه این روز را عزای عمومی اعلام کرد، پانزده خرداد را نیز به عنوان مبدا انقلاب در دوره معاصر نامید و با برجسته نمودن آن، حتی این روز در تقویم کشورمان روز تعطیل عمومی اعلام گردیده است.ویژگی پانزده خرداد این بود که حرکتی مردمی و سراسری بود و پس از آن مبارزین و مخالفین رژیم شاهنشاهی را به طورکلی از حرکت‌های اصلاحی در نظام پهلوی نا‌امید نمود و حذف نظام شاهنشاهی در دستور کارآنها قرار گرفت. پس از پانزده خرداد مشروعیت نظام شاهنشاهی به خاطرکشتار وسیع مردمی زیرسوال رفت و چهره شاه که تا قبل از این همه تقصیرها را به گردن نخست وزیران می‌انداخت افشا نمود و از این رو شیوه‌های سنتی مبارزه به شیوه‌های حتی مسلحانه با رژیم شاهنشاهی تغییر یافت.از طرفی مهمترین ویژگی حرکت مردمی پانزدهم خرداد چهل و دو این بود که رهبری مبارزه به روحانیت و خصوصا حضرت امام انتقال یافت و پرچم مبارزات اسلامی و انقلابی به دست ایشان افتاد، اگرچه امام پس از آن بازداشت و سال بعد نیز پس از اعتراض به لایحه ننگین کاپیتولاسیون به ترکیه و سپس به نجف اشرف در عراق تبعید شد، اما همان موقع امام فرمودندکه فرزندان انقلاب هنوز کوچک و درگهواره هستند و روزی که بزرگ شوند به مدد او و راهش خواهند آمد و دیدیم که اینگونه شد و در دوازدهم بهمن ماه پنجاه و هفت یعنی پس از چهارده سال با ورودش به میهن همه آن یاران که امروز بزرگ شده و اهل مبارزه بودند به میدان آمدند و آن استقبال تاریخی را از وی نمودند.امام ده سال هم در میان امتش بود، تا اینکه چهارده خرداد شصت و هشت فرا رسید، انگار همه چیز  می خواست دست به دست هم دهد تا عروج و رفتنش هم در خردادماه باشد، دست قضای روزگار اینگونه شد که امام در چهاردهم خرداد یعنی روز متصل به پانزده خرداد که امام از قبل  آن را مبدا اصلی انقلاب می دانست به دیار باقی سفر کرد، آن روز هم همه یاران برای وداع با او آمدند وگرداگرد جسم بی روحش را که اینک با قلبی آرام و ضمیری امیدوار به ملکوت پرواز نموده بود گرفتند و با احترام به ابدیت سپردند، آنچنان که روز وداع باشکوه نه تنها در تاریخ کشور که بلکه در تاریخ جهان بی نظیر بود، بگونه ای که امروز این روز تاریخی حتی در «گینس» هم ثبت شده است.خداوند خواست تا 14 و 15 خرداد دو روز متصل به هم باشد، یعنی یک مبدا و یک مقصد برای امام، همانند تاسوعا و عاشورا که هم متصل به هم است و هم سراسر عزا و ماتم حسینی است،آری چهاردهم  و پانزدهم خرداد هم در تقویم ما به یکدیگر متصل شدند، عزای به خون غلتیدن یاران امام در پانزدهم خرداد و عزایی دیگر با عروج ملکوتی آن یار سفرکرده و اینگونه شد تا در تقویم تاریخ کشورمان دو مناسبت متصل به هم همانند تاسوعا و عاشورا داشته باشیم. دست روزگار اینگونه خواست، حال که امام امت مبدا این انقلاب را پانزدهم خرداد می دانست،به رای الهی در خرداد بار سفر بندد تا هم پانزدهم و هم چهاردهم بر یاد بماند و با یادآوری این روزها انقلاب اسلامی نیز زنده بماند. شاید در این امر هم حکمتی در کار بوده است که خداونداز آن بیشتر آگاه تر و عالم تر است.این نکته را هم می توان اضافه نمود که امام فرمودند: این محرم و صفر و به نوعی تاسوعا و عاشورا  است که اسلام را زنده نگه داشته است و امروز می توان گفت آنچه انقلاب اسلامی را می تواندزنده نگه دارد علاوه بر محرم و صفر همین زنده نگه داشتن مناسبت های چهاردهم و پانزدهم خرداد است و همانگونه که امام  فرمودند که خون سید الشهدا اسلام را بیمه نموده است، می توان گفت که خون شهدای پانزدهم خرداد هم انقلاب اسلامی را بیمه نموده است.در حقیقت این تعطیلی ها فرصتی است تا رهروان راهش با حضور در بارگاهش به یاد او و قیامش افتاده و یک بار دیگر با آرمانهای انقلاب و شهدای انقلاب اسلامی بیعت و میثاقی مجدد و دوباره ببندند.*قائم مقام حزب موتلفه استان خوزسان