در استان کمتر توسعه‌یافته‌ی چهارمحال و بختیاری موانع و مشکلاتی در مسیر تولید و کارآفرینی وجود دارد که بعضاً منحصر به این استان است ازجمله:
الف نبود سرمایه‌گذار به دلایل زیر:
1- مهاجرت اندک سرمایه‌گذاران موجود به نقاط دیگر کشور
2- عدم فرهنگ‌سازی برای سرمایه‌گذاری و اجرای طرح‌های تولیدی وندانم کاری سرمایه‌داران
3- عدم مشوق و انگیزه برای سرمایه‌گذاران خارج از استان نظیر معافیت‌های مالیاتی، تسهیلات کم‌بهره و سهل‌الوصول، زیرساخت‌ها و زمین آماده (مجانی یا ارزان‌قیمت)
ب عدم وجود سیستم مدیریتی راه گشا و هدایت‌گر فراتر از استان‌های دیگر برای غلبه بر مشکلات
ج موانع فراوان در سیستم بانکی و طاقت‌فرسا بودن فرآیند دریافت تسهیلات به دلایل زیر:
1- بوروکراسی و شرایط دشوار و غالباً غیرقابل حصول
2- سود بالا که موجب می‌شود توجیه اقتصادی غیرواقعی شود.
3- سپردن وثیقه‌های آن‌چنانی که گاهی ارائه اسناد تمامی واحدهای مسکونی یک روستا (اگر پذیرفته شود) پاسخگوی مطالبه بانک نیست.
د مشکل زمین:
اگرچه با پیگیری طاقت‌فرسا، گاهی امکان واگذاری زمین از طرف منابع طبیعی فراهم می‌شود ولی پس از موافقت اداره مذکور، تازه مشکلات اجتماعی بروز می‌کند و با مدعیان محلی روبرو می‌شویم که باید آن‌ها را شریک نمود یا زمین را یک‌بار هم از آن‌ها خریداری کرد و بسیاری از مواقع حتی با این شرایط هم کنار نمی‌آیند و می‌بایست از زمین تخصیص‌یافته چشم‌پوشی کرد.
ورشکستگی مالی یا حداقل شکست بسیاری از سرمایه‌گذاران در طی کردن مراحل انجام کار و یا تعطیلی آن‌ها بعد از شروع فعالیت به دلایل مختلف ازجمله:
1- شرایط بانکی که مورداشاره قرار گرفت.
2- عدم ثبات بازار که مدیریت آن به عهده دولت است.
3- وجود موانع در انجام صادرات یا تداوم آن.
4- ظهور رقبای فراوان و به هم خوردن تناسب عرضه و تقاضا
5- عدم وجود شرایط لازم برای سرمایه‌گذار (اهلیت نداشتن ازلحاظ کاردانی، سرمایه اولیه، مدیریت و...)
6- قاچاق بی‌رویه‌ی برخی کالاهایی که در استان تولید می‌شود.
علی ایحال با عنایت به موارد فوق‌الذکر لازم است همت مسئولان استان چهارمحال و بختیاری دوچندان شده و گام‌های مصمم‌تری بردارند.
*دبیر حزب مؤتلفه اسلامی استان چهارمحال و بختیاری