جالب آنکه کمیته بین‌المللی المپیک نیز جوابی دندان‌شکن به این خواسته نامعقول داده و نوشته است: «مکاتبات ما فقط با کمیته ملی المپیک ایران انجام می‌شود و بس!
با خواندن این خبر واقعا متاسف شدیم. چقدر خوب می‌شود ورزش کشورمان به دست مدیرانی اداره شود که حداقل آداب این عرصه را داشته و باعث آبروریزی نشوند. چه بسا کمیته بین‌المللی المپیک بتواند با استناد به همین ایمیل ناشیانه(!) ورزش ایران را با تعلیق مواجه ساخته یا دچار دردسر کند؛ زیرا چنین اقدامی مصداق بارز دخالت در ورزش و زیرسوال‌بردن استقلال کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌هاست.
این دوستان را به وجدان خودشان ارجاع می‌دهیم که چگونه وارد عرصه‌ای شده‌اند که هیچ سررشته‌ای از آن ندارند؟
بیست و دومین دوره المپیک از خرداد ماه سال آینده در کشور برزیل برگزار می‌شود. تردیدی نیست که ورزش ایران روزهای حساسی پیش روی دارد و تمام هم و غم متولیان ورزش باید به حضوری آبرومندانه و مقتدر در این رقابت‌ها باشد، اما متاسفانه به نظر می‌رسد همان مشکل و زخم قدیمی دوباره سر باز کرده باشد.
در ادوار گذشته اختلافات سازمان تربیت بدنی یا وزارت ورزش و جوانان با کمیته ملی المپیک امری عادی تلقی می‌شد؛ اما تصور می‌کردیم این مشکلات در زمان دولت تدبیر و امید مرتفع نشده باشد ولی زهی خیال باطل!
بر کسی پوشیده نیست که موفقیت در المپیک 2016 برزیل مستلزم مدیریت اصولی و اتحاد متولیانه ورزش است.
مدیریتی که با یک برنامه‌ریزی اصولی و درست بتواند ورزش ایران را به سوی موفقیت و افتخار سوق دهد نه آنکه خود اسباب حاشیه‌سازی شود.
آن طور که از ظواهر و شنیده‌ها برمی‌آید بار دیگر مطامع شخصی بر منافع ملی سایه انداخته و می‌رود تا ورزش ایران را در سال منتهی به المپیک دچار مشکل کند.
خواسته ما از دوستان این است که چند ماه دندان روی جگر بگذارند تا المپیک 2016 به خیر و خوشی تمام شود و آنگاه به جان یکدیگر بیفتند!
