زنان

اعتماد به نفسی که گمشده است

استفاده نامتعارف از لوازم آرایشی در بین زنان و دختران جامعه ما اکنون خودش را به صورت یک ناهنجاری روانی نشان داده است. الگوبرداری غلط از برنامه‌های ماهواره ای، رقابت منفی بین زنان و دختران به دلیل نداشتن درک صحیح از مفهوم زیبایی و در برخی موارد نافرمانی و لجاجت با قوانین و فرهنگ اجتماعی در حوزه فردی باعث صعودی شدن نمودار مصرف این مواد در کشورمی شود و این امر در کنار دسترسی آسان به لوازم آرایشی و بهداشتی غیر استاندارد و ارزان نیز موجب شده است تا سن مصرف لوازم آرایش در کشور به 15 سالگی تقلیل پیدا کند و در کنار آن ما شاهد رواج و شیوع بیماری‌های پوستی، عفونی و اختلالات بهداشتی در کشور شویم بنابراین تمام مسئولینی که در این حوزه فعال هستند باید شتاب کنند تا کار به دست گزیدن و افسوس خوردن نکشد.
 سپیده سادات طباطبایی- رشد آمار همیشه چیز خوبی نیست البته در بعضی موارد مثل افزایش میزان ازدواج و رشد جمعیت طبیعتاً افزایش آمار امید بخش است اما در بعضی موارد مثل گرایش به تجرد گزینی، گرایش به مواد مخدر و مانند آن اگر فلش قرمز رنگ که نشانه افزایش است رو به بالا برود آن وقت است که جای سرتکان دادن به نشانه تأسف از سوی مردم و البته اقدام فرهنگی و اجتماعی از سوی متولیان امر را دارد، البته مدت زمانی است که آن فلش قرمز رنگ نمودار آماری در خصوص مصرف مواد آرایشی در کشور در بین زنان و دختران ایرانی سیر صعودی به خود گرفته و آماده است تا خودش را به نوک قله نمودار برساند بنابراین هرچند ممکن است این یادداشت در حکم نوشدارو باشد اما پی بردن به چرایی ماجرای استفاده از مواد آرایشی و محبوبیت آن نزد زنان و دختران قطعاً برای مصرف کنندگان مصرف این مواد و هم آنهایی که هنوز در حداقل آمار مصرف هستند مفید به نظر می آید.

عده ای معتقدند میل به زیبایی باعث کشش زنان به سوی مصرف مواد آرایشی می شود و همین میل است که باعث می شود بسیاری از زنان برای رسیدن به آن حتی طعم تیغ تیز جراحی پلاستیک را هم با جان و دل بخرند اما قطع به یقین گرایش به زیبایی امری بدیهی است زیرا خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد ولی آیا این مفهوم توجیه کننده زیبایی صوری و ساختگی است؟! قطعاً چنین نیست زیرا ما در امثال و حکم موارد بسیاری را داریم که خداوند تمام مخلوقات خود را دوست دارد و آنها را با دید زیبا بین خود می نگرد. پس چه شد که تدریجاً زن ایرانی برای جلب نظر و توجه دیگران نسبت به اینکه من از بقیه زیباتر هستم به سمت مصرف بی رویه مواد آرایشی و کشاندن آن به انزار عمومی رفت؟ شاید عمده ترین دلیلی را که می توان برای این معضل اجتماعی ذکر کرد مسئله نبود اعتماد به نفس در زنانی و دخترانی است که گرایش به مصرف مواد آرایشی دارند، گواه این امر گرایش کمتر به این مواد در زنان تحصیلکرده نسبت به زنانی است که از تحصیلات پایین یا متوسطی برخوردارند، زیرا به میزانی که محبوبیت یک فرد در محیط اجتماعی خود بالا باشد دیگر او نیازی به جلب توجه پیدا نمی کند، در حقیقت موقعیت اجتماعی او باعث افزایش حس اعتماد به نفس در وی می شود، بنابراین یکی از بهترین مکان ها برای افزایش اعتماد به نفس در دختران و کاهش استفاده از مواد آرایشی آموزش و پرورش است، این نهاد در کنار خانواده میتواند از طریق ایجاد انگیزه و علاقه یابی دانش آموزان و هدایت آنان، نسلی از دختران را تربیت کند که با کمبود دیده شدن یا مشکل سندروم هیسترویونیک یا عقده خود نمایشی مواجهه نیستند، به طور نمونه با استعدادیابی در مقاطع تحصیلی مختلف فرد را به سمت آنچه می خواهد باشد هدایت کنند.

به هر حال استفاده نامتعارف از لوازم آرایشی در بین زنان و دختران جامعه ما اکنون خودش را به صورت یک ناهنجاری روانی نشان داده است. الگوبرداری غلط از برنامههای ماهواره ای، رقابت منفی بین زنان و دختران به دلیل نداشتن درک صحیح از مفهوم زیبایی و در برخی موارد نافرمانی و لجاجت با قوانین و فرهنگ اجتماعی در حوزه فردی باعث صعودی شدن نمودار مصرف این مواد در کشورمی شود و این امر در کنار دسترسی آسان به لوازم آرایشی و بهداشتی غیر استاندارد و ارزان نیز موجب شده است تا سن مصرف لوازم آرایش در کشور به 15 سالگی تقلیل پیدا کند و در کنار آن ما شاهد رواج و شیوع بیماریهای پوستی، عفونی و اختلالات بهداشتی در کشور شویم بنابراین تمام مسئولینی که در این حوزه فعال هستند باید شتاب کنند تا کار به دست گزیدن و افسوس خوردن نکشد.

*روانشناس

https://shoma-weekly.ir/xWhL6D